Διάβασα με μεγάλη προσοχή τις επισημάνσεις του Αναπληρωτή υπουργού Ναυτιλίας κ. Νεκτάριου Σαντορινιού κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής στην Ολομέλεια της Βουλής για τις παραχωρήσεις που σχεδιάζει η κυβέρνηση για τα επόμενα δέκα λιμάνια ανώνυμες εταιρίες που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ΤΑΙΠΕΔ.
Ο κ. Σαντορινιός αρχικά σημειώνει ότι με το εν λόγω νομοσχέδιο αντιμετωπίζονται χρόνιες παθογένειες και νομοθετούνται ζητήματα με βάση το εθνικό συμφέρον, την ανάπτυξη των λιμανιών μας και την υποστήριξη των νησιών.
Ακολούθως εξαπολύει μύδρους κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την λιμενική πολιτική της, αγνοώντας προφανώς πως η Νέα Δημοκρατία ήταν αυτή που πρώτη είχε συμπεριλάβει στο πρόγραμμα της, το 2012, την πολιτική των παραχωρήσεων και όχι των ιδιωτικοποιήσεων. Αλλά ας πούμε πως δεν το γνώριζε. Μικρό το κακό.
Αυτό όμως που όφειλε να γνωρίζει, αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας γαρ, είναι πως το να αποδίδει την διαχρονική παθογένεια του Ελληνικού λιμενικού συστήματος στη Νέα Δημοκρατία ενδεχομένως να είναι μια προσέγγιση που έχει σουξέ στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχει καθόλου επιτυχία στη ναυτιλιακή και παραναυτιλιακή κοινότητα, μιας και ως γνωστόν τα χρυσόψαρα - που θυμούνται μόνο κάτι δευτερόλεπτα - βρίσκονται εντός του νερού και όχι εκτός.
Όλοι όσοι παροικούν την Ιερουσαλήμ των λιμανιών της χώρας την τελευταία 30ετία γνωρίζουν πολύ καλά ποιος, πότε, που και πως απαξίωσε τα Ελληνικά λιμάνια. Και ο κ. Σαντορινιός δεν έχει παρά να πάει μια βόλτα από την Κουμουνδούρου, όπου – τον βεβαιώνω – θα συναντήσει πολλούς από τους διαχρονικούς πρωταγωνιστές, θιασώτες και οργανωτές της απαξίωσης αυτής.
Και επειδή εγώ μπορεί να είμαι κακεντρεχής του προτείνω να ρωτήσει την κυρία Λούκα Κατσέλη ή τον συνάδελφο δημοσιογράφο Σωτήρη Καψώχα να του πουν αυτοί για τα λιμάνια και την απαξίωση τους...
Να τους ρωτήσει για τις εμπειρίες και τις παραστάσεις τους, αλλά να τους ρωτήσει κυρίως και για το που βρίσκονται σήμερα όλοι εκείνοι που τους παρακάλαγε εκεί στο μακρινό 2009 η κυρία Κατσέλη, λίγες ώρες αφότου είχε συγκροτηθεί η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, να ανοίξουν τα λιμάνια που ήταν κλειστά για μήνες.
Ο κ. Τσίπρας ήταν αυτός που προεκλογικά απέκλειε την ολοκλήρωση των ιδιωτικοποιήσεων των δύο μεγάλων λιμανιών τη χώρας μιλώντας διαρκώς για ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας υποστηρίζοντας ότι επι των ημερών του τα λιμάνια θα επιστρέψουν υπό κρατικό έλεγχο.
Ο κ. Τσίπρας αργότερα δήλωνε κατά την υπογραφή της σύμβασης ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ ότι η Ελλάδα εισέρχεται σε μια νέα φάση και πως αυτή η επένδυση (της COSCO) θα αποτελούσε την αφετηρία προσέλκυσης και άλλων ξένων επενδύσεων, ενώ έξω από το γραφείο του στο Μέγαρο Μαξίμου, τα ΜΑΤ έδερναν ανελέητα τους λιμενεργάτες που διαδήλωναν κατά της συμφωνίας.
Ο κ. Σαντορινιός που ήταν και δεν τα θυμάται όλα αυτά; Εκτός Ελλάδος;
Γ. Σκορδίλης
