Του Γιάννη Ανδρουλάκη*
Σε έναν χρόνο από σήμερα θα γίνουν εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί, οι ΑΝΕΛ θα εξαφανιστούν από τον χάρτη και ο Μητσοτάκης θα πάρει την εντολή από τον ελληνικό λαό να κυβερνήσει την χώρα.
Το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι συνάρτηση πολλών πραγμάτων. Κυρίως, της αποδοκιμασίας και καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής που αιχμαλώτισε για δεκαετίες την χώρα στην γκρίζα ζώνη μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και εξανέμισε τις ελπίδες ανάπτυξης και προκοπής της αλλά και της μετατόπισης των πολιτών από την άλογη οργή του ρεύματος της αγανάκτησης σε πιο ώριμες και ρεαλιστικές προσεγγίσεις.
Η συγκυρία επομένως, μετά από οκτώ χρόνια ύφεσης και σκληρές και άνισες θυσίες των πολιτών, είναι για πρώτη (και ίσως και τελευταία) φορά ευνοϊκή για να μπουν τα πράγματα στην θέση τους, να ειπωθεί η αλήθεια αφτιασίδωτη, να λυθούν οι παρανοήσεις και οι μύθοι δεκαετιών και η κοινωνία να αποκτήσει στέρεη επαφή με την πραγματικότητα και να αποφασίσει για το τι πραγματικά χρειάζεται ο τόπος. Μεταξύ άλλων:
Ο τόπος χρειάζεται αξιοκρατία και ίσες ευκαιρίες. Να γνωρίζουν οι πολίτες και να έχουν την σιγουριά ότι η προσπάθεια και οι δεξιότητές τους θα είναι το μόνο κριτήριο για την ατομική τους πρόοδο. Αυτό, εκτός από δίκαιο, είναι σημαντικό γιατί αφ' ενός εξασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη και αφ' ετέρου επιστρέφει ως υπεραξία στην κοινωνία.
Ο τόπος χρειάζεται κίνητρα παραγωγής πλούτου. Και πλούτο παράγει πρωτίστως η εξωστρεφής επιχειρηματικότητα. Οι διεθνείς αγορές είναι ανοικτές. Αρκεί να μπορεί να παραχθεί το προϊόν ή η υπηρεσία, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια, χωρίς ευνοιοκρατικές παρεμβάσεις, χωρίς φορολογικές ή εισφοροδοτικές θηλειές.
Ο τόπος χρειάζεται ενότητα και αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κοινωνικών ομάδων. Στις σύγχρονες κοινωνίες είναι ακατάλυτο και μοναδικό ως ηθικό επιχείρημα, αυτό της εξυπηρέτησης και προαγωγής των πραγματικών συμφερόντων των ανθρώπων. Αυτά δεν είναι κατ' ανάγκην ή για την ακρίβεια είναι ελάχιστα αντιθετικά. Το συμφέρον του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας συναρτάται με τα συμφέροντα του κράτους αφού ο παραγόμενος πλούτος αυξάνει τα έσοδά του, ενώ, αντίστοιχα, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των κρατικών υπηρεσιών εξυπηρετεί την ανάπτυξη και την ευημερία.
Το καινούργιο κοινωνικό συμβόλαιο, στο προοίμιό του θα αποκαθιστά την αληθινή σημασία των εννοιών. Θα εξαίρει την αξία της προσπάθειας και της επιτυχίας, θα αποποινικοποιεί την έννοια του κέρδους, θα εδραιώνει την σημασία της επιχειρηματικότητας και θα διαλύει την αμοιβαία καχυποψία τόσο μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων όσο και μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.
Να περάσουμε από την αόριστη και παρωχημένη συντηρητική ηθικολογία στην εγκόλπωση σύγχρονων και δυναμικών αξιών, πάνω στις οποίες θα διεξάγεται στο εξής ο δημόσιος διάλογος.
Ο Μητσοτάκης τα είπε αυτά στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, χωρίς περιστροφές. Κουβέντες καθαρές, που ταυτοποιούνται ιδεολογικά στην σύγχρονη φιλελεύθερη αντίληψη για το κράτος, την κοινωνία και την οικονομία. Οι πολίτες γνωρίζουν ποια είναι η θετική πολιτική αντιπρόταση στο τέλμα και την ακινησία της σημερινής κυβέρνησης. Στις εκλογές που έρχονται αυτή είναι η πολιτική πρόταση, που θα εγκριθεί. Γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.
* Ο Γ. Ανδρουλάκης είναι δικηγόρος, γεν.γραμματέα της Δράσης
