«Βλέπω μία στρατηγική ήττα, μία εμφατική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ», δηλώνει η Λιάνα Κανέλλη στο liberal.gr, τονίζοντας πως ο Αλέξης Τσίπρας πούλησε «καθρεφτάκια σε ιθαγενείς όπως έκαναν οι παλαιοί αποικιοκράτες». Σε ό,τι αφορά το θέμα της διαπλοκής και την αντιμετώπισή της από την κυβέρνηση υπογραμμίζει πως ο πρωθυπουργός την χρησιμοποίησε «για ν' ανεβεί στους ώμους της και να φανεί ότι την κοιτάει αφ υψηλού».
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνει η υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στην Α΄Αθηνών, υπάρχει μια λέξη που έχει την έννοια μιας βαριάς, υπόκωφης μορφής απειλής και όλοι οι άνθρωποι, απανταχού της γης τη λέμε, ύβρη, δηλώνει η Λιάνα Κανέλλη στο liberal.gr, τονίζοντας ότι όσους και να ρωτήσουμε αυτή τη στιγμή από αυτούς που τους χτύπησε κατακούτελα η «ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ που ερχόταν», ο καθένας θα έχει κάτι διαφορετικό να πει.
Σύμφωνα με την κ. Κανέλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν «φούμο» στην εικόνα της αριστεράς στην Ελλάδα, ήταν «φούμο» στην καρδιά και στο πρόσωπο κάθε προοδευτικού ανθρώπου, ανοιχτόμυαλου, δημοκράτη, πατριώτη και κομμουνιστή ενώ όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Κανέλλη, η μεγαλύτερη ύβρης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να εμφανισθεί πανηγυρίζων ως αριστερά, αγκαλιά με τον Πάνο Καμμένο.
«Προσωπικά» υπογραμμίζει «έχω την εμπειρία να δω τον Αλέξη Τσίπρα να χασκογελάει μετά το χτύπημα που δέχθηκα από τον φασίστα (σ.σ. Κασσιδιάρη), σε φιλμ που έφτιαξε ο ίδιος για τον εαυτό του. Θα προσπαθήσω λοιπόν να σταθώ - όσο γίνεται - στο επίπεδο των αντικειμενικών συνθηκών».
Συνέντευξη στην Αλίκη Χατζή
-Λιάνα Κανέλλη, βλέπετε συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ;
Βλέπω μία στρατηγική ήττα, μία εμφατική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίστοιχη των συναισθημάτων που δημιούργησε ως Αριστερά και κυρίως ως εφαρμοσμένη, απόλυτα προσαρμοσμένη στο σύστημα, μοντέρνα τάχα μου δήθεν δεξιά.
-Η άνοδος της ΝΔ, που σημειώνεται ταυτόχρονα με την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι θέτει τέρμα στον «μύθο» της αριστεράς στη χώρα μας;
Θα 'ναι δύσκολο όσο υπάρχει κομμουνιστικό κόμμα να θολώσει κάποιος την εικόνα της πατριωτικής, λαϊκής, ανιδιοτελούς αριστεράς στην Ελλάδα, που συμπυκνώνεται στα τρία γράμματα, ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν «φούμο» στην εικόνα της αριστεράς στην Ελλάδα. Ήταν «φούμο» στην καρδιά και στο πρόσωπο κάθε προοδευτικού ανθρώπου, ανοιχτόμυαλου, δημοκράτη, πατριώτη και κομμουνιστή. Τη μετέτρεψε σε ύβρη. Δεν φέρνει την δεξιά στην εξουσία, απλώς. Την εγκαθιδρύει, καθαρή από όλα της τα αμαρτήματα.
-Πόσα χρόνια λέτε ότι χρειάζονται, ώστε να διορθωθεί η εικόνα της αριστεράς;
Ζούμε όχι σε αυτό που λένε ενδιαφέροντες καιρούς, αλλά σε πολύ συμπυκνωμένο πολιτικό χρόνο και με δραματικές εξελίξεις, οι οποίες δεν είναι στα χέρια των λαών, ακριβώς επειδή έχει υποχωρήσει το Κίνημα. Έχουν εισπραχθεί απογοητεύσεις και επικρατεί αίσθημα ηττοπάθειας, που καλλιεργήθηκε από υποχωρήσεις, από συμβιβασμούς , από οπορτουνισμούς, από λαμογιές, από την φθήνια και από την αισθητική κατάντια ανθρώπων περήφανων, που έκαναν την δρακογενιά να μοιάζει καρτούν. Θα διορθωθεί η εικόνα, αλλά από έναν πολύ πιο δύσκολο από τον σημερινό δρόμο, και με πολύ μεγάλο κόπο. Για να μαζέψει κάποιος την αντίληψη ότι μπορεί η αριστερά να εκτείνεται ως θεώρηση από τη διαχείριση του καπιταλισμού μέχρι την διαχείριση του… δια των ΜΚΟ, ανθρωπισμού, είναι μια άβυσσος. Θέλει να ορθοφρονήσουν οι άνθρωποι που το λέει η καρδούλα τους, και που είναι ικανοί να σταθούν απέναντι σε αυτό. Τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ; Να το συμπυκνώσω σε μία λέξη που τη θεωρώ κλειδί και είναι και το δείγμα της ζημιάς που επέφερε στις έννοιες «αριστερά» και «πρόοδος». Μίλησε για ταξικό πρόσημο, αντί για ταξική θέση, με αποτέλεσμα να συντελέσει περισσότερο κι από τη δεξιά στην εξάλειψη της έννοιας ταξική συνείδηση. Δεν μιλάμε λοιπόν για ένα κόμμα με παιδικές ασθένειες. Αυτό δεν είναι αριστερισμός, είναι ξενιστής στο σώμα του προοδευτικού ανθρώπου.
-Πιστεύετε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενήργησε σκοπίμως; Μήπως αιτία είναι απλά η αμάθεια;
Σε όλες τις κουλτούρες υπάρχει η αντίληψη του «τί ψυχή θα παραδώσεις». Δεν χρειάζεται να είσαι ούτε χριστιανός, ούτε βουδιστής, ούτε αγνωστικιστής. Είναι μια έκφραση, που σημαίνει «δεν έχεις ιερό και όσιο». Ακόμη και οι άθεοι θα την πουν. Ακόμη κι αν αυτοπροσδιορίζεις κάτι ως «ιερό» και κάτι ως «όσιο» και δεν το εντάσσεις ούτε γνωσιολογικά, ούτε θεολογικά, ούτε πνευματικά σε ένα σύστημα, αυτήν τη φράση θα πεις. Δεν μπορώ λοιπόν να φανταστώ, πώς μπορεί ένας άνθρωπος χωρίς «ιερό» και «όσιο» να ενεργήσει. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει και μια άλλη λέξη που έχει την έννοια μιας βαριάς ,υπόκωφης μορφής απειλής και όλοι οι άνθρωποι, απανταχού της γης, τη λέμε «ύβρη».
-Ποια ήταν η μεγαλύτερη ύβρης; Τα ψέματα και η εξαπάτηση των πολιτών, ο θεατρινισμός με τον οποίο αντιμετώπισε την τραγωδία στο Μάτι, ότι εθνικά θέματα έγιναν αντικείμενο δημόσιας συναλλαγής;
Να προσθέσω στην ερώτηση, «ή, η συγγνώμη για τα ρουσφέτια της Χριστοδουλοπούλου;». Όσους και να ρωτήσουμε αυτή τη στιγμή από αυτούς που τους χτύπησε κατακούτελα η «ελπίδα του ΣΥΡΙΖΑ που ερχόταν», ο καθένας έχει και μια δική του αιτιολόγηση για όλα αυτά. Προσωπικά, έχω την εμπειρία να δω τον Αλέξη Τσίπρα να χασκογελάει μετά το χτύπημα που δέχθηκα από τον φασίστα (σ.σ. Κασσιδιάρη), σε φιλμ που έφτιαξε ο ίδιος για τον εαυτό του. Θα προσπαθήσω λοιπόν να απαντήσω - όσο γίνεται - στο επίπεδο των αντικειμενικών συνθηκών. Νομίζω ότι η μεγαλύτερη ύβρης ήταν να εμφανισθεί πανηγυρίζων ως αριστερά, αγκαλιά με τον Πάνο Καμμένο. Κι αυτή ήταν μια ύβρης, που θα έπρεπε κανονικά να την έχουν εισπράξει και να έχουν ανατριχιάσει, οι ίδιοι οι σύντροφοι του, οι ίδιοι οι άνθρωποι που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ από το ΚΚΕ, ή από όπου αλλού είχαν αποσυρθεί συναισθηματικά. Αυτοί έπρεπε να είχαν πάθει «συγκοπή»! Φευ, η δεύτερη ύβρης ήταν το δημοψήφισμα. Όταν ένας άνθρωπος εκμεταλλεύεται την συγκυρία και παίρνει ένα κατηγορηματικό «όχι» και το μετατρέπει σε «ναι» και μετά προσφεύγει σε εκλογές για να ανανεώσει την εντολή καταλαμβάνοντας του πάντες εξ απήνης , σε φτάνει σ' ένα επίπεδο, που λες … «αυτά δεν γίνονται»! Είναι τόσο ειδεχθή, που «δεν μπορεί να γίνονται»! Τελικά, καθρεφτάκια σε ιθαγενείς… αυτό πούλησε ο Αλέξης Τσίπρας, όπως έκαναν οι παλαιοί αποικιοκράτες. Λες και το μυαλό, η συνείδηση και η ιστορία των Ελλήνων που αγωνίστηκαν – και ενάντια στον φασισμό - να ήταν προσωπική του ιδιοκτησία και την μοίραζε σαν καθρεφτάκια σε ιθαγενείς, ειδικά στη νεολαία.
-«Καθρεφτάκια» πούλησε κι ο Βαρουφάκης. Σας εντυπωσιάζει ότι κατάφερε να φτιάξει κόμμα και παραλίγο να εκλεγεί ευρωβουλευτής;
Ο Βαρουφάκης ήταν «το πετράδι του Τσιπραίϊκου στέμματος». Αυτός δεν πούλησε απλώς καθρεφτάκια, έκανε τον πρώτο αποβάτη στην καμπούρα της μεσαίας τάξης, την οποία σήμερα όλοι διεκδικούν. Τι ήταν η μεσαία τάξη στην Ελλάδα; Στην πραγματικότητα ήταν οι λιγότερο φτωχοί από τους φτωχούς. Και έτσι παραμένουν. Ο Βαρουφάκης λοιπόν, είδε ότι οι νεόφτωχοι θα βοηθηθούν από τους φτωχούς! Πού απευθύνεται και πού απευθύνθηκαν όλοι αυτοί που έφτασαν από το 4% στο 34%; Σε απολίτικους. Αυτό θέλανε, να δημιουργήσουν έναν πολτό απολίτικων ανθρώπων που να κρέμονται από την έκφραση γνώμης που αρχίζει και τελειώνει σε μία ανάρτηση στο διαδίκτυο. Στόχος να είμαστε … φτωχοπλούσιοι. Ο Τσίπρας, αλλά κι ο Βαρουφάκης, προσπάθησαν να πείσουν τον κόσμο ότι μπορεί εκουσίως να πεθαίνει «για το καλό του».
-Και όμως, και παρά το ότι αποδεδειγμένα κατασκεύασε σκάνδαλα ώστε να φανεί ότι χτύπησε την διαπλοκή, ο Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να πάρει Νόμπελ Ειρήνης. Πως γίνεται αυτό;
Αυτή η ερώτηση ταιριάζει σε κάποιον ο οποίος ανεβαίνει στους ώμους του Ατεντοκούμπο και θεωρεί ότι παίζει μπάσκετ. Έτσι την χρησιμοποίησε την διαπλοκή ο Αλέξης Τσίπρας. Για ν' ανεβεί στους ώμους της και να φανεί ότι την κοιτάει αφ υψηλού.
-Θα φτιάξει και νέο κόμμα μετά τις εκλογές, ή θα μετεξελίξει τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως λένε συνεργάτες του. Μπορεί;
Θα σου απαντούσα ευκολότερα αν στην θέση του Τσίπρα έβαζες την google και ρωτούσες αν μπορεί να φτιάξει κρυπτονόμισμα. Αλλά επειδή ο Τσίπρας δεν είναι η google, κρυπτονόμισμα μπορεί και να μπορεί να φτιαχτεί. Το έχουμε ζήσει. Κρυπτοκόμμα να φτιάξει κάποιος, και να το φτιάξει θα' χει την τύχη των γκρουπούσκουλων που ζήσαμε και των χρημάτων που μας λέγανε ότι υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχουν! Ξέρεις τι μου θυμίζει αυτό; Την χρησιμοποίηση του Καστελόριζου ως ντεκόρ για την άσκηση μιας άθλιας πολιτικής.
-Μιας κι αναφέρατε το Καστελόριζο, μετά την εκδίωξη του Βενιζέλου από τα ψηφοδέλτια του ΚΙΝΑΛ, κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτός ο χώρος μπορεί να φτιάξει κάτι νέο από κοινού με τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις εκλογές. Το βρίσκετε πιθανό;
Το βρίσκω πιθανό, αλλά δεν το βλέπω να έχει κάποια τύχη γιατί δεν θα έχει ρίζες στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Για παράδειγμα, στα ελληνοτουρκικά όλοι προσδοκούν να έρθει η ΕΕ να σώσει τα πράγματα. Μία σκέψη μόνο: σκεφτείτε αν έσωσε τα κύματα προσφύγων και την χώρα - όπως λέει πια ο ΟΗΕ- «προορισμού προσφύγων κι εξαθλιωμένων ανθρώπων». Βεβαίως, μπορούν να φτιάξουν κόμματα και με τον διάολο, και μετά θα πάει ο Τσίπρας στο Άγιο Όρος, όπως έχει ξαναπάει, να κάνει την προσευχή του. Είναι κι αυτό πιθανό. Αλλά, «το λάδι στο καντήλι του κόσμου» είναι που θα μετρήσει …
-Έχετε ακούσει μιαν εκτίμηση ότι το ΚΚΕ στις εκλογές μπορεί να είναι τρίτη δύναμη, πάνω από το ΚΙΝΑΛ;
Νομίζω ότι και το δικαιούται, και το αξίζει, και το παλεύει, και θα ήταν μία σοφή κίνηση του λαού να μην μείνει απολύτως ανυπεράσπιστος.
-Σε περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο, τι θα κάνει το ΚΚΕ;
Οψόμεθα εις Φιλίππους! Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να τιμήσουμε όχι μέχρι και την τελευταία ψήφο, αλλά ακόμη κι αυτήν που δεν μας δόθηκε. Μια τέτοια δύναμη στο ΚΚΕ δεν θα την χρησιμοποιήσουμε ποτέ με την έννοια της κομματικής ιδιοτέλειας. Θα είναι μια νίκη που θα εισπράξουν οι ίδιοι οι πολίτες στα σωματεία τους, στα σχολεία τους, την ώρα που τους απολύουν, την ώρα που αντιμετωπίζονται ως παρίες.
