Είναι βέβαιο πως αν ήμασταν Αμερικανοί πολίτες πολύ θα μας είχαν συγκινήσει όσα είπε ο πρόεδρος Μπάιντεν, προ ημερών στο Κογκρέσο, την 100η ημέρα της προεδρίας του. Άλλωστε κι εκείνος είχε φροντίσει να αρέσουν σε όσο το δυνατόν περισσότερους όσα θα έλεγε αφού, σύμφωνα με το Axios, τις λέξεις κλειδιά και τα μότο της ομιλίας του τα είχε δοκιμάσει σε focus groups, σε έρευνα κοινής γνώμης.
Και το Πανελλήνιο συγκινήθηκε με το λόγο του προέδρου Μπάιντεν. Η υπόσχεση ενός τεράστιου κράτους-πατερούλη που θα ρυθμίζει τα πάντα συγκινεί διαχρονικά και κυρίως διακομματικά τους Έλληνες, από το 1974 και μετά.
Βέβαια, ο πρόεδρος Μπάιντεν δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε ζητήματα που δεν συγκίνησαν κανένα εδώ, όπως τα δικαιώματα των προσφύγων και των διεμφυλικών παιδιών, ενώ «υποκλίθηκε» στο γεγονός ότι γιατί πρώτη φορά στην αμερικανική ιστορία ένας πρόεδρος εκφώνησε λόγο στο Κογκρέσο με προεδρευουσες δύο γυναίκες με τις κορυφαίες θεσμικές ιδιότητας της Αντιπροέδρου και της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Το Μπιγκ Στέιτ, το Μεγάλο Κράτος, του Μπάιντεν συγκίνησε την Ελλάδα, λοιπόν. Την Ελλάδα που το χρέος της ανέρχεται στο 200% του ΑΕΠ, με τη συνταξιοδοτική της δαπάνη το 2020 (μετά τη μεταρρύθμιση Βρούτση) να υπολογίζεται στο 14,8% και να αναμένεται να εκτοξευθεί στο 16% του ΑΕΠ.
Την Ελλάδα που ακόμα και σήμερα, μετά από μία οικονομική καταστροφή και τρία μνημόνια, εισάγει μέχρι και σκόρδα, ενώ παράγει μόνο πτυχιούχους ΑΕΙ, την Ελλάδα που για να ολοκληρωθεί μια δίκη πρέπει να περάσουν χρόνια ατελείωτα, την Ελλάδα που μέχρι χθες οι CEO των εταιρειών περίμεναν στην ουρά των ΚΕΠ για ένα γνήσιο υπογραφής, ενώ αν θες να μεταβιβάσεις ένα ακίνητο τιμωρείσαι με την κυριολεκτική σημασία της λέξης.
Ξετρελαμένοι με τον Κέινς, τη Σοσιαλδημοκρατία και το Μπιγκ Στέιτ οι Έλληνες όλων των κομμάτων και μαζί τους όλα τα κόμματα, μέχρι και η κυβέρνηση.
Αν εξαιρέσουμε τον υφυπουργό Οικονομικών Θεόδωρο Σκυλακάκη που κάθε τόσο βρίσκει το κουράγιο να θυμίζει ότι δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα και ότι τα χρέη πρέπει να εξοφλούνται και θα εξοφληθούν, ζούμε ξανά στην απόλυτη μέθη της κρατικής σπατάλης και φοβόμαστε ότι μια νέα συμφορά μας γνέφει από την επόμενη γωνία.
Έχουμε ακούσει και εμείς τους ειδικούς, τους οικονομολόγους εν προκειμένω, να εξηγούν ότι τα ελλείμματα δρουν εξισορροπητικά και υπάρχουν περίοδοι που μια κυβέρνηση θα δημιουργήσει συνειδητά μεγάλο έλλειμμα, αλλά θα υπάρξουν και άλλες που θα πρέπει να εφαρμόσει πολιτικές για την περιστολή τους.
Η Ελλάδα είναι σε θέση να φτιάξει νέα ελλείμματα που θα χρηματοδοτήσει με νέα δανεικά;
Βέβαια, είμαστε χώρα της ΕΕ και στην παρούσα συγκυρία ευεργετούμαστε από το γεγονός ότι η Ένωση προσκύνησε κι αυτή, επιτέλους, τη θρησκεία του Λεφτόδεντρου. Όμως, πάνω που λέγαμε να αποβάλλουμε την κουλτούρα του μπαταχτσή, βρεθήκαμε με πακτωλούς κρατικών χρημάτων που έχουν τη μοναδική ιδιότητα να αποκοιμίζουν κάθε... επαναστατική διάθεση για μεταρρυθμίσεις.
Απ’ όσα είπε ο πρόεδρος Μπάιντεν, τίποτε απολύτως δεν αφορά την Ελλάδα των τεράστιων κρατικών δαπανών, των χιλιάδων διορισμών μετακλητών, τη χώρα που ακόμα και σήμερα διατηρεί τη Δικαιοσύνη και τη Παιδεία να παραμένουν χωρίς καμία σοβαρή και ουσιαστική μεταρρύθμιση.
Τα αιτήματα για μεταρρυθμίσεις, για περιστολή των κρατικών δαπανών, με πρώτη τη συνταξιοδοτική, παραμένουν ζωντανά, επίκαιρα, καυτά και επείγοντα.
Το ερώτημα είναι ποιος θα καταφέρει να μείνει νηφάλιος από τη μέθη που προκαλεί το κρατικό χρήμα για να τα υπερασπιστεί.
