Πριν από λίγες ημέρες ο Αλ. Τσίπρας θυμήθηκε τη μεσαία τάξη. Με ύφος απολογητικό παραδέχτηκε πως η κυβέρνησή του την υπερφορολόγησε, αλλά συμπλήρωσε πως «δεν ήταν επιλογή μας, αλλά εξαναγκασμός». Τι ήθελε να πει ο Αλ. Τσίπρας; Πως οι δανειστές υποχρέωσαν την κυβέρνηση του να υπερφορολογήσει τη μεσαία τάξη.
Όμως, όλοι γνωρίζουμε πλέον πως τους δανειστές τους ενδιέφερε μόνον η επίτευξη των στόχων. Το πώς θα γινόταν αυτό αφορούσε τις επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων. Δηλαδή η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντί να υπερφορολογήσει, θα μπορούσε να περικόψει δαπάνες και να έφτανε έτσι στο ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Γιατί δεν το έπραξε;
Την απάντηση την είχαν δώσει σε ανύποπτο χρόνο οι κύριοι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης. Ο πρώτος είχε δηλώσει πως «υπερφορολογήσαμε τη μεσαία τάξη, αλλά το κάναμε για ανθρωπιστικούς λόγους». Δηλαδή ουδείς τους εξανάγκασε, αλλά έκριναν πως έπρεπε να γίνει μεταφορά πόρων, μέσω της φορολογίας, από τη μεσαία τάξη προς τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Αυτό το είπε απερίφραστα ο κ. Χουλιαράκης: «Η υπρερφορολόγηση της μεσαίας τάξης είναι συνειδητή επιλογή».
Θα μπορούσα να καθίσω να συζητήσω αν αυτή η συνειδητή επιλογή ήταν αποτελεσματική σε όλα τα επίπεδα. Στο οικονομικό, στο κοινωνικό και στο πολιτικό. (Πάντως η μεσαία τάξη πολιτικά τιμώρησε τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019). Αυτό που δεν δέχομαι να συζητήσω είναι η προχθεσινή δήλωση μετανοίας του Αλ. Τσίπρα πως η κυβέρνησή του εξαναγκάσθηκε σε αυτήν την επιλογή.
Προφανώς υποχρεώθηκε να προβεί σε αυτή τη δήλωση υπό το άγχος των δημοσκοπήσεων που τρέχουν και δείχνουν πως η γνωστή προηγούμενη εικόνα έχει παγιωθεί, ενώ η κυβέρνηση κλείνει το τρίτο έτος της κυβερνητικής της θητείας.
Συγχρόνως, είναι κοινός τόπος πως η μεσαία τάξη αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και όποια παράταξη ηγεμονεύει σε αυτήν, ηγεμονεύει και στην ελληνική κοινωνία. Η ριζοσπαστική Αριστερά αποκαλεί ειρωνικά και υποτιμητικά όσους ανήκουν στη μεσαία τάξη «κυρ - Παντελήδες». Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά τους βρίσκονται έξω από τις αξίες της ριζοσπαστικής Αριστεράς, των δορυφορικών κινημάτων της κοινωνικής κριτικής και των περιθωριακών εναλλακτικών ομάδων. Η δουλειά, η κοινωνική γαλήνη, η ησυχία και η τάξη, η προάσπιση της περιουσίας, αποτελούν μερικά από αυτά.
Αίφνης ο Αλ. Τσίπρας τους θυμήθηκε γιατί πλησιάζουν οι εκλογές. Και αυτομαστιγώθηκε για να εξιλεωθεί για την υπερφορολόγησή τους, λέγοντας όμως τη μισή αλήθεια. Την άλλη μισή την είχαν πει οι κύριοι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης. Στο προσεχές χρονικό διάστημα θα ζήσουμε πολλές στιγμές αυτοκριτικής του Αλ. Τσίπρα. Από τη στιγμή που δήλωσε στην Εφημερίδα των Συντακτών πως «οι νταβατζήδες τέλος, και σήμερα δεν είναι 2015», ας είμαστε προετοιμασμένοι να ακούσουμε τα πάντα. Άλλωστε η πολιτική θρασύτητα είναι το βασικό του γνώρισμα.
