Του Κώστα Τρομπούκη*
Έχουμε επιτέλους μπει στην τελική ευθεία που οδηγεί στις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι οποίες εάν τελικά συμπέσουν με τις εθνικές εκλογές το Μάιο -είτε το αργότερο τον Οκτώβριο του 2019- θα σημάνουν την πολιτική αλλαγή.
Σύντομα οι πολίτες θα σταθούν με τη ψήφο τους απέναντι στο σήμερα και το χθες. Θα εκφράσουν την αγωνία τους για το μέλλον του τόπου και την αντίδρασή τους -μετά από τέσσερα χρόνια που τους δίνεται η δυνατότητα- απέναντι σε μια κυβέρνηση που διαχειρίστηκε την εξουσία με αλαζονεία και δημιούργησε περισσότερες πληγές στην κοινωνία, απ' όσες κατάφερε να θεραπεύσει.
Ποια είναι όμως η κατάσταση στη χώρα σήμερα;
Δε χρειαζόταν – ασφαλώς- να παρέλθει η τετραετία για να κάνει κάποιος τον απολογισμό της πολιτικής της κυβέρνησης 
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-προθύμων που έφεραν την οικονομία σε μια νεκροζώντανη κατάσταση.
Φόροι και εισφορές διέλυσαν τη μεσαία τάξη – οδηγώντας ένα μέρος της στη «μαύρη» οικονομία– και συρρίκνωσαν την επιχειρηματική δραστηριότητα. Κι από την άλλη, απουσία επενδύσεων, αβεβαιότητα, μειώσεις συντάξεων, ακύρωση σχεδίων ζωής.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου η γενική εικόνα δείχνει μια Ελλάδα πληγωμένη. Μια Ελλάδα που περιμένει την λύτρωσή της με την αποχώρηση μιας κυβέρνησης που κεφαλαιοποίησε την παραίτηση των ψηφοφόρων από την ελπίδα και νομιμοποίησε πολιτικά τον κυνισμό της.
Οι τελευταίοι μήνες της παρούσας κυβέρνησης είναι εξίσου καταστροφικοί με τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής της. Η πατρίδα παραπαίει επειδή η κυβέρνηση χειρίζεται όλα ανεξαιρέτως τα θέματα με γνώμονα πως θα αποκομίσει ευκαιριακά ψήφους από επιμέρους ακροατήρια, χρησιμοποιώντας άλλοτε επιδοματικές παροχές και «παχιά» λόγια και άλλοτε διχαστικά διλήμματα.
Στα εθνικά θέματα, η υλοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών έχει αρχίσει να κάνει εμφανείς τις καταστροφικές επιπτώσεις της σε όλους τους τομείς, παρά τις προσπάθειες εξωραϊσμού της. Την ίδια ώρα οι πρόσφατες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για μερίδιο της Τουρκίας στα ενεργειακά του Αιγαίου και για το καθεστώς του Καστελόριζου, φανερώνουν το συνολικό έλλειμμα εθνικής στρατηγική της Κυβέρνησης.
Η Χώρα σήμερα έχει ανάγκη από οξυγόνο. Αντίθετα η κυβέρνηση ασκείται στη διαχείριση προεκλογικών προσδοκιών. Στην πραγματικότητα προσπαθεί να διαχειριστεί τη βέβαιη ήττα της.
Υπάρχει μπροστά μας μια και μόνη επιλογή. Για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα. Για τη Χίο, για την Ελλάδα. Η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν σχέδιο και όραμα. Μπορούν να εγγυηθούν την επόμενη ημέρα που μας αξίζει. Τις προϋποθέσεις εκείνες που θα διασφαλίζουν καλύτερες και περισσότερες θέσεις εργασίας για όλους. Κυρίως για τη νέα γενιά. Τη στήριξη της επιχειρηματικότητας. Για κάθε επιχείρηση, μικρή, μεσαία ή μεγαλύτερη. Την επενδυτική πνοή και την αναπτυξιακή ορμή που έχει ανάγκη ο τόπος.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι όσος χρόνος κι αν απομένει μέχρι τις εκλογές, θα είναι χαμένος χρόνος για την πατρίδα.
*Ο Κώστας Τρομπούκης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
