Toυ Παναγιώτη Καρκατσούλη
Το 2009, όντως, οι δημόσιοι υπάλληλοι πάσης φύσεως, κλάδου και κατηγορίας πλησίαζαν το 1.000.000. Είχαν διπλασιαστεί από την εποχή της προηγούμενης διόγκωσής τους που έλαβε χώρα, κατά την δεκαετία ''80, όταν έφθασαν σε 450.000 από 250.000.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατά την χρονιά εισόδου της Ελλάδας στο πρώτο μνημόνιο, το 2009, οι δημόσιοι υπάλληλοι ανέρχονταν σε 907.973.
Τρεις ήταν οι στόχοι που ετέθησαν, τότε, από τους δανειστές σε σχέση με το δημόσιο: Ο πρώτος ήταν η μείωση του απόλυτου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, ο δεύτερος ήταν η μείωση του μισθολογικού κόστους και ο τρίτος η λεγόμενη απο-κομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης. Μετά από τρία μνημόνια οι δύο πρώτοι στόχοι επετεύχθησαν, ενώ ο τρίτος παραπέμπεται για την τρέχουσα περίοδο της «ενισχυμένης εποπτείας»...
Όσον αφορά την μείωση του απόλυτου αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, υπήρξε από το 2009 μέχρι το 2014, μια ραγδαία αποκλιμάκωση και ο αριθμός τους έφθασε τις 598.768. Αυτή ήταν και η χαμηλότερη τιμή. Το 2015 άρχισε η αντίστροφη πορεία: Οι δημόσιοι υπάλληλοι αυξήθηκαν κατά 70.000 και ανήλθαν σε 668.791. Η ανοδική τάση συνεχίστηκε το 2016 και το 2017 για να ξεπεράσουν, εκ νέου, το φράγμα των 700.000 το 2018.
Το 2019 προβλέπεται να είναι έτος μαζικών προσλήψεων, όχι μόνον επειδή είναι προεκλογική χρονιά, αλλά και επειδή υπάρχει ανοχή των δανειστών. Η χαλάρωση του περιορισμού των προσλήψεων- εφεξής για κάθε έναν που θα αποχωρεί θα υπάρχει ένας που προσλαμβάνεται- θα οδηγήσει σε ισχυρές ρουσφετολογικές πιέσεις. Να υποσημειωθεί ότι η αύξηση των προσλήψεων που σημειώνεται κατά την περίοδο διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγινε με την ανοχή των δανειστών. Ενώ έβλεπαν την παραβίαση των απαγορεύσεων έκαναν, εκ συστήματος, τα «στραβά μάτια». Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη από την πρώτη χρονιά, το 2015, με τον κανόνα αποχωρήσεων –προσλήψεων να έχει οριστεί στο 5:1 οι μεν αποχωρήσεις έφθασαν τις 9.810, οι δε προσλήψεις τις 8.211. Ήταν αναμενόμενο κάποια στιγμή η σχέση να αντιστραφεί. Έτσι, το 2017, ενώ οι αποχωρήσεις κυμάνθηκαν στις 7.595, οι προσλήψεις ανήλθαν στις 8.518.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχαν, εξ αρχής, μια καθαρή στόχευση σε σχέση με τους δημοσίους υπαλλήλους: Ήθελαν να προσλάβουν όσους μπορούσαν περισσότερους με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, οπουδήποτε. Δεν τους ενδιέφεραν οι πραγματικές ανάγκες, πολλώ δε μάλλον, οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο. Οι μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να διασφαλίσουν την οικονομικότητα και την αποδοτικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις καταπολεμήθηκαν με πάθος από τους εθνολαϊκιστές: Το ΑΣΕΠ μετεβλήθη σε θεραπαινίδα των κομματικών προσλήψεων και κρίσεων, οι μηχανισμοί κοινωνικού ελέγχου ατόνησαν, η αποκέντρωση πάγωσε και οι μηδέποτε καλές επιδόσεις μας στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση εκμηδενίστηκαν.
Σήμερα με την «έξοδό» μας από τα μνημόνια, οι προοπτικές είναι αρνητικές: Η ολική επαναφορά του γιγαντιαίου δημοσίου των 1.000.000 υπαλλήλων είναι ξανά εδώ.
Φωτογραφία: Eurokinissi
