«Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι σημαντικοί, όχι μόνο για να έχουμε καλές τράπεζες, αλλά και για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς λόγους» δήλωνε ο τότε υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος τον Νοέμβριο του 2017. Αυτά ως κυβέρνηση διότι χθες ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε πρόταση μομφής κατά του νυν υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα καταγγέλλοντας πως αίρεται η προστασία της πρώτης κατοικίας υπέρ των τραπεζών, επαναφέροντας μνήμες από το γνωστό σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» και τις εξαγγελίες περί σεισάχθειας.
Στο πλαίσιο των επικοινωνιακών τακτικισμών του και της δημιουργίας εστιών αντίδρασης το αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατέθεσε πρόταση μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών την ώρα που αναμένονταν οι ανακοινώσεις των νέων μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας από τον Πρωθυπουργό και κυρίως σε μια περίοδο όπου η ελληνοτουρκική κρίση βρίσκεται στην κορύφωσή της.
Και ναι μεν αποτελεί δίκαιωμα της αντιπολίτευσης η κατάθεση πρόταση μομφής εν τούτοις όταν αφορά ένα θέμα που ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση δεν επίλυσε προχωρώντας μάλιστα σε χιλιάδες πλειστηριασμούς, προκαλεί ερωτήματα για την σκοπιμότητα της κίνησης.
Πολύ δε περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία αναγκασμένος από το τρίτο μνημόνιο που έφερε το 2015 η προστασία της πρώτης κατοικίας είχε συγκεκριμένη ημερομηνία λήξη τα τέλη του 2018. Αυτή ήταν άλλωστε και η αιτία που ο ίδιος και συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκαν να κάνουν στροφή 180 μοιρών με αποτέλεσμα να δηλώνει ο τότε υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος ότι οι πλειστηριασμοί είναι καλοί για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς λόγος και να προσθέτει μετά από μια συνεδρίαση του πολιτικού συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ τέλη του 2017 ότι
«αν οι τράπεζες δεν μπορούν να δανείσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουμε πρόβλημα. Αν οι τράπεζες δεν μπορούν να δώσουν χρήματα και νέα δάνεια σε νέα ζευγάρια, έχουμε ένα κοινωνικό πρόβλημα».
Και η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν σταμάτησε εκεί. Τον Δεκέμβριο του 2017 έφερε και τροπολογία για αυτεπάγγελτη δίωξη και αυτόφωρη διαδικασία για όσους εμπόδιζαν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Ήταν η περίοδος που η πάλαι ποτέ συνοδοιπόρος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου δήλωνε «ας έρθουν να με συλλάβουν» ενώ ο επίσης παλαιός σύντροφος Παναγιώτης Λαφαζάνης οδηγούνταν στη ΓΑΔΑ.
Ήταν η ίδια περίοδος που το κίνημα «δεν πληρώνω» το οποίο αξιοποιήθηκε αρκούντος από τον ΣΥΡΙΖΑ πριν το 2015 έκανε λόγο για «κωλοτούμπες» στις οποίες είχε πλέον συνηθίσει τους Έλληνες η αριστερή κυβέρνηση απαντώντας με αυτόν τον τρόπο στις καταγγελίες του Νίκου Τόσκα ότι εξυπηρετούν συμφέροντα παρεμποδίζοντας τους πλειστηριασμούς.
Πολλά μπορούν να αναφερθούν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Αυγή που έφερε τίτλο «Τέρμα η ασυλία στους κακοπληρωτές πολυτελείας» με υπέρτιτλο «η Κυβέρνηση δεν θα διακινδυνεύσει την τρίτη αξιολόγηση» και τις αναρτήσεις του Νίκου Καρανίκα, ο οποίος έφερε τότε και τον τίτλο του συμβούλου στρατηγικού σχεδιασμού μέσω των οποίων χαρακτήριζε απαραίτητους τους πλειστηριασμούς.
Επί της ουσίας, το να δημιουργείται ένα επικοινωνιακό παιχνίδι με στόχο την επαναφορά του αριστερού προσήμου στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ εν μέσω μιας πανδημίας και μια κρίσης με άγνωστες προεκτάσεις στα ελληνοτουρκικά αποτελεί θέμα για τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όσο δεν είχε κυβερνήσει οι αναφορές στη σεισάχθεια και τα συνθήματα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» έβρισκαν ανταπόκριση στους πολίτες, κακοπληρωτές εκ πεποιθήσεως και μη.
Σήμερα όμως η κατάσταση δεν είναι ίδια. Η πρόκληση φόβου προκειμένου να δημιουργηθούν εστίες αντίδρασης αποτελεί ενδεχομένως το μοναδικό σχέδιο που διαθέτει σήμερα η Κουμουνδούρου. Όπως και η προσπάθεια να εμφανισθεί αποδυναμωμένη η κυβέρνηση αν και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας που θα διεξαχθεί είναι δεδομένο. Γίνεται όμως σε μια δύσκολη περίοδο λόγω της έξαρσης των προκλήσεων της Τουρκίας. Και αυτό έπρεπε να προσμετρηθεί και να εκτιμηθεί.
Βέβαια από το καλοκαίρι και μετά ο Αλέξης Τσίπρας έχει σηκώσει bantiera rossa και έχει δώσει εντολή στα στελέχη να μετέχουν σε κάθε κινητοποίηση εναντίον της κυβέρνησης ανεξαρτήτως από που προέρχεται. Στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εμφανιστεί να στηρίζει ακόμη και τις καταλήψεις των σχολείων με τελευταία περίπτωση τη στήριξη της ΟΛΜΕ, των καθηγητών δηλαδή, που καταγγέλλουν την τηλεκπαιδευση αλλά και την διαδικτυακή ψηφοφορία για την ανάδειξη οργάνων αντιδρώντας μέχρι και στην απόφαση να γίνονται οι συνελεύσεις τους εκτός διδακτικών ωρών.
Με βάση το γεγονός πως δεν διαθέτει οποιοδήποτε σχέδιο για να διεκδικήσει το ρόλο του στο πολιτικό σκηνικό το σκληρό ροκ θα συνεχισθεί και θα ενταθεί ανεξαρτήτως συνθηκών.
