Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στον πλανήτη όπου οι νέοι και οι νέες ασκούνται στο άθλημα των καταλήψεων. Σε αυτό τα τέκνα των νεοελλήνων μυούνται στην θρησκεία της Αριστεράς. Ο δικαιωματισμός τους συντροφεύει πλέον σε όλη τους την ζωή. Μαθαίνουν ότι έχουν μόνο δικαιώματα και διόλου υποχρεώσεις. Οι καταλήψεις των σχολείων δεν είναι «κίνημα», είναι ασθένεια.
Η αριστερή αντιπολίτευση δεν χαϊδεύει απλά τα αφτιά των καταληψιών. Στην πραγματικότητα είναι η ίδια ο υποκινητής τους, περιμένοντας ότι μέσα από την μπαχαλοποίηση θα πετύχει ένα οποιοδήποτε πολιτικό όφελος. Αδιαφορούν αν τα παιδιά μείνουν αγράμματα. Αν την ίδια ώρα τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων μαθαίνουν περισσότερα γράμματα από αυτά των δημόσιων σχολείων που βρίσκονται σε κατάληψη. Δεν τους ενδιαφέρουν τέτοιες «λεπτομέρειες». Να μην ξεχνάμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι παιδί των καταλήψεων. Μιας άλλης εποχής είναι η αλήθεια!
Μπορεί οι καταλήψεις να έχουν παράδοση δεκαετιών στην χώρα μας, αλλά αυτή είναι η ώρα για να μπει ένα οριστικό τέλος σε αυτή την αρρωστημένη κατάσταση. Αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση. Δεν χρειάζεται να στείλουν τα … ΜΑΤ στα σχολεία. Είναι αρκετό να γίνει σαφές σε όλους ότι οι χαμένες ώρες θα αναπληρωθούν. Όλες ! Στα Σαββατοκύριακα, στις αργίες, στις διακοπές. Κι ακόμη ότι οι διευθυντές των σχολείων θα αναζητήσουν τους υπαίτιους των καταστροφών και θα τους καλέσουν να πληρώσουν. Κι αν δεν καταφέρουν να τους «ανακαλύψουν», ας πληρώσουν όλοι οι γονείς των παιδιών. Όχι πάντως όλοι οι φορολογούμενοι. Κι ύστερα από αυτά τα δύο «απλά» μέτρα, ας δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος του καθενός…
Οι ανήλικοι που συμμετέχουν σε παράνομες πράξεις έχουν ευθύνες. Δεν μπορεί να κρύβονται πίσω από το νεαρό της ηλικίας τους. Αλλά την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν οι γονείς τους. Εμείς οι ίδιοι δηλαδή! Αν θέλουμε να αλλάξει κάτι σε αυτή την χώρα, αν θέλουμε να σωθεί αυτή η χώρα, ας ξεκινήσουμε με το να αλλάζουμε εμείς τον τρόπο με τον οποίο σκεπτόμαστε και ενεργούμε. Κι ας ξεκινήσουμε εφαρμόζοντας τους νόμους. Καμία ανοχή σε φαινόμενα ανομίας, όπως οι καταλήξεις των σχολείων. Τελεία και παύλα.
Θανάσης Μαυρίδης