Όταν ακούγεται για πρώτη φορά η υπόθεση Novartis και αρχίζουν οι διαρροές στους δημοσιογράφους, διαρροές που προφανώς προέρχονται από την Εισαγγελία Διαφθοράς -από πού αλλού θα μπορούσαν να προέρχονται;- ότι επίκειται να έρθει στη Βουλή η υπόθεση με 7 πολιτικούς, που μετά αυξήθηκαν σε 10, βάσει των καταθέσεων τριών προστατευόμενων μαρτύρων, πηγαίνω και βρίσκω τον δικηγόρο μου.
Του λέω: «Κυκλοφορούν αυτά κι αυτά και εμπλέκουν εμένα που δεν έχω καμία σχέση». Μου απαντά: «Πρέπει, Αδωνι, να πας να βρεις τον Παπαγγελόπουλο. Αυτός ελέγχει την Τουλουπάκη και λένε ότι κάνει διάφορα στη Δικαιοσύνη παρεμβαίνοντας σε δικαστές και εισαγγελείς».
Οντως, τηλεφωνώ στον κύριο Παπαγγελόπουλο, τον επισκέπτομαι και του λέω: «Κύριε Παπαγγελόπουλε, οι δημοσιογράφοι διακινούν κάτι περίεργα, ότι δηλαδή πρόκειται να έρθει φάκελος στη Βουλή με καταγγελίες κατά πολιτικών από τρία προστατευόμενα πρόσωπα».
Του επισημαίνω μάλιστα επί λέξει: «Αν έχετε βρει κάτι για εμένα, προχωρήστε μέχρι τέλους. Αλλά, σας παρακαλώ πάρα πολύ, μην αρχίσουμε τώρα με προστατευόμενους μάρτυρες να κάνουμε τέτοια ο ένας στον άλλον, γιατί στο τέλος η δημοκρατία θα τιναχτεί στον αέρα. Φαντάζεστε αύριο, που θα είμαστε εμείς εξουσία, να βάλουμε άλλους προστατευόμενους και να λένε, για παράδειγμα, ότι ''πήγα και έδωσα μία βαλίτσα στον κ. Τσίπρα;''. Αντιλαμβάνεσθε τι έχει να γίνει;».
Η αντίδραση του κ. Παπαγγελόπουλου; «Τι είναι αυτά που λες, παιδί μου; Είναι δυνατόν ποτέ να γίνουν αυτά στην Ελλάδα; Αυτά εγώ θα τα αποτρέψω πρώτος. Αποκλείεται», μου λέει. Δύο εβδομάδες μετά, ακούω τον ίδιο άνθρωπο έξω από το Μέγαρο Μαξίμου να ισχυρίζεται για τη Novartis ότι «είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού κράτους». Για τέτοιο ψεύτη πρόκειται.
Έρχεται η ώρα της συζήτησης στη Βουλή. Στην ομιλία μου καθιστώ σαφές ότι παραιτούμαι της παραγραφής που προβλέπει το άρθρο 86 του Συντάγματος και προκαλώ την κοινοβουλευτική πλειοψηφία να με παραπέμψουν στο Ειδικό Δικαστήριο προκειμένου να δικαστώ επί της ουσίας για την υπόθεση.
Δεν το κάνουν. Γιατί; Επειδή, σε μια τέτοια περίπτωση, η δική μου υπόθεση θα είχε λήξει σε έξι μήνες και θα ήξερε ο ελληνικός λαός από το Ειδικό Δικαστήριο αν ήμουν αθώος ή ένοχος.
Ο στόχος τους, όμως, δεν ήταν να κριθώ αθώος ή ένοχος από το δικαστήριο, αλλά να κερδίσουν τις εκλογές. Και για να το κάνουν, βρήκαν συνεργούς, την κυρία Τουλουπάκη και τους δύο επίκουρους εισαγγελείς, Τζούρα και Μανώλη - για μένα είναι και αυτοί συνεργοί στο κακούργημα. Προσωπικά είμαι πεπεισμένος -και το εξήγησα στη Βουλή- ότι χωρίς την ενεργό συμμετοχή τουλάχιστον της κυρίας Δημητρίου, ήταν αδύνατον η κυρία Τουλουπάκη να μπορέσει να φέρει εις πέρας όλη αυτή τη σκευωρία.
Τώρα, λοιπόν, που όλη αυτή η αθλιότητα αποκαλύπτεται, έρχεται στη Βουλή ο κύριος Τσίπρας και τι μας λέει; «Αν θέλετε ενότητα στα εθνικά θέματα, πρέπει να κουκουλώσετε τη Novartis». Η απάντησή μας είναι σαφέστατη: «Είστε βαθιά γελασμένος, κ. Τσίπρα».
Η σκευωρία της Novartis, η μεγαλύτερη πολιτική σκευωρία που έζησε η Ελλάδα από την ίδρυση του νεότερου ελληνικού κράτους, θα ερευνηθεί μέχρι τέλους. Οι ένοχοι θα πάνε στη φυλακή. Όχι για λόγους προσωπικής εκδίκησης. Αλλά διότι είμαστε υποχρεωμένοι από την πίστη μας στο Σύνταγμα της Ελλάδος και την κοινοβουλευτική μας δημοκρατία, ώστε να γνωρίζει κάθε επόμενος που θα πάρει την εξουσία ότι όποιος διανοηθεί να χρησιμοποιήσει δόλια μέσα για να στήσει παραδικαστικό κύκλωμα αποσκοπώντας να κλείσει τους πολιτικούς του αντιπάλους στην φυλακή, στο τέλος θα καταλήξει ο ίδιος στη φυλακή.
Έτσι προστατεύεται η Ελληνική Δημοκρατία και αυτό που κάνουμε τώρα είναι η ύψιστη προστασία της από μια οργανωμένη συμμορία που δυστυχώς πήρε την εξουσία με σκοπό να αλλοιώσει το πολίτευμα. Διότι αυτό έγινε στην πραγματικότητα. Δεν προσπάθησαν να βάλουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους στη φυλακή. Επιχείρησαν να αλλοιώσουν το πολίτευμα. Γι’ αυτό και το αδίκημα είναι πολύ βαρύτερο της απλής καταχρήσεως εξουσίας και συμφωνώ με τον κ. Βενιζέλο και την τεκμηρίωση του κακουργήματος της εσχάτης προδοσίας.
Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο του σαββατοκύριακου 25-26 Ιουλίου.
