Του Αλέξανδρου Σκούρα
Κάθε φορά που η αριστερά αναφέρει τον «νεοφιλελευθερισμό» μου έρχεται κατά νου η αντίδραση του Ρίγκαν κατά τη διάρκεια των προεδρικών ντιμπέητ με τον τότε πρόεδρο και αντίπαλό του Τζίμμυ Κάρτερ. Ο Κάρτερ, θέλοντας να πείσει το κοινό του για τα οφέλη του κρατισμού που πρέσβευε, έκανε μία καταγραφή προβλημάτων και των κρατικών λύσεων που ήθελε να εφαρμόσει προς επίλυσή τους. Ο Ρίγκαν περίμενε υπομονετικά να τελειώσει ο μονόλογος του αντιπάλου του και μόλις αυτό έγινε είπε με μία βαθιά απόγνωση την περίφημη ατάκα του «there you go again» ή όπως θα λέγαμε στα ελληνικά «άντε πάλι τα ίδια». Όμως, μία πρόσφατη ανάρτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δουζίνα, ξεφεύγει από «τα ίδια» και προχωράει τη συζήτηση περί φιλελευθερισμού αρκετά παραπέρα.
Ας πάρουμε το θέμα από την αρχή του. Το προεκλογικού χαρακτήρα νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση για τις ένοπλες δυνάμεις έχει πάρα πολλά προβληματικά σημεία. Όμως, η αύξηση των εναλλακτικών της στρατιωτικής θητείας για τους αντιφρονούντες αποτελεί μία θετική εξέλιξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όλοι οι σώφρονες πολίτες αναγνωρίζουν την ανάγκη για ισχυρές ένοπλες που να μπορούν ανά πάσα στιγμή να υπερασπιστούν αποτελεσματικά την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και το πολίτευμα από κάθε εχθρό. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που έχουμε ένοπλες δυνάμεις. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι οι ένοπλες δυνάμεις χρειάζονται τη συνδρομή αντιρρησιών συνείδησης στο πολύ σημαντικό έργο τους.
Αντίθετα, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί, οι αντιρρησίες συνείδησης είναι οι τελευταίοι που θα θέλαμε να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη καθώς έχουν ήδη εκφράσει επίσημα την άρνησή τους να πάρουν όπλο στα χέρια και να εκτελέσουν το στρατιωτικό τους καθήκον. Πέραν όμως αυτής της πρακτικής διαπίστωσης, η υποχρεωτική στράτευση των αντιρρησιών έρχεται και σε ευθεία σύγκρουση με την ελευθερία συνειδήσεως και της αυτοδιάθεσης κάθε ατόμου. Μάλιστα, σε μία σπάνια συμφωνία μέλους της κυβέρνησης με τις φιλελεύθερες αξίες, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κώστας Δουζίνας έγραψε στο facebook αναφορικά με την εξίσωση της στρατιωτικής θητείας και της εναλλακτικής υπηρεσίας ότι «Αν η συνέπεια με τις ευρωπαϊκές αρχές και τις αξίες του φιλελευθερισμού είναι εμμονή τότε δηλώνουμε ένοχοι... Είναι υποχρέωση κάθε δημοκρατικής και φιλελεύθερης κοινωνίας να προστατεύει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ελευθερία της συνείδησης και να μην επιβάλει στο άτομο να πράττει αντίθετα με τις αξίες του. Το γράφει το Σύνταγμά μας, είναι το θεμέλιο κάθε οικουμενικής διακήρυξης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου».
Έχει δίκιο ο κ. Δουζίνας σε αυτά που γράφει για τον φιλελευθερισμό. Όμως, μου είναι αδύνατον να μην καταγράψω την έκπληξή μου για το νόημα του πρώτου μέρους της ανάρτησης. Τι θέλει να μας πει ο κ. Δουζίνας; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε φιλελεύθερο κόμμα που βάζει τις φιλελεύθερες αρχές πάνω από όλα; Ότι μετά την μαδουρική αριστερά, το φόρουμ του Σάο Πάολο, τον Φιντέλ και τον Τσε, τον Μαρξ και τον Λένιν, οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ θα μετακινηθούν προς τον φιλελευθερισμό; Ή μήπως αναδεικνύεται η προσπάθεια της κυβέρνησης να ορίσει τους εχθρούς της ως νεοφιλελεύθερους προκειμένου να κρατήσει τον φιλελευθερισμό για τον εαυτό της; Ενδιαφέροντα πράγματα συμβαίνουν, πράγματι, στον χώρο των ιδεών τις τελευταίες ημέρες.
