Ο Θάνος Πλεύρης θα είναι πιο αποτελεσματικός απ’ τον Κικίλια στο θέμα της πανδημίας; Θα το δούμε. Η Γκάγκα καλύτερη απ’ τον Κοντοζαμάνη; Ενδέχεται. Ο Τάκης Θεοδωρικάκος θα αποδειχθεί καλύτερος απ’ τον Χρυσοχοΐδη; Γιατί όχι, είναι πιθανό. Καλά, αφήνω στην άκρη την περίπτωση Αποστολάκη που θα ξεχαστεί ως αύριο (θυμάστε τον Ταραντίλη του προηγούμενου ανασχηματισμού;) και πάω στους υπόλοιπους. Σ’ αυτούς που είναι υποχρεωμένοι να αποδειχθούν καλύτεροι.
Διότι αυτό είναι το ζητούμενο. Η αποτελεσματικότητα και η άοκνη προσπάθεια των καινούριων να κάνουν περισσότερα και ποιοτικότερα απ’ όσα έκαναν οι προηγούμενοι που είχαν τις θέσεις αυτές. Αυτό ζητά ο κόσμος δηλαδή, ο μέσος πολίτης σα να λέμε, που ακούει τις βαθυστόχαστες πολιτικο-ιδεολογικές αναλύσεις περί του ανασχηματισμού και σουφρώνει τα φρύδια. Που ακούει όλα αυτά τα εν πολλοίς μπουρδολογικά που εκτοξεύονται, για δήθεν στροφή του κυβερνητικού σχήματος προς τα δεξιά, προς το κέντρο ή προς τα αριστερά.
Αυτά είναι βερμπαλισμοί για τους επαγγελματίες των αναλύσεων, που ψάχνουν λέξεις και φράσεις για να γεμίζουν σελίδες. Οι από δω λένε ότι ο Μητσοτάκης έβαλε το ΛΑΟΣ να διαχειριστεί την πανδημία, οι από κει φώναζαν για δυο ώρες ότι έβαλε τον ΣΥΡΙΖΑ να αντιμετωπίσει τις φυσικές καταστροφές. Μπούρδες. Ο Κυριάκος διάλεξε ανθρώπους που -κατά την γνώμη του- κάνουν για την δουλειά. Το αν θα του βγουν ή δεν θα του βγουν οι επιλογές είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, ήδη η περίπτωση Αποστολάκη αποδεικνύει ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Πάντως, εκ των προτέρων, οι νέοι υπουργοί δεν γίνεται να κριθούν, είναι χαζό.
Για να εξηγούμαστε, δεν υποστηρίζω ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση ή ο ανασχηματισμός που έγινε, είναι πέραν ιδεολογικών και πολιτικών χαρακτηριστικών. Δεν υπάρχουν αποπολιτικοποιημένες ή αποϊδεολογικοποιημένες κυβερνήσεις ουδέτερης διαχείρισης. Πλην το σχήμα που μας κυβερνά τα δυο τελευταία χρόνια διαθέτει τέτοιο μωσαϊκό προσώπων με τόσες διαφορετικές αντιλήψεις και αφετηρίες, που μόνο με έναν ορισμό περιγράφεται επαρκώς. Κυβέρνηση του Κυριάκου. Όλα τα άλλα είναι σαχλαμάρες.
Ούτε ο Καραμανλής την κάνει καραμανλική, ούτε η Βούλτεψη σαμαρικιά, ούτε ο Πιερακάκης με την Μενδώνη ΠΑΣΟΚική, ούτε ο Βορίδης με τον Άδωνη ΛΑΟΣ, ούτε ο Σκυλακάκης νεοφιλελεύθερη. Ίσα-ίσα που η δυνατότητα όλων αυτών να συνεργάζονται κάτω από μια ομπρέλα αποδεικνύει ότι οι καιροί άλλαξαν, οι ανάγκες διαφοροποιήθηκαν και οι παλιοί διαχωρισμοί ξεπεράστηκαν. Θα προκύψουν προφανώς καινούριοι, έτσι προχωρούν οι κοινωνίες, αλλά οι παλιές αντιθέσεις και οι περασμένοι διαχωρισμοί μάλλον εξατμίστηκαν.
Την ευθύνη για όλο αυτό την έχει η ομπρέλα, δηλαδή ο Κυριάκος. Που ανασυνθέτει έναν παλιό πολιτικό χώρο σαν αυτόν της κεντροδεξιάς, δίχως η αντίπαλη κεντροαριστερά να μπορεί να τον ακολουθήσει σ’ αυτό τον δρόμο. Ούτε πιο δεξιά, ούτε πιο κεντρώα, ούτε πιο αριστερή την έκανε την κυβέρνηση του. Απλώς την ξανάφτιαξε μερικώς, κατά τα σχέδια του. Ότι αυτός και μόνο αυτός θα κριθεί στο τέλος.
