Του Δημήτρη Καμπουράκη
Η απρόσμενη είδηση, μου θύμισε το ανέκδοτο με τον μπανιστηριτζή παπαγάλο, που παρακολουθούσε τις ερωτικές περιπτύξεις του εργένη αφεντικού του, αλλά μετά τον γάμο του εξοβελίστηκε απ' την κρεβατοκάμαρα. Το εθισμένο πτηνό έχοντας στήσει αυτί, άκουσε το ζευγάρι να λέει «ν' ανέβουμε κι οι δυο από πάνω», καθώς προσπαθούσαν να κλείσουν την βαλίτσα τους για το ταξίδι του μέλιτος. Και τότε ο ξαναμμένος παπαγάλος φώναξε: «Αφεντικό, να δω αυτή την στάση κι ας πεθάνω».
Ομοίως και εγώ, να δω τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στην θέση του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κι ας πεθάνω. Να τον δω τον ηγέτη της τάσης των 53 του Σύριζα να στρογγυλοκάθεται στην θέση της Κριστίν Λαγκάρντ στην Ουάσιγκτον και τι στον κόσμο. Και κυρίως, να τον δω να συναντιέται με τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών και να του επισημαίνει με αυστηρότητα ότι η χώρα δεν κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και δεν τηρεί με την δέουσα αυστηρότητα τους κανόνες της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Αυτά θέλω να δω εγώ, διότι το πλάνο που ο Τσακαλώτος κατέβαζε το ξύλινο σφυρί για να ξεκινήσει την συνεδρίαση του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης ήταν μόνο λίγων δευτερολέπτων και δεν αξιολογήθηκε δεόντως, παρά μόνο από το ΚΚΕ που το 'βαζε μονίμως στα σποτάκια του. Βεβαίως πρόκειται απλώς για πληροφορίες που μετέδωσε το αμερικανικό CNBC, μόνο που το συγκεκριμένο κανάλι έχει καλές πηγές στα ενδότερα του ΔΝΤ και γενικώς δεν συνηθίζει να μεταδίδει φούμαρα.
Θα μου πείτε πως ο ίδιος ο Ευκλείδης δεν επιβεβαίωσε ούτε την είδηση, ούτε την θετική του διάθεση να καταλάβει την θέση αν του την πρόσφεραν στο πιάτο. Για να είμαι ειλικρινής, δεν βλέπω κανέναν λόγο να αρνηθεί μια τέτοια διεθνή τιμή κι ένα τόσο καλοπληρωμένο μεροκάματο επί πενταετία. Ο Ευκλείδης και οι σύντροφοι του είναι άλλωστε οι μόνοι άνθρωποι στον κόσμο που κατέχουν το know how να εφαρμόζουν μνημόνιο και να είναι αντιμνημονιακοί, να εφαρμόζουν συντηρητικές πολιτικές και να είναι αριστεροί, να μισούν την κεντροαριστερά και να δηλώνουν κεντροαριστεροί, να είναι κολλητοί των Αμερικανών και αντιιμπεριαλιστές. Σιγά την δυσκολία να είναι επικεφαλής του ΔΝΤ και παραλλήλως κομμουνιστής.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο κεντρικός μας τραπεζίτης πρέπει να υποστηρίξουν αναφανδόν την υποψηφιότητα Τσακαλώτου. Γιατί δηλαδή, η Λαγκάρντ ήταν καλύτερη απ' αυτόν; Για να μη μιλήσω για τους άλλους συνυποψήφιους του που ανέφερε το CNBC, τον Σόιμπλε, τον Ντράγκι ή τον Ντάισεμπλουμ. Έχει κανείς απ' αυτούς το χιούμορ του Ευκλείδη ή έχει επιφέρει στην ελληνική οικονομία τόσο καίρια πλήγματα όσο αυτός;
Θα ρωτήσετε: Μα είναι δυνατόν να προτείνουν έναν κομμουνιστή ως επικεφαλής του ναού του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού; Τι να σας πω; Αυτοί οι Δεξιοί ξέρετε, κρίνουν τους ανθρώπους απ' αυτό που ξέρουν ότι είναι κι όχι απ' αυτό που οι ίδιοι οι άνθρωποι δηλώνουν (ή πιστεύουν) ότι είναι. Δύο τινά συμβαίνουν τέλος πάντων: Είτε το ΔΝΤ τρελάθηκε και παραδίδεται εκουσίως στον μαρξισμό, είτε ο Ευκλείδης δεν είναι τελικά τόσο κομμουνιστής όσο λέει. Εσείς ποιο απ' τα δυο πιστεύετε ότι είναι πιθανότερο;
