Η κοινή γνώμη βλέπει εδώ και καιρό με αμηχανία και δικαιολογημένη καχυποψία να εξελίσσεται μία υπόθεση με μυθιστορηματική διάσταση, αυτή των ναρκωτικών του Noor1. Μία βαριά ποινική υπόθεση πήρε από την πρώτη στιγμή… πολιτικές διαστάσεις! Ανακριτικοί υπάλληλοι «ακούστηκαν» να «διαπραγματεύονται» με κατηγορούμενους, υπουργοί ντύθηκαν «Ηρακλής Πουαρώ» και έδειξαν υπέρμετρο ζήλο για την υπόθεση! Εύλογα τα ερωτήματα και είναι και πολλά.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση από την πρώτη στιγμή είναι η παραφιλολογία γύρω από το όνομα του Βαγγέλη Μαρινάκη. Το όνομα του εφοπλιστή και προέδρου της δημοφιλούς ομάδας του Ολυμπιακού βγήκε από νωρίς στην επιφάνεια, εξαιτίας της φιλικής σχέσης που διατηρούσε με έναν από τους κατηγορουμένους. Ο ρόλος ενός δημοσιογράφου δεν είναι αυτός του εισαγγελέα. Είναι όμως εκείνος του συνηγόρου του διαβόλου!
Το ερώτημα αν είναι αθώος ή ένοχος ο κ. Μαρινάκης, μπορεί να το απαντήσει μόνο η Δικαιοσύνη. Κανονικά η Δικαιοσύνη θα έπρεπε να είχε ήδη απαντήσει και στα ερωτήματα που προκάλεσε ο ανακριτικός υπάλληλος που όλοι ακούσαμε πριν μερικούς μήνες να «διαπραγματεύεται» την εμπλοκή του Βαγγέλη Μαρινάκη στην υπόθεση! Η Δικαιοσύνη θα έπρεπε, επίσης, να διαμαρτυρηθεί για την στρεβλή εικόνα που δημιουργήθηκε στον ελληνικό λαό με τον υπερβολικό ζήλο που επέδειξε ο υπουργός Άμυνας κ. Καμμένος. Για το γεγονός, δηλαδή, ότι άφησε (έστω και για λίγο) τα σοβαρά υπουργικά καθήκοντα της αμυντικής θωράκισης της χώρας σε δύσκολους για την χώρα καιρούς και συνομιλούσε με έναν ανακριτικό υπάλληλο, ο οποίος, ο ανακριτικός υπάλληλος, προσπαθούσε να πείσει έναν κατάδικο να πει το όνομα Μαρινάκης!
Όλο αυτό το σκηνικό προκάλεσε τα «εύλογα ερωτήματα» για τα οποία σας κάναμε λόγο στην αρχή. Ο πολίτης θέλει την απονομή της Δικαιοσύνης. Η Δικαιοσύνη είναι πολύ ψηλά στην συνείδησή του. Γι'' αυτό και απεχθάνεται την χρησιμοποίηση της Δικαιοσύνης για οποιονδήποτε δόλιο σκοπό, την απόκλιση της Δικαιοσύνης από την οδό της εκπλήρωσης του ρόλου της. Κι είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε αυτό, επειδή ακριβώς θεωρεί την Δικαιοσύνη ως το τελευταίο του καταφύγιο.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα φάνηκε ότι αυτή η κυβέρνηση έχει ένα ιδιαίτερο «κόλλημα» με την Δικαιοσύνη. Την καθυβρίζει όταν εκδίδονται μη αρεστές σε εκείνη αποφάσεις και την επικαλείται όταν διώκονται πολιτικοί της αντίπαλοι και άλλα πρόσωπα που θεωρούνται ότι δεν είναι φιλικά απέναντί της. Μόνο και μόνο η τόση ενασχόληση με την Δικαιοσύνη είναι προβληματική. Η εμπλοκή ονομάτων όπως του κ. Παπαγγελόπουλου και της κας Θάνου, αποδυναμώνουν την εικόνα που έχει ο πολίτης για την Δικαιοσύνη.
Ο ίδιος ο κ. Μαρινάκης ισχυρίζεται ότι έχει πέσει θύμα σκευωρίας. Δεν είναι πρωτότυπος ως ισχυρισμός. Στην περίπτωσή του, όμως, έχει μία αξία: Όταν πολιτικοί δείχνουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για μια ποινική υπόθεση, τότε η υπόθεση αυτή αποκτά αυτόματα πολιτικό ενδιαφέρον και πολιτικά χαρακτηριστικά. Και κάπου εκεί χάνεται η αίσθηση της απονομής της Δικαιοσύνης.
Είναι γνωστό και ομολογημένο ότι ασκήθηκε πίεση για να αλλάξουν πολιτική γραμμή τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει ως ιδιοκτήτης ο κ. Μαρινάκης. Δεν αποτελεί είδηση. Και δεν θα είναι είδηση στο μέλλον ούτε αν μάθουμε ότι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τους οπαδούς του Ολυμπιακού κατά τα πρότυπα των οπαδών του ΠΑΟΚ. Οι όποιες σχετικές αιτιάσεις θα ήταν άνευ αξίας, αν ήμασταν σίγουροι ότι η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και ότι δεν υπάρχουν υπόγειες διαδρομές με το πολιτικό σύστημα. Και δεν είμαστε σίγουροι ούτε για το ένα ούτε για το άλλο…
Θανάσης Μαυρίδης
