Η κυβέρνηση οριστικοποιεί τις προτάσεις της για τα εργασιακά προσβλέποντας σύμφωνα με τα κυβερνητικά στελέχη σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο, εντός του οποίου εργαζόμενοι και εργοδότες θα συμφωνούν στο ωράριο εργασίας αλλά θα παρέχει και «εργαλεία» μη παραβίασής του.
Τι θα φτάσει στη Βουλή ως νομοθέτημα θα το δούμε. Το σίγουρο είναι ότι θα ψηφιστεί και σε αυτό το Μέγαρο Μαξίμου είναι απόλυτο.’Οχι απλώς γιατί η τροποποίηση του πλαισίου είναι αναγκαίος όρος για την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης αλλά γιατί είναι όρος «επιβίωσης» των εργαζομένων στις νέες εργασιακές συνθήκες οι οποίες προϋπήρχαν και η πανδημία εδραιώνει.
Η μεταρρύθμιση που επιδιώκεται δεν θα κριθεί από τις προθέσεις ούτε καν από τις ρυθμίσεις που θα έρθουν. Αλλά κατά πόσο θα αποδειχθούν επαρκείς και αποτελεσματικοί οι μηχανισμοί ελέγχου των «συμφωνιών». Επειδή δεν έχουν άδικο όσοι παρατηρούν ότι η ισχύς των δυο μερών – εργαζομένων και εργοδοτών – δεν είναι όμοια.
Για αυτό ακριβώς το λόγο η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποχρεούται με τόλμη και αποφασιστικότητα να ενδιαφερθεί για τους εργαζόμενους στις «γαλέρες» της τεχνολογίας και του ανύπαρκτου προσωπικού χρόνου. Να κάνει πράξη αυτό που υπόσχεται, ή έστω να προσπαθήσει. Να συμφιλιώσει την εργασία με τον βίο γενικώς και όχι μόνο τον οικογενειακό των εργαζομένων που σιγά σιγά χάνουν κάθε άλλη ιδιότητα. Απέναντι της η αντιπολίτευση και δη ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζει να παρατάξει έναν ολόκληρο στρατό μάχης. Στρατό υπαρκτό, από κομματικά στελέχη χωρίς ένσημα, επαγγελματίες συνδικαλιστές χωρίς ωράριο και υπαλλήλους του δημοσίου με «οκτάωρο κατά βούληση». Αλλά και έναν «στρατό» ατάκτως συγκροτημένο από τους… εργάτες της ματωμένης πρωτομαγιάς του 1886,τον Ανδρέα Παπανδρέου, τη Ναόμι Κλάιν, τον Πινοσέτ κ.α.‘Όλους αυτούς μνημόνευσε η τομεάρχης εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου για να δώσει το σύνθημα για «τη μητέρα των μαχών» όπως ο κ.Τσίπρας αποκάλεσε την αντιπολίτευση για τα εργασιακά.
«‘Ολος ο κόσμος μιλάει για το ‘8ώρο’» σύμφωνα με τις προσλαμβάνουσες του ΣΥΡΙΖΑ και της κ. Ξενογιαννακοπούλου, για τον κόσμο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατά την κ. Ξενογιαννακοπούλου,επανέρχεται (ξανά) στο «δόγμα του σοκ», και θέλγεται από τις…μεταρρυθμίσεις Πινοσέτ. Και η αξιωματική αντιπολίτευση υπόσχεται ότι έξω στους δρόμους αρχής γενομένης από την Πρωτομαγιά θα προστατέψει τον νόμο 1264, της πρώτης κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου που κατάργησε το νόμο του Λάσκαρη της ΝΔ.
Ναι, η αδήλωτη ή υποδηλωμένη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες, το ωράριο λάστιχο και η διευθέτηση χρόνου εργασίας με εργοδοτικό δικαίωμα δεν είναι ψέμα. Αλλά είναι τεράστιο ψέμα ότι μπορεί να καταπολεμηθεί με συνταγή του 1886 και του 1981, τις αλα μπρατσέτα πορείες με τα κόκκινα γαρύφαλλα στο πέτο και τα αντίστοιχα τραγούδια στις μεγαφωνικές.
Υποθέτω δε ότι και ο Ανδρέας Παπανδρέου του 2021 εμπιστοσύνη στην ψηφιακή κάρτα του Χατζηδάκη θα έδειχνε … Βλέποντας και κάνοντας λοιπόν.
