Του Αντώνη Πανούτσου
Οδηγώντας 50 χρόνια μηχανή έχω διαιρέσει τους μηχανικούς σε δύο κατηγορίες. Η μία είναι των μηχανικών που λένε πόσο έκανε το σέρβις και η επισκευή, δίνεις τα λεφτά και φεύγεις. Η δεύτερη κατηγορία είναι που πας να πάρεις την μηχανή και ο μάστορας αρχίζει: «Το πρόβλημα είναι ότι δεν καθαρίζει επειδή οδηγάς στην πόλη. Το έχουνε όλα τα μοντέλα σαν το δικό σου. Κάτι έχει να κάνει με τις βαλβίδες. Άσε το όμως μέχρι την Δευτέρα να το ξανακοιτάξω, μπας και κάνουμε κάτι». Και από πείρα μπορώ να διαβεβαιώσω ότι η επόμενη Δευτέρα θα είναι η πρώτη σε μια σειρά από πολλές Δευτέρες. Γιατί αν ένας μηχανικός δεν ξέρει να φτιάξει την μηχανή την Παρασκευή, δεν πρόκειται να το μάθει το σαββατοκύριακο για να την δώσει την Δευτέρα.
Εδώ και δύο χρόνια η Ελλάδα κυβερνιέται από τους μάστορες της δεύτερης κατηγορίας. Αφού πρότειναν κάθε πατέντα που τους ήρθε στο κεφάλι, από το να σκίσουνε τα μνημόνια και η Ελλάδα να μην πιάνεται και να γίνει από 2χρονη, 4χρονη πέρασαν στο να ζητάνε βοήθεια από το κοινό αν εγκρίνει το «Preliminary Debt sustainability analysis» όπως κάνανε στο δημοψήφισμα. Τώρα με το «μηχανάκι» να σέρνεται χειρότερα από όταν μπήκε στο συνεργείο τα μαστόρια αποφεύγουνε να βγαίνουν στο τηλέφωνο.
Σε αυτό το σημείο έρχεται η ώρα του πελάτη. Το ξέρει ότι ο μάστορας τον δουλεύει, ξέρει ότι και την επόμενη Δευτέρα δικαιολογίες θα ακούσεις ότι η αντιπροσωπεία δεν έφερε το ανταλλακτικό ή ότι στην βόλτα που το έκανε ο μάστορας μετά την επισκευή βρήκε και κάτι άλλο. Και κάνει αυτό που όλοι οι μηχανόβιοι κάνουν. Στέλνει ένα φορτηγάκι στο συνεργείο να σηκώσει την μηχανή. Ετσι όπως είναι λυμένη. Με τα ανταλλακτικά στην κούτα. Μπας και βρεθεί κάποιος χριστιανός και την επισκευάσει.
Στο ερώτημα αν ο χριστιανός που θα επισκευάσει το μηχανάκι που λέγεται «Ελλάς» θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης η απάντηση δεν μπορεί να είναι «θα δούμε». Μπορεί να είναι μόνο «ναι». Όχι επειδή θα μπορέσει να ενώσει όλη την Ελλάδα. Αυτό υπάρχει μόνο στα παραμύθια, αφού ούτε οι καρανίκες και οι νοτοπούλου, ούτε οι ανιψιές του Κουρουμπλή τους συμφέρει να αναλάβει ο Μητσοτάκης την αρχηγία. Ο λόγος είναι ότι κάποια στιγμή η δεξιά στην Ελλάδα πρέπει να σταθεί δίπλα στους ηγέτες της.
Εδώ και 40 χρόνια, μετά την μεταπολίτευση, κάθε κόμμα έμαθε να λέει στην αριστερά, ότι δεν τις μοιάζει. Αλλά μια μέρα θα το παλέψει και θα τις μοιάσει. Η δεξιά ότι θα γίνει κεντροδεξιά, η κεντροδεξιά ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ το λέει και το όνομα του. Ούτε καν κόμμα. Σοσιαλιστικό κίνημα. Ακόμα και το Εσωτερικό και αργότερα ο ΣΥΡΙΖΑ μάθανε να στέκονται προσοχή μπροστά στο ΚΚΕ, που εκεί είναι to end of the line.
Αποστολή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να ξαναπάρει το μηχανάκι που λέγεται Ελλάς από την κούτα και να το κάνει να τσουλήσει. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες στου στον Alpha. Στις οποίες στην επέτειο της ανάληψης της αρχηγίας της ΝΔ είπε ότι στόχος της κυβέρνησης του είναι η προσέλκυση επενδυτών, η μείωση των φορολογικών συντελεστών και ο εξορθολογισμός του κράτους. Αφού όλα είναι αλληλένδετα και ένα κράτος με «Γραφείο πρωθυπουργού στην Αθήνα γραφείο και στην Θεσσαλονίκη» κατά το «Σαράφης στα Τρίκαλα, Σαράφης και στο Παρίσι» και με περισσότερα ανήψια του Κουρουμπλή από τους Carpenters δεν μπορεί παρά να ξεπατώνει την ιδιωτική οικονομία.
Χωρίς την στήριξη μια ψήφος στον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν θα έχει νόημα. Χωρίς τα «ναι μεν αλλά» και χωρίς «όλοι τα ίδια είναι». Στο ποδόσφαιρο λένε ότι ο οπαδός μπορεί να αποδοκιμάσει παίκτη της ομάδας του μετά το σφύριγμα της λήξης. Και το ματς δεν έχει καν αρχίσει.
