Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα με συνθήματα του 1950 και 1979 και με κύριο το «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά». Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι άνθρωποι δεν ξέρουν ιστορία. Δεν ξέρουν αριθμητική! Γιατί από το 1981 μέχρι σήμερα έχουν περάσει 38 χρόνια. Από τα οποία η δεξιά έχει κυβερνήσει τα 8! Και 2,5 σε συνεργασία με την αριστερά! Ποιανού δημιούργημα είναι αυτό το κράτος, οέο;
Το τραγελαφικό στη χώρα είναι ότι πετάγονται κουβέντες στον αέρα, οι οποίες επαναλαμβάνονται από πλήθος πολιτών αβασάνιστα, λες και έχουν υποστεί λοβοτομή οι πολίτες ή λες και δε ζουν σ αυτή τη χώρα. Σαν και το παραπάνω σύνθημα του 1980!
Για να φρεσκάρω τη μνήμη όσων έχει μουχλιάσει και για να μάθω στους νεώτερους, που ήταν αγέννητοι- αν και ο φανατισμός δεν ακούει από επιχειρήματα- η αριστερά ήρθε στην εξουσία πρώτη φορά το 1981. Με ζουρνάδες και νταούλια. Ταξικά, όχι παίξε γέλασε. Τα στρώματα που δεν είχαν φωνή και που ζούσαν υπό το φόβο του χωροφύλακα απόκτησαν φωνή. Οι ΕΑΜίτες και ΕΛΑΣίτες απόκτησαν σύνταξη και αναγνωρίστηκε η λεγόμενη Εθνική Αντίσταση. Λεγόμενη, γιατί εθνική αντίσταση ήταν και των μη κομμουνιστικών οργανώσεων, που τις έφαγε το μαύρο σκοτάδι της μονόπλευρης προπαγάνδας εδώ και 70 χρόνια.
Και δεν απόκτησαν μόνο φωνή. Αλλά, τα λαϊκά στρώματα απόκτησαν και επιδόματα, αυξήσεις, 40ωρα, 5θημερο, ΕΣΥ, ευκολότερη πρόσβαση στην εκπαίδευση, ενώ άλλαξε το Δίκαιο με πιο ανθρώπινο πρόσωπο. Αυτά δεν έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ. Έγιναν επί ΠΑΣΟΚ το '80. Όπως και τα περίφημα αντιγραφειοκρατικά ΚΕΠ.
Αλλά, μαζί μ αυτά, γεννήθηκε και το νέο κεφάλαιο, που δεν ήταν πια διαπλεκόμενο με τη δεξιά, αλλά με την αριστερά! Ξεκινώντας από τις κατασκευαστικές εταιρίες και πηγαίνοντας στις τράπεζες, στην ενέργεια, στο ΜΜΕ. Με αποκορύφωμα την υπόθεση Κοσκωτά.
Δεν υπήρχε τομέας της οικονομικής ζωής που να μην ήταν διαπλεκόμενος με επιχειρηματικά συμφέροντα. Και τομέας της δημόσιας επιχειρηματικότητας που να μην ήταν διεφθαρμένος από κυβερνητικούς και κομματικούς αξιωματούχους και να μην ήταν έτσι χρεωκοπημένος. Έτσι δημιουργήθηκαν οι περίφημες ΔΕΚΟ. Που επιζούν μέχρι σήμερα.
Το κράτος σαν κομματικό φέουδο πέρασε από τη δεξιά στήν αριστερά. Και πέρασε τόσο καταλυτικά, που η κυβέρνηση Μητσοτάκη του 1990, με πάνω από 45% στις εκλογές έπεσε μετά από 3 χρόνια, ανήμπορη να πολεμήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία έβλαπτε. Γι αυτό έπεσε. Ο Συμπιλίδης ήταν το χέρι που έσπρωξε. Δεν ήταν ο πραγματικός αυτουργός.
Έτσι, η αριστερά που κυβέρνησε από το 1981 μέχρι το 1989 ξανάρθε στην εξουσία το 1993 για να παραμείνει για 11 χρόνια διαρκώς, ως το 2004! Αφού στο μεταξύ συγκυβέρνησε με τη δεξιά και με την κομμουνιστική αριστερά για έναν περίπου χρόνο στη συγκυβέρνηση Μητσοτάκη- Ανδρέα- Φλωράκη- Κύρκου. Όταν οι πολιτικοί ήταν πολιτικοί και όχι άκαπνα παιδάκια του πεζοδρομίου που ξέρουν μόνο να κάνουν κριτική του καναπέ.
Και τα 11 αυτά χρόνια από το 1993 μέχρι το 2004 έμαθε όλη η χώρα τι θα πει μίζες σε εξοπλιστικά προγράμματα, τι θα πει χειραγώγηση μετοχών και αρπαγή δισεκατομμυρίων από τις οικονομίες των πολιτών, τι θα πει χρεωκοπία κολοσσών σαν την Ολυμπιακή από τα ρουσφέτια, τι θα πει να κυβερνιέται μια χώρα από καφετζούδες και πνευματικούς, τι θα πει μίζες στα κόμματα- και στον Συνασπισμό- από τη Siemens και τα άλλα παιδιά του αμερικάνικου και γερμανικού κεφαλαίου, τι θα πει Reinmethall, τι θα πει ελληνικές βιομηχανίες όπλων και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, τι θα πει καραδιαπλοκή με μιντιάρχες εργολάβους και μονοπώληση της τηλεοπτικής προπαγάνδας.
Έμαθε, επίσης ο λαός, τι θα πει χειραγώγηση εκλογικού αποτελέσματος με μεταφορά ψηφοφόρων από έξω από τη χώρα με λεφτά του ελληνικού λαού για να ψηφιστεί η αριστερά το 2.000 και τι θα πει μαϊμούδεμα των στοιχείων της οικονομίας για το έλλειμμα για να μπει η χώρα στο ευρώ.
Έμαθε, εν κατακλείδι, ο ελληνικός λαός στο πετσί του να ζει στη διαπλοκή και στην ακαθαρσία και στη ανομία και στο ρουσφέτι. Βλέποντας τους κυβερνήτες του να πρωταγωνιστούν ως λαμπρά παραδείγματα. Και έμαθε ότι η πατρίδα του δεν είναι η Ελλάδα, αλλά όποια χώρα του δίνει φαϊ να φάει, σύμφωνα με τις ιδεοληπτικές ανοησίες που εισάχθηκαν σε σχολεία και πανεπιστήμια από μια δράκα φανατικών εχθρών της πατρίδας, από προσωπικά συμπλέγματα και πολύ μίσος. Τους οποίους η κυβερνώσα πατριωτική μέχρι τότε αριστερά όχι μόνο δεν σταμάτησε, αλλά αντίθετα πριμοδότησε ακόμα κι όταν καθηγετούσαν παράνομα στα πανεπιστήμια με αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων!
Στο μεταξύ, η Υγεία γινόταν όλο και ακριβότερη και η Παιδεία είχε ξεφύγει σε κόστος.
Να μη λησμονήσουμε ότι η κυβερνώσα αριστερά με τους επαναστάτες Αρσένη, Πάγκαλο και Σημίτη κατάντησαν ελληνική γή αμφισβητούμενη, με το ακραία δειλό ανάστημά τους στην κρίση των Ιμίων. Όπως κατάντησαν και την ελληνική λεβεντιά σφουγγαρόπανο με την εξευτελιστική στάση στην υπόθεση Οτζαλάν.
Αυτή η 8+1+ 11= 20 χρόνια αριστερά σε μια περίοδο 23 χρόνων (!) παρέδωσε τη σκυτάλη σε μια δεξιά, η οποία παρέλαβε κράτος 20ετούς αριστερής διακυβέρνησης. Με νοοτροπία που γέννησε Κολλάδες και Φωτόπουλους και Μπαλασόπουλους και συνδικαλιστές- αφεντικά, που ροκάνιζαν και κρατικά κονδύλια εκτός από το αφεντιλήκι στους χώρους που διαφέντευαν. Σπέρνοντας την ίδια νοοτροπία παντού.
Αυτή η δεξιά κυβέρνησε 5 χρόνια, με την ίδια ρουσφετολογική νοοτροπία που βρήκε από την αριστερά, έχοντας απέναντί της τους 5 νταβατζήδες που απείλησε ότι θα γκρεμίσει ο Καραμανλής, για να αποδειχτεί ότι ήταν πιο εύκολο να γκρεμιστεί ο ίδιος. Όχι από τους νταβατζήδες. Από την αναποφασιστικότητά του να διαλύσει τη βρωμιά και να στήσει κράτος.
Παρ όλα αυτά, εξ αιτίας του ευρώ και των χαμηλών επιτοκίων οι πολίτες απέκτησαν ακίνητη περιουσία και καταναλωτικά αγαθά από το 2002 μέχρι το 2009 που δεν είχαν φανταστεί πριν στη ζωή τους. Φεσωμένοι στις τράπεζες, οι οποίες τους χρέωναν δάνεια με αφροσύνη ατζαμή.
Αυτή η δεξιά παρέλαβε ένα έλλειμμα μεγαλύτερο από το επιτρεπτό στην ΕΕ, εξ αιτίας της μαϊμουδιάς της κυβέρνησης Σημίτη και αντί να φροντίσει να το μειώσει το έστειλε στα ουράνια! Σε 4 χρόνια; Όχι. Σε 4 χρόνια, συμπεριλαμβανομένου του αυξημένου ελλείμματος της κυβέρνησης Σημίτη. Το οποίο αποκρύφτηκε για να μπει η Ελλάδα στο ευρώ!
Κι αφού τα έκανε θάλασσα με τα οικονομικά η 5χρονη δεξιά παρένθεση ξανάρθε η αριστερά με τον Γιώργο Παπανδρέου για να στείλει τη χώρα στην αγκαλιά των σκληρότερων δανειστών με την άφρονα πολιτική του. Και στο πρώτο μνημόνιο με θηριώδεις περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών και δημόσιων έργων.
Και μετά κυβέρνησε τη χώρα η δεξιά με την αριστερά αντάμα, στην κυβέρνηση συνεργασίας Σαμαρά- Βενιζέλου! Για 2,5 χρόνια. Με ένα δεύτερο μνημόνιο. Και εκεί που τέλειωνε το μνημόνιο ήρθε η άλλη αριστερά, η επαναστατική (!), για να κυβερνήσει για 4,5 χρόνια, να ξαναβάλει τη χώρα που έβγαινε από τα μνημόνια στα μνημόνια και να εφαρμόσει όσα σκληρά μέτρα κατά των πολιτών αρνήθηκε να εφαρμόσει ακόμα και η δεξιοαριστερή παρένθεση των 2,5 χρόνων 2012- 2015.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Από το 1981 μέχρι σήμερα η χώρα κυβερνιέται επί 27 περίπου χρόνια από αριστερές κυβερνήσεις με δυό παρενθέσεις: Το 1990-1993, και το 2004-2009. Το 2012-2015 κυβερνήθηκε από μια συνεργασία δεξιάς- αριστεράς. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ στην απελπισία τους να βρουν τρόπο να ξεσηκώσουν τους Έλληνες με το στανιό και να τους πουλήσουν επαναστατικό πνεύμα ξέθαψαν από τα έγκατα το σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά»! Τι να σημαίνει βρε κακομοίρη. Ποιος έχτισε το κράτος που ζεις βρε απελπισμένε; Ποιος οικοδόμησε όλη αυτή τη σαπίλα της διαπλοκής, του ρουσφετιού, της αναξιοκρατίας, της κλοπής, της ανομίας, της ήσσονος προσπάθειας και της πολιτικής αλητείας από το 1981 μέχρι σήμερα;
Από τα 38 χρονάκια τα 27 κυβερνάει η αριστερά, σύν τα 2,5 σε συνεργασία με τη δεξιά! Σύνολο 30,5! Ποια δεξιά να θυμηθεί ο λαός; Τη δεξιά που εφαρμόζει η αριστερά; Ή την αριστερά που μέχρι σήμερα ξέρει μόνο από βρωμιά και παραμύθια;
Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης
