Έγινε γνωστό πως ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου, στην κατάθεση που έδωσε στην ΕΛΑΣ, απέκρυψε το γεγονός της ταμπέλας που κρέμασαν στον λαιμό του οι δράστες. Έγινε επίσης γνωστό πως η Αστυνομία είχε προσφέρει, ημέρες πριν το θλιβερό συμβάν, την προστασία της στις πρυτανικές αρχές γιατί εκτιμούσε πως θα γινόταν στόχος βιαιοπραγιών. Οι πρυτανικές αρχές αρνήθηκαν αυτή την προστασία.
Αντιλαμβάνομαι και το τονίζω πως οι καθηγητές των ΑΕΙ είναι δυνατόν, αν στοχοποιηθούν από τους ερυθροτραμπούκους, να δεχθούν επίθεση 24 ώρες το 24ωρο, στον χώρο της δουλειάς τους, στο γκαράζ, έξω από το σπίτι τους. Παντού.
Και ο φόβος που νιώθουν είναι απολύτως δικαιολογημένος, καθώς είναι ανθρώπινος. Μακριά από εμένα οι ηρωισμοί και οι παλικαρισμοί, εκ του ασφαλούς.
Αυτή είναι μια εκδοχή του τρόπου που σκέπτονται οι καθηγητές. Γιατί υπάρχει και μια άλλη εκδοχή.
Έχουν βολευτεί με αυτήν την κατάσταση που επικρατεί τουλάχιστον τριάντα χρόνια. Έχουν βρει ένα modus vivendi με τις παρατάξεις και μέσα σε αυτό το modus υπάρχουν κάπου-κάπου και μερικές μπάτσες. Στο κάτω-κάτω και ο φόβος και οι εξευτελισμοί είναι μέσα στο deal με τις φοιτητικές παρατάξεις και τις κάθε μορφής «συλλογικότητες». Η δουλειά, σε γενικές γραμμές, να γίνεται.
Προφανώς οι περισσότεροι είναι ικανοποιημένοι από αυτό το εξευτελιστικό, για την προσωπικότητα τους, επίπεδο ισορροπίας που επικρατεί στους πανεπιστημιακούς χώρους, κι έτσι σταθερά βάζουν το πρόβλημα της βίας και της ανομίας κάτω από το χαλί.
Προχθές ήρθε η κυβέρνηση και, δια στόματος του πρωθυπουργού, εξήγγειλε δέσμη μέτρων για την επιβολή του νόμου μέσα στα ΑΕΙ. Χθες η σύνοδος των πρυτάνεων απέρριψε αυτά τα μέτρα. Δηλαδή δεν δέχθηκε το σώμα φύλαξης να έχει σχέση με την ΕΛΑΣ και απέρριψε τον έλεγχο πρόσβασης στους πανεπιστημιακούς χώρους με το επιχείρημα πως είναι «ανοικτές κοινότητες». Προφανώς οι πρυτάνεις εννοούν πως είναι «ανοικτές κοινότητες» στους ερυθροτραμπούκους.
Επί πλέον έκριναν πως δεν χρειάζεται αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο, γιατί «το υπάρχον είναι ικανοποιητικό στην αντιμετώπιση φαινομένων παραβατικότητας.» Εδώ οι πρυτάνεις κάνουν black humor. Τα πρόσφατα γεγονότα τους διαψεύδουν.
Δεν γνωρίζω αν με την απόφαση τους αυτή να απορρίψουν τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, έχουν αντιληφθεί πως διαιωνίζουν το πρόβλημα της τρομοκρατίας μέσα στα ΑΕΙ. Αν το έχουν αντιληφθεί είναι συνένοχοι. Αν δεν το αντελήφθησαν είναι μεν απλώς υπεύθυνοι, αλλά συγχρόνως είναι και περιορισμένης δημοκρατικής ευαισθησίας άτομα. Ανέχονται και αποδέχονται το κλίμα φόβου στους χώρους δουλειάς τους. Και ο φόβος δεν συμβαδίζει με την δημοκρατία. Είναι εχθρός της.
Το ερώτημα πλέον είναι τι κάνει η κυβέρνηση. Οι ανακοινώσεις δια στόματος πρωθυπουργού δεν ετέθησαν προς διαβούλευση, αλλά προς εξειδίκευση. Στο κάτω-κάτω τα θέματα της δημοσίας τάξεως αφορούν την πρωτίστως την Πολιτεία. Δέκα πρυτάνεις δεν μπορεί να υποκαταστήσουν τις, εκ του Συντάγματος, λειτουργίες της εκτελεστικής εξουσίας.
Η κυβέρνηση οφείλει να νομοθετήσει—καθώς είναι υπόλογη σε αυτούς που την ψήφισαν και όχι μόνο—και οι πρυτάνεις οφείλουν να υπακούσουν. Σε αντίθετη περίπτωση ας βρούν χορηγούς για τους οικονομικούς πόρους των ΑΕΙ.
Η εντολή που η κυβέρνηση έλαβε από το 40% του ελληνικού λαού είναι να βάλει τάξη στα ΑΕΙ. Εμείς δεν ψηφίσαμε πρυτάνεις, αλλά πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ας εφαρμόσει το πρόγραμμα του.
