Η τηλεοπτική δημοσιότητα ήταν ο καθοριστικός παράγοντας στη δημιουργία του συστημικού φαινομένου των «Αγανακτισμένων» μέσα από τους οποίους γιγαντώθηκαν ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή. Και το χαρακτηρίζουμε συστημικό, γιατί έχει αποδειχθεί ότι τα κόμματα που δεν ψήφισαν το πρώτο μνημόνιο έστελναν με πούλμαν τους οργανωμένους οπαδούς τους στο Σύνταγμα, μην ξεχνιόμαστε.
Τα συστημικά τηλεοπτικά Μέσα, με τον πιο ειρωνικό τρόπο ακόμα και το MEGA που τελικά έγινε στόχος αυτού του πλήθους, με πολύωρες ζωντανές συνδέσεις με το Σύνταγμα σε prime time, έδωσαν υπόσταση σε αυτή την «τρέλα» που η χώρα πλήρωσε, κυριολεκτικά, πανάκριβα και εργάστηκαν μεθοδικά για να απονομιμοποιήσουν την εκλεγμένη κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Βέβαια, μπορούμε να ερμηνεύσουμε την τότε στάση των συστημικών Μέσων. Χαϊδεύοντας τα αυτιά των αγανακτισμένων προσπαθούσαν να βγουν από το κάδρο της κατάρρευσης της χώρας για την οποία έφεραν ίσως και μεγαλύτερη ευθύνη από αυτή του πολιτικού συστήματος.
Αν πριν από δέκα χρόνια λόγοι υπαρξιακοί επέβαλαν τη συστράτευση των καναλιών με τους Αγανακτισμένους, η τεράστια προβολή που δίνουν σήμερα στους ημιπαράφρονες αρνητές της πανδημίας δεν έχει καμία δικαιολογία και πρέπει να σταματήσει άμεσα. Τώρα.
Χθες, από το ξημέρωμα ακόμα, τα τηλεοπτικά συνεργεία στήθηκαν έξω από τα σχολεία για να καταγράψουν το σόου που παράγουν δωρεάν όλοι αυτοί οι επικίνδυνοι τύποι. Μόνο που το τηλεοπτικό περιεχόμενο ζει μια «δεύτερη ζωή» στα σόσιαλ μήντια με αποτέλεσμα να καταλήγουμε να μιλάμε για ένα τρομακτικό media value.
«Media value» είναι ο όρος της επικοινωνίας που περιγράφει τα διαφημιστικά κονδύλια που θα χρειαζόταν ο οποιοσδήποτε για να προβάλλει τα μηνύματά του στα ΜΜΕ. Μια οργανωμένη καμπάνια κατά της μάσκας, με προβολή στην τηλεόραση και τα σόσιαλ μήντια, θα απαιτούσε μεγάλα χρηματικά ποσά. Ε, τα κανάλια την καμπάνια αυτή την προσφέρουν στους αρνητές της πανδημίας δωρεάν. Αυτό κάνουν.
Μια χαρά ρεπορτάζ μπορούν να κάνουν για το θέμα χωρίς να δείξουν καθόλου αυτό τον επικίνδυνο θίασο. Όμως, όχι μόνο δεν αποτρέπουν τη διασπορά των fake news και των επικίνδυνων για την υγεία μηνυμάτων του στο ευρύ κοινό αλλά του δίνουν και το μικρόφωνο για να αγορεύει ανενόχλητος για όσο θέλει. Ο δήθεν αντίλογος στο στούντιο είναι προσχηματικός και κυρίως αναποτελεσματικός.
Όταν δίνουμε τη δυνατότητα σ’ένα μήνυμα να διαδοθεί από τον φορέα του απευθείας, αδιαμεσολάβητα, είναι αδύνατον να το αποδομήσουμε. Αυτά είναι «Επικοινωνία 101», ας μην παριστάνουν ότι δεν τα γνωρίζουν τα κανάλια.
Ζητούμενο λοιπόν, είναι η επικοινωνιακή ασφυξία αυτού του τσίρκου.
Το αντιμνημόνιο ήταν ένα πολιτικό ζήτημα και η φίμωση των αντιμνημονιακών θα ήταν πολύ προβληματική. Στην περίπτωση της πανδημίας όμως δεν χωρούν ενδοιασμοί. Δεν έχουμε να κάνουμε με «άποψη», με ιδεολογία, με θέσεις. Δεν είναι άποψη η άρνηση της πανδημίας. Είναι συμπεριφορά. Και στις δημοκρατίες οι συμπεριφορές ρυθμίζονται από κανόνες.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, οι πολιτικοί αρχηγοί, τα μέλη της κυβέρνησης, οφείλουν άμεσα, τώρα, να ασκήσουν όποια επιρροή διαθέτουν σε ιδιοκτήτες και διευθυντές των ΜΜΕ για να σταματήσουν να δίνουν βήμα στους αρνητές της πανδημίας. Με την υγεία μας κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παίζει.
