Του Αντώνη Πανούτσου
Το 1951 τα Ελληνικά Ταχυδρομεία εκδίδουν την σειρά της Ανασυγκρότησης. Φιλοτεχνημένη από τον Γιάννη «Jean» Μεταλλινό η χαλκογραφική σειρά αποτελείται από έξη γραμματόσημα. Για την Βιομηχανία (700δρχ), την Αλιεία (800δρχ), την Ανοικοδόμηση (1300δρχ), την Γεωργία (1600δρχ), την Υφαντουργία (2.600δρχ) και τον Εξηλεκτρισμό (5000δρχ). Τις υποδομές που η τότε Ελλάδα έπρεπε να αναπτύξει ώστε να σταθεί στα πόδια της μετά τον εμφύλιο. Την σειρά θυμήθηκα μετά το μήνυμα του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Liberal, το οποίο μεταξύ άλλων έλεγε ότι το 2017 πρέπει να μεταδοθεί «σε κάθε γωνιά της χώρας ένα νέο πατριωτικό όραμα, για να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να σταθεί ξανά δυνατή και περήφανη».
Ο μόνος τρόπος για ένα νέο πατριωτικό όραμα είναι οι πράξεις. Όπως την δεκαετία του '50 το μήνυμα έφτανε με τον γλόμπο που άναβε επειδή στο χωριό έφτασε ηλεκτρικό έτσι σήμερα πρέπει να φτάσει με πράξεις και όχι με διαγγέλματα. Το πρώτο που η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνουν είναι να ξανακάνουν τον πολίτη υπεύθυνο για τις πράξεις του. Η μεγαλύτερη κατάρα της μεταπολίτευσης είναι το «τι κάνει το κράτος;».
Το οποίο έχει ακουστεί για τα πιο απίθανα θέματα. Μέχρι «τι κάνει το κράτος;» επειδή το χρηματιστήριο έπεσε και το κράτος έπρεπε να είχε αγοράσει μετοχές για να μην χάσουν. Μια εποχή που ελάχιστοι ασχολούντο με το ότι τα λεφτά που έδινε το κράτος είτε εισπράττονται με φόρους, είτε με δανεικά τα οποία κάποτε πρέπει να αποπληρωθούν.
Στην Ελλάδα συγκρούονται δύο νοοτροπίες. Η μία κρατικίστικη και παλαιοσοβιετική που θα ήθελε τα λεφτά όλων των Ελλήνων μέσω κρατήσεων και φόρων να πηγαίνουν στο κράτος. Το οποίο θα τα μοιράζει όπως εκείνο νομίζει. Η άλλη δυτική και φιλελεύθερη που θέλει τα λεφτά του κάθε ενός, εκτός από τα απαραίτητα για την άμυνα, την δημόσια ασφάλεια και τις απαραίτητες κοινωνικές παροχές να πηγαίνουν στην τσέπη του. Και να τα κάνει ότι θέλει. Η πρώτη νοοτροπία εκπροσωπείται πολιτικά. Η δεύτερη, ότι τα λεφτά του κόσμου ανήκουν στον κόσμο και όχι στο κράτος από ΝΔ μέχρι στιγμής είναι στην διαπίστωση του DNA. Όποτε πάνε να υιοθετήσουν το παιδί του φιλελευθερισμού, φοβούνται και το αφήνουν στο ορφανοτροφείο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αν αναλάβει πρωθυπουργός πρέπει να προχωρήσει σε νέα ανασυγκρότηση βασισμένη στην ιδιωτική πρωτοβουλία περισσότερο και από το '50. Πρέπει να δεχτεί ότι ακόμα και για το πιο οφθαλμοφανώς θετικό έργο θα υπάρχουν κριτικές. Οι οποίες θα φτάνουν το γελοίο. Την δεκαετία του '50 η ΕΔΑ είχε αντιταχθεί στην κατασκευή της Νέας Εθνικής Οδού επειδή σε δύο τμήματα της οι ευθείες ήταν μεγάλες και το οδόστρωμα πλατύ. Η ΕΔΑ είχε προβάλει το επιχείρημα ότι ο δρόμος έγινε έτσι για να χρησιμοποιηθεί σαν διάδρομος προσγείωσης των αεροπλάνων του ΝΑΤΟ σε ενδεχόμενη σύγκρουση με την ΕΣΣΔ.
Η παροιμία που πριν κάποιο καιρό είχε πει ο Αλέξης Τσίπρας «το καραβάνι προχωράει αφήνοντας πίσω τα σκυλιά να γαβγίζουν» ισχύει. Το λάθος ήταν στο ποιοι είναι οι σκύλοι και ποιοι οι καμηλιέρηδες. Και το καραβάνι θα προχωρήσει.
