Του Γιάννη Παντελάκη
Ο επίμονος Schaeuble, επαναλαμβάνει κάθε λίγο, πως οποιαδήποτε συζήτηση για ελάφρυνση του Ελληνικού χρέους θα γίνει μετά το τέλος του 2018. Οι δηλώσεις του, αντιμετωπίζονται από αρκετά Ελληνικά Μέσα ενημέρωσης και πολλά κυβερνητικά στελέχη, ως εχθρικές για την χώρα μας ενέργειας και σαν δείγματα της ακαμψίας και σκληρότητας του Γερμανού υπουργού Οικονομικών. Είναι όμως έτσι; Ναι, ο Schaeuble είναι σκληρός και επίμονος, όμως δηλώνει κάτι διαφορετικό από εκείνο στο οποίο έχει συμφωνήσει ο έλληνας συνάδελφός του Τσακαλώτος;
Ο Τσίπρας και πολλά κυβερνητικά στελέχη, ισχυρίζονται πως οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν δεσμευτεί πως θα ρυθμιστεί το θέμα του Ελληνικού χρέους. Είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι, πως η δέσμευση συνδέεται απόλυτα με την επιτυχή εφαρμογή του μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το μνημόνιο αυτό, ολοκληρώνεται στο τέλος του 2018 και εχει την υπογραφή του Ε.Τσακαλώτου. Από την δέσμευση αυτή, μάλιστα, έχει αποκλειστεί το κούρεμα και αφήνει ως πιθανά ενδεχόμενα την παράταση καταβολής των δόσεων κ.ο.κ.
Ο Schaeuble, αναμφισβήτητα ακολουθεί μια ακραία σκληρή στάση, η οποία εκτός των άλλων συνδέεται και με τις επικείμενες Γερμανικές εκλογές. Κανένας δεν ισχυρίζεται ότι ο Γερμανός υπουργός δεν επιχειρεί –και καταφέρνει- να επιβάλλει μια ακραία οικονομική συνταγή και στην χώρα μας και όχι μόνο σ αυτή. Αδιέξοδη, όπως δείχνουν τ αποτελέσματα. Ωστόσο, στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο Schaeuble δεν κάνει κάτι περισσότερο από το να επαναλαμβάνει την δέσμευση που υπέγραψε η Ελληνική πλευρά.
Οι σχετικές διατυπώσεις στην συμφωνία του Ιουλίου του 2015 δεν δίνουν το δικαίωμα για πολλές αμφισβητήσεις ως προς αυτό. Στην σχετική απόφαση, υπάρχει μια παράγραφος που αφορά στην επιτυχή πρώτη αξιολόγηση και αυτό χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να πει ότι η ρύθμιση του χρέους πρέπει να γίνει τώρα. Αποσιωπούν μια πιο σημαντική παράγραφο που διευκρινίζει με απόλυτη σαφήνεια ότι τα όποια μέτρα ελάφρυνσης θα εφαρμοστούν μετά την πλήρη υλοποίηση των μέτρων του νέου προγράμματος. Και αυτό ολοκληρώνεται στο τέλος του 2018.
Μακάρι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά και η δέσμευση για ρύθμιση του χρέους να αφορούσε τον παρόντα χρόνο. Δεν είναι όμως. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε σε μια συμφωνία που παραπέμπει το θέμα στο μέλλον. Μια συμφωνία, που δεν διαφέρει ουσιαστικά από εκείνη που είχε υπογράψει και ο προκάτοχος του κ. Τσίπρα, ο Α.Σαμαράς. Όπως όλοι θυμόμαστε, μέχρι την εκπνοή της προηγούμενης κυβέρνησης, δεν ρυθμίστηκε κανένα χρέος. Ίσως αυτό να μας προϊδεάζει για το τι θα συμβεί και την σημερινή κυβέρνηση.
Λίγες ημέρες πριν (1.10.2016), ο υπουργός Οικονομίας Γ.Σταθάκης σε συνέντευξή του, ουσιαστικά είπε ο,τι και ο Schaeuble, αλλά και ότι αναφέρει η συμφωνία. Ο,τι δηλαδή στο τέλος του προγράμματος θα αποτιμηθούν οι πρωτοβουλίες εκείνες για να γίνει το χρέος βιώσιμο σε μακροχρόνια βάση. Στα μέσα του περασμένου Σεπτεμβρίου, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ.Δραγασάκης, είπε κάτι ανάλογο και μάλιστα πιο προχωρημένο. Ότι η διαδικασία για την ρύθμιση του χρέους, θα πάει πέρα από το 2018. Και το συνέδεσε μάλιστα, με πανευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους.
Όμως, αυτή η αλήθεια, δεν είναι η κυρίαρχη στο υπόλοιπο κυβερνητικό στρατόπεδο και ιδιαίτερα στο πρωθυπουργικό περιβάλλον. Η άποψη που θεωρούν ότι πρέπει να προβάλλεται δημόσια (για εσωτερική κατανάλωση κυρίως) είναι πως οι δανειστές οφείλουν να κάνουν κάτι για το χρέος τώρα. Και αποσιωπούν πως οι ίδιοι έχουν βάλει την υπογραφή τους σ'' ένα μνημόνιο που παραπέμπει το θέμα στο μέλλον.
