Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναδείχτηκε μέσα από την αναγκαιότητα της πλειοψηφίας της κοινωνίας να αντισταθεί στον λαϊκισμό του Τσίπρα. Τώρα ο Κυριάκος θα ηγηθεί μιας νέας «σταυροφορίας», αυτής εναντίον των δυνάμεων του σκοταδισμού. Πρόκειται για τον ίδιο πόλεμο. Αφού έχασαν την μάχη του αντιμνημονίου, τώρα σηκώνουν το λάβαρο του αντιεμβολιαστικού αγώνα. Κι εφόσον ο Κυριάκος είναι από την μία πλευρά, ο Αλέξης είναι «καταδικασμένος» να είναι από την άλλη!
Οι εκλογές είναι αναπόφευκτες, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ παρασύρεται σε αυτό το παράτολμο παιγνίδι, στην προσπάθειά του πάντα να ανακαλύψει έναν αντιπολιτευτικό λόγο που να έχει μια κάποια ανταπόκριση στην εκλογική βάση. Η επιλογή συμπόρευσης με τους αντιεμβολιαστές υποχρεώνει την κυβέρνηση να ξανασκεφτεί την προσφυγή στις κάλπες, αφού δεν θα μπορούσε να αφήσει μία τέτοια ευκαιρία να πάει πολιτικά χαμένη. Εφόσον η Αριστερά θέλει να «δοκιμάσει» τις πιθανότητές της σε εκείνο το πεδίο, θα πρέπει οι επιλογές της να αποδοκιμαστούν και αυτό να καταγραφεί με τον πλέον επίσημο τρόπο. Και δεν υπάρχει πιο δοκιμασμένος τρόπος από τις κάλπες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τους αντιεμβολιαστές; Δεν τολμούν να στηρίξουν ανοικτά τους σκοταδιστές των παραθρησκευτικών οργανώσεων, αλλά επί της ουσίας τους κλείνουν το μάτι. Δεν λένε «όχι» στα εμβόλια, όπως ορισμένοι (ευτυχώς λίγοι) ιεράρχες της Εκκλησίας, αλλά επικαλούνται την «ελευθερία» για να παρεμποδίσουν την υποχρεωτικότητα του εμβολίου, ναρκοθετώντας, στην πραγματικότητα το εμβολιαστικό πρόγραμμα. Και ταυτόχρονα παραμονεύουν στο σκοτάδι για να ζητήσουν «εξηγήσεις» από την κυβέρνηση για την πιθανή επιδείνωση της κατάστασης!
Οι κινητοποιήσεις στον χώρο της υγείας δεν οργανώνονται με την απουσία της Αριστεράς. Κάθε άλλο! Δεν έχουν καταγγείλει το παράδοξο της υπόθεσης να παραμένει ακόμη και σήμερα ανεμβολίαστο ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού των νοσοκομείων. Το αντίθετο! Στηρίζουν τις κινητοποιήσεις, οργανώνουν ένα μέτωπο «αντίστασης» στα εμβόλια και στην πολιτική της κυβέρνησης. Ακόμη και αν αυτό γίνεται άθελά τους, ταυτίζονται με τις δυνάμεις του σκοταδισμού που θα ήθελαν να αντιμετωπιστεί η πανδημία μόνο με … λιτανείες. Έτσι συνέβη και το 2012 -2015. Μπορεί να ξεκίνησαν από διαφορετικές αφετηρίες, αλλά στο τέλος συμπορεύτηκαν με την ακροδεξιά. Όχι κατά λάθος, όχι από ανάγκη, αλλά από επιλογή και στη βάση των κοινών τους θέσεων απέναντι στα μνημόνια και στην Ευρώπη.
Εκεί που κάνουν λάθος, όπως και άλλες φορές, είναι στον ορισμό της λέξης «ελευθερία». Ελευθερία δεν σημαίνει ότι ο κάθε ένας κάνει ό,τι θέλει, αγνοώντας τους υπόλοιπους. Σημαίνει κανόνες. Έλευση των ορίων! Τα όρια του καθενός σταματούν εκεί που ξεκινούν τα όρια του άλλου. Οι εμβολιασμοί, λοιπόν, είναι υποχρεωτικοί στις νοσοκόμες και στους γιατρούς, εφόσον αυτοί έρχονται σε επαφή με ασθενείς και οι ασθενείς αυτοί έχουν εναποθέσει τις ζωές τους στα χέρια τους. Ποιος γραπτός ή άγραφος Νόμος τους δίνει το δικαίωμα να «προδώσουν» αυτή την εμπιστοσύνη, δίνοντας τους την χαριστική βολή με τον κορονοϊό; Και στο όνομα ποιας «πολιτικής πρότασης» στηρίζεται αυτός ο απόλυτος παραλογισμός;
Υπάρχει λόγος! Η χρεοκοπία των θέσεων της Αριστεράς. Κυβέρνησαν, απέτυχαν και τώρα αναζητούν κάποιον τρόπο για να μπορέσουν να δηλώσουν την παρουσία τους. Και την δηλώνουν, πράγματι. Θυμίζοντάς μας ότι είναι ό,τι πιο αναχρονιστικό πέρασε ποτέ απ’ αυτή την χώρα…
Θανάσης Μαυρίδης
