Αν κάποιος ήθελε να καταστρέψει τις ΗΠΑ από υπερδύναμη και να τους προκαλέσει εσωτερική πολιτική, κοινωνική και οικονομική αιμορραγία θα τις απομόνωνε από τους συμμάχους και οικονομικούς εταίρους.
Το ισχυρότερο όπλο των ΗΠΑ, ακόμη ισχυρότερο και από τις ένοπλες δυνάμεις της είναι το δολάριο. Για παράδειγμα, αν κάποιος αγρότης σε μια χώρα της Αφρικής θέλει να αγοράσει λίπασμα που εισάγεται από μια διπλανή χώρα, πρέπει ουσιαστικά να κάνει τα εξής: Να αγοράσει δολάρια έναντι του τοπικού τους νομίσματος και στη συνέχεια είτε πληρώσει με δολάρια είτε να μετατρέψει τα δολάρια στο τοπικό νόμισμα της χώρας που εξάγει το λίπασμα.
Για να κάνει οποιοσδήποτε μια συναλλαγή πρέπει να αγοράσει και να χρησιμοποιήσει δολάρια. Για τις ανάγκες αυτές όλες οι χώρες του κόσμου φροντίζουν να έχουν στις τράπεζες ένα συναλλαγματικό απόθεμα σε δολάρια. Προκειμένου να έχουν κάποια απόδοση τα συναλλαγματικά τους αποθέματα φροντίζουν ένα μέρος να είναι και αμερικανικά κρατικά ομόλογα τα οποία στη λήξη τους πληρώνουν σε δολάρια.
Το δολάριο το 2000 αντιπροσώπευε πάνω από το 70% των παγκόσμιων συναλλαγματικών αποθεμάτων. Σήμερα αυτό έχει πέσει κάτω από το 60%.
Ο τρόπος με τον οποίο ο Τραμπ χειρίζεται τους συμμάχους με μονομερής επιθετικές ενέργειες τους απομακρύνει από τις ΗΠΑ. Αν κάποιοι μπορούν να τρίβουν τα χέρια τους είναι τα μέλη των BRICS τα οποία τα τελευταία χρόνια κάνουν σημαντικές προσπάθειες να εκθρονίσουν το δολάριο και το ευρώ.
Αν κάποιος καταστρέψει τις ΗΠΑ θα έκανε ότι ακριβώς ο Τραμπ θα την απομόνωνε από τους συμμάχους και θα κατέστρεφε την αποδοχή του δολαρίου ως διεθνούς νομίσματος.
Τα προνόμια του δολαρίου
Ο ρόλος του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και μέσου διεθνών συναλλαγών έχει οφέλη για τις ΗΠΑ και την οικονομία τους. Ιδού γιατί:
Όλες οι χώρες, όπως είπαμε χρειάζεται να έχουν στις τράπεζες συναλλαγματικά διαθέσιμα σε δολάρια για τις διεθνείς συναλλαγές τους. Αν χρειάζονται δολάρια όμως συμφέρει να διακρατούν και ένα μέρος σε αμερικάνικα ομόλογα που έχουν τόκο.
Λόγω αυτής της ανάγκης οι ΗΠΑ εξασφαλίζουν αγοραστές για το δημόσιο χρέος τους.
Όσο περισσότεροι οι πρόθυμοι αγοραστές αμερικανικών ομολόγων τόσο μεγαλύτερη η προσφορά και τόσο μικρότερα τα επιτόκια με τα οποία μπορεί να δανείζεται το αμερικάνικο δημόσιο. Όταν υπάρχουν πολλοί αγοραστές στη δημοπρασία τα επιτόκια πιέζονται προς τα κάτω.
Μια χώρα π.χ. όπως η Κίνα, το Ιράν ή η Ρωσία που δαπανά τεράστια ποσά σε εξοπλισμούς για να αντιμετωπίσει την απειλή των ΗΠΑ κάθε φορά που χρησιμοποιεί δολάρια για να εισάγει κάτι (όπως άνθρακα, πετρέλαιο, φάρμακα ή μηχανήματα) από την Ταιβάν, την Αυστραλία ή και τις μεταξύ τους συναλλαγές, στηρίζει μεταξύ άλλων και τις αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ.
Τα χαμηλότερα επιτόκια όμως χρηματοδοτούν με καλύτερους όρους την ανάπτυξη της αμερικάνικης οικονομίας.
Οι ΗΠΑ επέβαλαν το δολάριο σαν διεθνές αποθεματικό νόμισμα και διεθνές νόμισμα συναλλαγών με τις εξής ιστορικές αποφάσεις.
Η πρώτη ήταν όταν μετά το πόλεμο υποχρέωσαν στους συμμάχους τους, που αντιπροσώπευαν τότε πάνω από το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το δολάριο με αντίκρισμα το χρυσό ως νόμισμα διεθνών συναλλαγών. Με αντίκρισμα το χρυσό σήμαινε πως οι ΗΠΑ υποχρεώνονταν όποιος εμφανιστεί με ένα δολάριο να ζητήσει να το αντικαταστήσουν με χρυσό σε μια ισοτιμία των 35 δολ. η ουγκιά.
Αυτό σήμαινε πως τα δολάρια που κυκλοφορούσαν εντός και εκτός των ΗΠΑ είχαν το ανάλογο τους σε χρυσό στο θησαυροφυλάκιο του Fort Knox.
Η διεθνής ισχύς του δολαρίου τότε στηρίχθηκε στην αποδοχή τους από τους δυτικούς συμμάχους οι οποίοι αθροίζανε το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου ΑΕΠ και γι’ αυτό έγινε παγκόσμιο νόμισμα.
Τη δεκαετία του ’60 όμως ο πόλεμος του Βιετνάμ ανάγκασε τις ΗΠΑ να έχουν μεγάλα ελλείμματα. Οι σύμμαχοι ζητούσαν να ανταλλάξουν τα δολάρια με χρυσό και ο χρυσός θα τελείωνε. Τον Αύγουστο του 1971 ο πρόεδρος Νίξον ανέστειλε την μετατρεψιμότητα του δολαρίου σε χρυσό. Δηλαδή, οι ΗΠΑ δεν υποχρεούνταν να εξοφλούν με χρυσό κάθε δολάριο που κυκλοφορούσε.
Η ισοτιμία του δολαρίου κατέρρευσε τότε και όσοι είχαν δολάρια υπέστησαν μεγάλες ζημιές. Στη δεκαετία του ’70 το δολάριο έχασε περίπου το 30% της αξίας έναντι άλλων νομισμάτων.
Οι εισαγωγές στις ΗΠΑ έγιναν ακριβές και χώρες όπως η Ιαπωνία, η Γερμανία αντιμετώπισαν προβλήματα καθώς οι ισοτιμίες του γιεν και του μάρκου αυξήθηκαν.
Οι κεντρικές τράπεζες των συμμαχικών χωρών αναγκάστηκαν να αγοράσουν δολάρια πουλώντας τα δικά τους νομίσματα προκειμένου να συγκρατήσουν τις ισοτιμίες των δικών τους νομισμάτων.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ ήταν εγγυητής της ασφάλειάς τους έναντι της πανίσχυρης τότε ΕΣΣΔ και έπρεπε να τις στηρίξουν.
Οι σύμμαχοι στήριξαν τις ΗΠΑ κάθε φορά που το χρειαζόταν. Το 1985 π.χ. όταν οι ΗΠΑ είχαν πρόβλημα με τις εξαγωγές λόγω της ισχυροποίησης του δολαρίου, οι μεγάλες χώρες της Δύσης (Γαλλία, Δυτική Γερμανία, Ιαπωνία, Ηνωμένο Βασίλειο) υπέγραψαν τη «Συμφωνία Πλάζα» που δεχόντουσαν μια από κοινού προσπάθεια υποτίμησης του δολαρίου.
Το δολάριο διατήρησε την ισχύ τους σαν παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και μέσο διεθνών συναλλαγών γιατί το προστάτευαν και το αποδεχόντουσαν σαν τέτοιο οι δημοκρατίες της Δύσης των οποίων οι ΗΠΑ ηγούνταν. Αν η Ευρώπη και οι άλλες χώρες του δυτικού στρατοπέδου (Ιαπωνία, Ν. Κορέα, Ταιβάν, Αυστραλία) αποσύρουν τη στήριξή τους στις ΗΠΑ και το δολάρια, ο ρόλος του αμερικάνικου νομίσματος θα μειωθεί περαιτέρω. Αυτό θα έχει συνέπειες στην αμερικάνικη οικονομία.
Οι επιθετικοί δασμοί κατά των συμμάχων είναι λάθος. Μια συμφωνία σαν εκείνη της Plaza το 1985 θα ήταν στη σωστή κατεύθυνση. Το πρόβλημα της χειραγώγησης του διεθνούς εμπορίου από την Κίνα χρειάζεται άλλου είδους αντιμετώπιση.
Μια σωστή στρατηγική θα ήταν αυτή που προτείνει ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Τραμπ να νυν αντίπαλος Τζον Μπόλτον.
«Αντί να χτυπήσουμε τη χώρα που κλέβει την πνευματική μας ιδιοκτησία για δεκαετίες, συσπειρώνοντας τους συμμάχους μας, οι οποίοι υποφέρουν επίσης από την κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας της Κίνας και να εμπλακούμε σε συντονισμένη δράση, βρισκόμαστε σε πόλεμο με τους μεγαλύτερους εμπορικούς μας εταίρους και ετοιμαζόμαστε να πολεμήσουμε και με την Κίνα… Αυτό είναι αναλφαβητισμός».
Η αποδυνάμωση των ΗΠΑ θα έχει αντίκτυπο σε όλους τους συμμάχους και εταίρους τους. Ο τρόπος που το επιχειρούν οι μαθητευόμενοι μάγοι του Λευκού Οίκου θα έχει συνέπειες...
