Του Γιώργου Μαυρωτά*
Με αφορμή το νομοσχέδιο για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση και ιδιαίτερα το άρθρο 28 που αφορά στην ιδιωτική εκπαίδευση, κατάλαβα κάποιες από τις πολλές παθογένειες που έχει το πολιτικό μας σύστημα.
Στο άρθρο 28 περιλαμβάνονται οι διατάξεις για τους εκπαιδευτικούς στα ιδιωτικά σχολεία και τις εργασιακές τους σχέσεις. Όπως είναι διατυπωμένο το νομοσχέδιο, δημιουργούνται συνθήκες οιονεί μονιμότητας, εκτός αν έχει διαφορετική άποψη το υπηρεσιακό συμβούλιο πράγμα που θεωρώ απίθανο καθότι αποτελείται από κυβερνητικές επιλογές και συνδικαλιστές. Αυτό στερεί από τους ιδιοκτήτες το δικαίωμα της ελευθερίας στην οποιαδήποτε μεταβολή του εκπαιδευτικού τους προσωπικού, πράγμα κατά τη γνώμη μου απαράδεκτο. Ούτε το προηγούμενο καθεστώς των απεριόριστων και αναιτιολόγητων απολύσεων (το ιδιωτικό σχολείο δεν είναι απλώς μια επιχείρηση) ήταν σωστό, ούτε το προταθέν που θα οδηγήσει σε καθιέρωση της μονιμότητας είναι δόκιμο. Το εκκρεμές πάει από την μία άκρη στην άλλη.
Το Ποτάμι πρότεινε η εξέταση του αιτιολογημένου της απόλυσης να γίνεται από μια ανεξάρτητη επιτροπή με εκπροσώπους από την Ομοσπονδία εκπαιδευτικών σε ιδιωτικά σχολεία, από το σύλλογο ιδιοκτητών, από το Υπουργείο και από δύο μέλη ΔΕΠ (ένα εργατικού δικαίου κι ένα διδακτικής) που θα προκύπτουν από κλήρωση. Προσπαθήσαμε λοιπόν να βρούμε τη συμβιβαστική μέση λύση, τη χρυσή τομή που θα εξασφαλίζει όσο γίνεται και ιδιοκτήτες κι εργαζόμενους. Ο κ. Φίλης έκανε δεκτή τη πρόταση ως βάση συζήτησης αν και μόνο αν συμφωνήσουν και τα άλλα κόμματα. Η ΝΔ την απέρριψε θεωρώντας ότι όταν έρθει στην εξουσία θα επαναφέρει το καθεστώς που υποστηρίζει η ίδια. Και οι δύο δηλαδή βάζουν τον κομματικό εγωισμό πάνω από το πρόβλημα και τη λύση του.
Θεωρώ ότι η στάση των δύο μεγάλων κομμάτων οδηγείται όχι από την κοινή προσπάθεια εξεύρεσης σημείων σύγκλισης, αλλά από μια προσπάθεια να βρεθούν σημεία αντιπαράθεσης για να τα μεγεθύνουν ώστε να κερδίζει συνεχώς η πόλωση. Αυτό φαίνεται και από την ρητορική του κ. Φίλη στη Βουλή όταν αναφέρεται στη ΝΔ αλλά και από την απροθυμία της ΝΔ να κάνει τις δικές της προτάσεις ή να συνταχθεί με άλλες. Έτσι χάνονται ευκαιρίες. Ειδικά στην εκπαίδευση πρέπει η σύγκρουση να αντικατασταθεί με τη σύνθεση αλλά αυτό απαιτεί μια άλλη κουλτούρα απ' όλες τις μεριές κάτι όμως που δεν το αφήνει το μπρα ντε φερ εξουσίας. Πρώτα σύνθεση λοιπόν και μετά σύγκρουση, αλλά σύγκρουση με τα προβλήματα καθώς η εκπαίδευση απαιτεί συναίνεση και σταθερότητα ώστε να μην αλλάζουμε κάθε λίγο και λιγάκι το πλαίσιο.
Όμως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτή η δυσπιστία απέναντι στην κυβέρνηση κάθε άλλο παρά αβάσιμη είναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία βάζοντας ως σημαία την καταπολέμηση του πελατειακού κράτους και την αποκατάσταση της αξιοκρατίας και των ίσων ευκαιριών. Στην εκπαίδευση όχι μόνο δεν έχει πείσει, αλλά φαίνεται να ακολουθεί κατά γράμμα τις πρακτικές της ρουσφετοκρατίας με προσλήψεις συγγενών και φίλων και της κομματικοποίησης του χώρου. Το μεγάλο στοίχημα λοιπόν για το νομοθετικό σώμα είναι να φτιάξουμε διαφανείς κι αδιάβλητες κι όχι επιμελώς αδιαφανείς διαδικασίες που διογκώνουν το πελατειακό κράτος και το ρουσφέτι. Όσοι απ' όλα τα κόμματα επιθυμούν αυτόν τον δύσκολο δρόμο θα πρέπει να βγουν στην επιφάνεια, να κάνουν τη δική τους επανάσταση του αυτονόητου.
Υ.Γ. Κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην Επιτροπή ο κ. Φίλης υπερασπίστηκε την 3η διαδοχική απόσπαση της κ. Μπαζιάνα στο ΕΜΠ. Την περίπτωση αυτή δεν την εντάσσω στις περιπτώσεις ρουσφετοκρατίας, αλλά επιλεκτικής ευνοιοκρατίας, κάτι που είναι επίσης προβληματικό. Η κ. Μπαζιάνα έχει αξιόλογο επιστημονικό έργο και είναι ενδιαφέρον ότι έχει περισσότερες επιστημονικές δημοσιεύσεις από όλους τους καθηγητές του Υπουργικού συμβουλίου (πλην του κ.Φωτάκη). Αυτό όμως λέει τη μισή αλήθεια. Τέτοιοι νέοι υπάρχουν χιλιάδες. Εμείς θέλουμε να υπάρχουν εκείνες οι αδιάβλητες διαδικασίες που θα εξασφαλίζουν τις ίδιες ευκαιρίες και στην κ. Μπαζιάνα και στον κ. Τάδε από την Ιεράπετρα ή το Σουφλί του Έβρου. Αυτές τις διαδικασίες θα πρέπει να νομοθετήσουμε κι όχι πώς θα ανοίγουμε παράθυρα για φωνές που είναι κοντά στα αυτιά της εκάστοτε εξουσίας.
* Ο κ. Γιώργος Μαυρωτάς είναι Βουλευτής Αττικής - Το Ποτάμι. Υπεύθυνος Παιδείας - Μέλος Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής
