Έχει γραφτεί κατά κόρον πως ο Τσίπρας είναι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο αδύναμος κρίκος του. Σωστό. Το χειρότερο όμως γι΄αυτούς είναι πως δεν έχουν άλλον καλύτερο. Δεν υπάρχει στέλεχος στο κόμμα που να έχει τις ικανότητες, ώστε να τον διαδεχθεί.
Πιο συγκεκριμένα.
Η δημοτικότητα του Α.Τσίπρα στις περισσότερες δημοσκοπήσεις είτε υπερκαλύπτει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ είτε κινείται στα όρια τους. Κάτι που σημαίνει ότι η εμβέλεια του στον ιδεολογικοπολιτικό χώρο που καλύπτει το κόμμα του, είναι ικανοποιητική. Δεν υστερεί. Απεναντίας, φαίνεται πως είναι ο ηγέτης και για έναν κόσμο που από το ΠΑΣΟΚ μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γι΄αυτούς το υποκατάστατο του Ανδρέα Παπανδρέου.
Σημασία δεν έχει τι λέμε εμείς γι΄αυτήν την αντίληψη που έχουν. Σημασία έχει ότι την έχουν.
Όμως το πρόβλημα για τον Τσίπρα και για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως, για την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, ο Α.Τσίπρας είναι ένα φθαρμένο προϊόν. Εξήντλησε όλες τις δυνάμεις του στην περίοδο 2011-2019—δεν είναι μικρό χρονικό διάστημα—και είναι λογικό σήμερα, όχι μόνον να έχει ξεμείνει από καύσιμα, αλλά και να μην μπορεί να βρει καινούργια.
Με απλά λόγια η διεισδυτικότητα του στα τμήματα εκείνα των πολιτών που καθορίζουν την έκβαση των εκλογών, είναι πλέον ανύπαρκτη. Ο ψηφοφόρος που παρασύρθηκε και τον εμπιστεύτηκε είτε γιατί πίστεψε πως θα «έσκιζε τα μνημόνια» είτε γιατί ήθελε να τιμωρήσει τους προηγούμενους, τώρα που βίωσε τους 54 μήνες ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, απομακρύνθηκε από αυτόν.
Συνεπώς, σήμερα το κυρίαρχο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι πως ναι μεν ουδείς αμφισβητεί την θέση του ως αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και ελάχιστοι πιστεύουν πως μπορεί να ξανακυβερνήσει.
Αυτό το πρόβλημα επιτείνεται, κοιτώντας το στελεχικό δυναμικό του κόμματος. Δεν υπάρχει κάποιος που να μπορεί να αντικαταστήσει τον Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και να διατηρήσει συγχρόνως την επαφή του με το πλατύ κοινό της κεντροαριστεράς, που ουσιαστικά αποτελεί την εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο σημείο αυτό αναδεικνύεται η αντίφαση που έχει επισημανθεί εδώ και καιρό. Ενώ ο στελεχικός σκελετός του κόμματος είναι μαρξιστικός η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ελάχιστη σχέση έχουν με τον μαρξισμό. Κατά βάση παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν έχουν πού αλλού να πάνε ή λόγω του γνωστού αντιδεξιού σύνδρομου.
Αρα, ηγέτης μέσα από την ιστορική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που να παίξει τον ρόλο που παίζει ο Τσίπρας σήμερα, δεν υπάρχει και ούτε φαίνεται στον ορίζοντα. Οι νέα γενιά στελεχών είναι πολύ χειρότερη από αυτόν. Πιο επιθετικοί, πιο διχαστικοί, πιο αγράμματοι.
Γι΄αυτόν τον λόγο και ουδείς τον αμφισβητεί. Είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός που δεν έχασε την αρχηγία μετά από διαδοχικές εκλογικές ήττες και μάλιστα τόσο βαριές. ( Ο Α.Παπανδρέου εξαιρείται, γιατί δεν ήταν απλώς αρχηγός κόμματος, αλλά πατριάρχης.)
Τι θα γίνει στο προσεχές μέλλον; Αν η κατάσταση ομαλοποιηθεί σχετικά γρήγορα και ανώδυνα, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας θα είναι κολλημένοι σε έναν βάλτο. Αν όμως η οικονομική κατάσταση ξεφύγει, θα ζήσουμε ημέρες του 2011-2014.
Θα έχουν ζωντανέψει οι νεκροί, παρά τα όσα λέει το λαϊκό άσμα.
