Είμαστε αναφανδόν υπέρ της αναβάθμισης του εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων κυρίως γιατί πιστεύουμε ότι στον σύγχρονο κόσμο και σε γεωπολιτικά ευαίσθητες περιοχές η δυνατότητα αποτροπής είναι η πιο αποτελεσματική στρατηγική. Αγοράζουμε πολεμικό εξοπλισμό ακριβώς για να μην χρειαστεί να τον χρησιμοποιήσουμε. Επιπροσθέτως η εμπειρία δείχνει ότι την ειρήνη την εξασφαλίζουν οι ισχυροί, τα γεράκια και όχι τα περιστέρια.
Φυσικά δεν θα ήταν δυνατόν να μην ειπωθούν οι γραφικότητες για τα σχολεία και τα νοσοκομεία που θα φτιάχναμε με τα χρήματα που δαπανήσαμε στα Rafale και θα δαπανήσουμε και στις φρεγάτες και σε ό,τι άλλο χρειαστεί για την αμυντική θωράκιση της χώρας.
Αν θέλαμε να λαϊκίσουμε στο ίδιο ύφος θα ρωτούσαμε τις δυνάμεις της αντιμεταρρύθμισης εάν έχουν υπολογίσει ποτέ πόσα σχολεία θα χτίζαμε εάν δεν επιδοτούσαμε κάθε χρόνο το ταμείο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ με το ποσό των 500 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό ή εάν είχαμε εφαρμόσει το νόμο Κατρούγκαλου από το 2016 και το κράτος δεν πλήρωνε μέχρι και σήμερα σε κάποιους διπλές συντάξεις. Πόσα νοσοκομεία θα είχαμε χτίσει τόσα χρόνια πληρώνοντας τους μισούς μετακλητούς; Πόσους γιατρούς θα μπορούσαμε να είχαμε προσλάβει εάν δεν διογκώναμε ανορθολογικά και χωρίς προγραμματισμό το δημόσιο τομέα;
Αυτά τα μπακαλίστικα προς δημιουργία εντυπώσεων όλοι μπορούν να τα πουν και να αισθανθούν ότι λένε και κάτι πολύ έξυπνο ενώ πρόκειται για κενές νοήματος, απολιτικές σοφιστείες.
Αυτό που αποφεύγουμε να συζητήσουμε, ο γνωστός ελέφαντας στο δωμάτιο που όλοι παριστάνουμε ότι δεν βλέπουμε, είναι ότι η Ελλάδα, αν και μέλος του ΝΑΤΟ δαπανά τεράστια ποσά για να προφυλαχθεί από ένα άλλο μέλος της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας το οποίο τα τελευταία χρόνια «αλωνίζει» ανενόχλητο. Και αυτό είναι ένα θέμα που θα πρέπει να συζητηθεί πρωτίστως από τους φιλοδυτικούς, φιλονατοϊκούς και φιλοευρωπαϊκούς κύκλους της χώρας γιατί η σιωπή τους εμπεδώνει το αίσθημα του ευρωσκεπτικισμού και του αντιδυτικισμού.
Δεν είναι η Γεωγραφία το πρόβλημα της Ελλάδας. Πρόκειται περί ανορθολογικού, απίθανου ισχυρισμού ότι η γεωγραφική μας θέση είναι κάποιου είδους κισμέτ από το οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε.
Ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα είναι δέσμια της Γεωγραφίας είναι τόσο μοιρολατρικός στον πυρήνα του που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να δραστηριοποιηθούμε στα πεδία που καταφανώς υστερούμε: στην καλύτερη οργάνωση του Στρατού των κληρωτών και πάνω απ' όλα στη Διπλωματία.
Ό,τι και να λένε ορισμένοι, το Υπουργείο των Εξωτερικών βρίσκεται σε χέρια δικολάβων και παραμένει εγκλωβισμένο σε εθνικιστικούς κύκλους μέσα στις τάξεις του που με τις ιδεοληψίες τους, τον μεγαλοϊδεατισμό τους και την προσκόλληση σε αντινατοϊκές δυνάμεις και επιρροές, δεν επιτρέπουν στη χώρα να σχεδιάσει και να εφαρμόσει μια σύγχρονη, δυναμική και εξωστρεφή εξωτερική πολιτική.
Η Ελλάδα αποδείχθηκε η πιο επιτυχημένη χώρα των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης μετά τον Β' ΠΠ. Τι έχει κάνει για να λειτουργεί ως ηγεμονική δύναμη στα Βαλκάνια όταν φοβάται ακόμα και να κυρώσει τα πρωτόκολλα συνεργασίας με την άοπλη Βόρειο Μακεδονία ακριβώς γιατί το πολιτικό σύστημα παραμένει δέσμιο εθνικιστικών κύκλων;
Πόσο έχουν προχωρήσει οι συνομιλίες με την Τουρκία στο δρόμο για τη Χάγη;
Είμαστε ευχαριστημένοι από το σημερινό ΥΠΕΞ και δεν εννοούμε το δραστήριο λογαριασμό του Υπουργείου στο...twitter όπου μπορεί κάποιος να διαπιστώσει όλη την ασημαντότητα στις δράσεις του συγκεκριμένου Υπουργείου.
Πόσο καλή είναι η Διπλωματία μας, να το θέσουμε ωμά.
Αγοράσαμε τα Rafale και τις φρεγάτες γιατί θέλουμε να είμαστε μια ισχυρή χώρα που όποιος επιχειρήσει να την απειλήσει θα πρέπει να ξέρει ότι θα μπει σε τεράστιες περιπέτειες. Εξοπλιζόμαστε γιατί είμαστε υπερήφανοι και πάνω απ όλα φιλειρηνικοί και όχι γιατί είμαστε κάποιοι κακομοίρηδες, καταραμένοι από τη Γεωγραφία, όπως θέλουν να μας πείσουν οι εθνικιστές Ελλαδέμπορες για να συνεχίσουν να πουλούν στο εκλογικό σώμα, ανενόχλητοι την πραμάτεια τους.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε τον εαυτό μας όπως πραγματικά είναι, ως μια δημοκρατική, επιτυχημένη χώρα των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που αν και έχει αφεθεί μόνη από τις συμμάχους της, βρίσκει το δρόμο της κι ας αφήσουμε την αμυντική κλάψα που ακούσαμε και διαβάσαμε ακόμα και μια μέρα που κάποιοι την είδαν ως γιορτή (υπερβολές).
Εξοπλιζόμαστε. Ας σοβαρευτούμε τώρα και στην εξωτερική μας πολιτική.
