Του Σάκη Μουμτζή
Η περίπτωση του Α.Βαθιώτη και ο χειρισμός της από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απομυθοποιεί πλήρως και τα τελευταία ουμανιστικά ιδεολογήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, αυτή η εξάρτηση από μια χώρα –πρότυπο ( κατά δήλωση Τσίπρα) και ο κυνισμός που προκύπτει από αυτήν, δεν είναι κάτι το καινούργιο για την Αριστερά. Πάντα υπέτασσε τις «αρχές» της στην εξυπηρέτηση των τρεχόντων συμφερόντων. Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως στην περίοδο που ίσχυε το σύμφωνο Μολότωφ –Ρίμπεντροπ εκατοντάδες κομμουνιστές και Εβραίοι που είχαν καταφύγει στην Σοβιετική Ένωση για να γλιτώσουν από τους Ναζί, τελικά παραδόθηκαν, στο πλαίσιο της συνεργασίας των δύο κρατών, στην Γκεστάπο.
Συνεπώς, είναι στο ιστορικό γονιδίωμα της Αριστεράς η καταπάτηση των δικαιωμάτων των ικετών και των καταδιωκομένων, εφ΄όσον αυτό επιτάσσει το καλό του κόμματος. Να μην λησμονούμε πως ο Α.Τσίπρας είχε υποσχεθεί στον Ερντογάν πως θα του παραδώσει μέσα σε 15 ημέρες τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς που σώθηκαν τελικά χάρη στην πανελλήνια κινητοποίηση. Οπότε είναι απολύτως φυσιολογικός ο τρόπος που χειρίσθηκε η κυβέρνηση την υπόθεση Βαθιώτη.
Για μια χούφτα δολάρια ξεπούλησε τις αρχές που υποτίθεται υποστηρίζουν τα κόμματα της Αριστεράς, όταν είναι στην αντιπολίτευση και καταπατούν βέβαια όταν γίνονται κυβέρνηση.
Είχε κανέναν λόγο να συμπράξει ο Α.Τσίπρας στην προσπάθεια του δικτατορικού καθεστώτος της Βενεζουέλας να συλλάβει τον έλληνα υπήκοο Α.Βαθιώτη; Μα, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δικτατορικό το καθεστώς. Απεναντίας, όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται είναι ακροδεξιοί ταραξίες ή πράκτορες του ιμπεριαλισμού. Αυτά γράφουν οι εφημερίδες που πρόσκεινται στην ριζοσπαστική Αριστερά και αυτά δηλώνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Συνεπώς, ο Α.Βαθιώτης που αντιστάθηκε στο βάρβαρο καθεστώς, είναι ένας ακροδεξιός που πρέπει να τιμωρηθεί για την δράση του. Καμιά έκπληξη. Εκπληξη θα ήταν το αντίθετο ακριβώς. Αν η Ελληνική κυβέρνηση υποστήριζε τα δικαιώματα ενός έλληνα υπηκόου απέναντι σε μια δικτατορία.
Και τώρα τι κάνουμε; Μέχρι στιγμής τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης δεν αντιλήφθηκαν την σοβαρότητα του θέματος. Δεν κατάλαβαν πως το ζήτημα δεν επικεντρώνεται μόνον στην προστασία των δικαιωμάτων ενός Ελληνα υπηκόου, αλλά αφορά τελικά την συμπαράσταση που πρέπει να δείξουμε προς όλους αυτούς που αγωνίζονται κατά ενός δικτατορικού καθεστώτος, που με μεθοδεύσεις αγνόησε ένα εκλογικό αποτέλεσμα και με διωγμούς και δολοφονίες φίμωσε την αντιπολίτευση.
Επίσης, παρατηρώ μια σιωπή και στον χώρο όλων αυτών των «δικαιωματιστών» και όλων αυτών που κινητοποιήθηκαν για να μην εκδοθούν οι οκτώ Τούρκοι αξιωματικοί. Και πολύ καλά έκαναν τότε. Ας δραστηριοποιηθούν και πάλι.
Θα περίμενα η Νέα Δημοκρατία να αναδείξει το θέμα στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και στους λοιπούς θεσμούς της ΕΕ, καθώς η υπόθεση αφορά την Ελλάδα άμεσα. Συγχρόνως, να καταγγείλει την αισχρή στάση της Ελληνικής κυβέρνησης που έχει καταστεί το «βαποράκι» του Μαδούρο στην Ευρώπη.
Και το ΚΙΝΑΛ να κινητοποιήσει τους Ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες που συστηματικά κλείνουν τα μάτια στα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ. Ας πουν στον Σούλτς και στον Μοσκοβισί πως Μαδούρο και σοσιαλδημοκρατία δεν συμβαδίζουν.
