Το 1977 ο Τζίμι Κάρτερ επισκεπτόταν την Πολωνία. Τον συνόδευε ο μεταφραστής του Τζιν Σίμουρ. Στην ομιλία του στο αεροδρόμιο ο πρόεδρος των ΗΠΑ άφηνε ξερούς τους Πολωνούς, λέγοντας ότι θέλει να μάθει τις επιθυμίες των Πολωνών για το μέλλον, που μεταφράστηκε ότι θέλει να τους «πηδήξει». Στην συνέχεια η φράση ότι ήταν ευτυχισμένος που βρισκόταν στην Πολωνία, μεταφράστηκε ότι θέλει να τους πιάσει από τα γεννητικά όργανα. Με τελευταία μεταφραστική πινελιά τον Κάρτερ να λέει ότι έφυγε από την Αμερική για ένα ταξίδι και τον μεταφραστή να πληροφορεί το κοινό ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ εγκατέλειψε την χώρα του για πάντα. Το μεταφραστικό επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα μπορεί να είναι περήφανο για τις επιδόσεις του αλλά μέχρι η ελληνική σημαία ανέβει στον υψηλότερο ιστό της χειρότερης μετάφρασης πολιτικού αρχηγού χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια. Για να βοηθήσει αυτή την φορά την διασκέδαση του κοινού ανέλαβε ο ίδιος ο αρχηγός.
Αυτή την φορά ο έλληνας πρωθυπουργός χτύπησε εκεί που δεν το περίμεναν. Όχι μιλώντας αγγλικά με ελληνική προφορά όπως είχε κάνει στην συνέντευξη με τον Κλίντον αλλά μιλώντας ελληνικά με αμερικάνικη σαν ιδιοκτήτης εστιατορίου της Αστόρια. Η εμφάνιση του θα μπορούσε φυσικά να βελτιωθεί αν μίλαγε και ελληνοαμερικάνικα. Ας πούμε να μίλαγε σαν Τζον Πορτοκάλος στο Γάμος αλά Ελληνικά και έλεγε «φύγατε από τα μπιλοζίρια και τα φριζμένα λέκια για να έρθετε στην χώρα μας». Στο οποίο τα μπιλοζίρια είναι τα below zero και τα φριζμένα λέκια τα frozen lakes.
Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε από τον Ομπάμα να απαντηθεί αν άρχιζε να μιλάει σαν αμερικάνος της Βάσης σε μπαρ της Γλυφάδας. Βέβαια όλοι δεν μπορούν να έχουν τις ικανότητες του έλληνα πρωθυπουργού.
Η αναφορά στον Μπιλ Κλίντον και την ομιλία του το 1999 στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο που είχε αναγνωρίσει λάθη στην πολιτική απέναντι στην δικτατορία, το μόνο που έκανε ήταν να φέρει σε δύσκολη θέση τον προσκεκλημένο. Χωρίς μάλιστα επικαιρότητα αφού στα τελευταία 17 χρόνια δεν έχουν προκύψει λόγοι τριβής των δύο χωρών. Ο λόγος της αναφοράς ήταν η εσωτερική κατανάλωση. Για ένα κόμμα που διαλέγει στελέχη διευκρινίζοντας ότι ο παππούς του ενός είχε βγει στα βουνά με τον ΕΛΑΣ και του άλλου μπαμπάς μετά το 1967 ήταν αντιστασιακός, σημασία έχουν μόνο οι αντίστοιχες αναφορές. Από την επίσκεψη του Μπιλ Κλίντον, το μόνο που έμεινε στους λογογράφους του Τσίπρα είναι η αναφορά στην δικτατορία.
Αν από αυτή την περίοδο αξίζει να μείνει κάτι είναι το χαλί του Καμμένου. Δεν ξέρω αν το χαλί ανήκει στον Καμμένο ή απλά το χρησιμοποιεί αλλά είναι το σύμβολο της κυβερνητικής αισθητικής. Πρώτα όταν στρώθηκε επάνω στις παλέτες στην Σαλαμίνα για να βαδίσει ο Καμμένος και να προσκυνήσει την θάλασσα και τώρα για να στρωθεί στραβά στην σκάλα του αεροπλάνου του Ομπάμα. Υποχρεώνοντας την πρώτη φορά δύο αξιωματικούς του ναυτικού να χαιρετάνε τα καβουράκια της παραλίας και τώρα τον αρχηγό του αγήματος της υποδοχής να κάνει το μετέωρο βήμα του πελαργού. 
