Το BREXIT προκάλεσε μεθυστική ηδονή στους εγχώριους λαϊκιστές, που είδαν γνήσιους πολιτικούς απατεώνες όπως ο Φάραζ, να καταφέρνουν να παρασύρουν την (οριακή έστω) πλειοψηφία ενός λαού στο άγνωστο με μόνη πυξίδα την επιστροφή σε ένα παρελθόν που δεν υπάρχει πια. Με τους ατμούς του BREXIT να τους έχουν χτυπήσει για τα καλά στο κεφάλι, εμφανίζονται χαρούμενοι για την άνοδο του βόρειοευρωπαϊκού ευρωσκεπτικισμού σαν να επρόκειτο για εξέλιξη που συμφέρει την Ελλάδα. Την ίδια ώρα επαναφέρουν την ανόητη άποψη ότι είναι οι ξένοι που μας επιβάλλουν λιτότητα και μόλις απελευθερωθούμε από τα μνημόνια θα μπορούμε και πάλι να ξοδεύουμε και να μοιράζουμε λεφτά σε συντάξεις και μισθούς με δανεικά κι αγύριστα. Και οι δύο αυτές φαντασιώσεις βασίζονται στο βασικό χαρακτηριστικό του λαϊκισμού. Στην συνειδητή άγνοια ή αγνόηση της πραγματικότητας, την οποία υποτάσσουμε στις συναισθηματικές μας ανάγκες, γιατί δεν κάνουμε τον κόπο να χρησιμοποιήσουμε τα δύο βασικά εργαλεία της προόδου. Την γνώση και τη λογική.
Ας δούμε την πραγματικότητα. Οι ευρωσκεπτικιστές του βορά προβάλουν ως βασικό παράδειγμα σπατάλης των χρημάτων των δικών τους ψηφοφόρων την βοήθεια που έχει δοθεί στην Ελλάδα. Στην Ολλανδία, τη Γερμανία, την Αυστρία, τη Φιλανδία οι ευρωσκεπτικιστές υποστηρίζουν με θέρμη την εκπαραθύρωση της Ελλάδας από το ευρώ. Ο Βίλντερς ονόμασε τον Ολλανδό πρωθυπουργό «Πινόκιο των κάτω χωρών» όταν ενέκρινε η Βουλή του το τελευταίο πακέτο, γιατί είχε υποσχεθεί ότι δεν θα δώσει άλλα χρήματα. Μετά το BREXIT οι κυβερνήσεις στην Ευρώπη θα πιεστούν κι άλλο από την άνοδο του ευρωσκεπτικισμού να σκληρύνουν τη στάση τους έναντι της Ελλάδας. Αν επικρατήσουν οι ευρωσκεπτικιστές θα ζητήσουν περισσότερη λιτότητα για το νότο όχι λιγότερη.
Η δεύτερη φαντασίωση είναι ότι πληρώνουμε τόκους και χρεολύσια στους ξένους (για τα δανεικά που έχουμε πάρει) και γιαυτό υποφέρουμε. Πρόκειται για κορυφαία ανοησία. Η Ελλάδα από το μνημόνιο και μετά δεν είχε ποτέ στην ουσία πρωτογενές πλεόνασμα. Αν λάβουμε υπόψη και τα χρήματα που πήραμε για να σωθούν οι καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες το έλλειμμα στη χώρα ήταν διαδοχικά από το 2010 ως το 2015 11,2 10,2 8,8 13 3,6 και 7,2, όταν οι τόκοι της γενικής κυβέρνησης (σοβαρό μέρος των οποίων πληρώνεται στο εσωτερικό), δεν ήταν ποτέ πάνω από το 4%-5% του ΑΕΠ. Κοινώς στα χρόνια του μνημονίου οι «ξένοι τοκογλύφοι» δεν πήραν ευρώ για τόκους και χρεολύσια. Αντίθετα χρηματοδότησαν με πολλές δεκάδες δις τις δαπάνες του δημοσίου. Απλώς το ελληνικό πολιτικό σύστημα φρόντισε ταυτόχρονα στα χρόνια αυτά να αυξήσει τους (πρόωρους κυρίως) συνταξιούχους κατά 600 χιλιάδες (συν άλλοι 330 χιλ. που ακόμα δεν έχουν πάρει τη σύνταξη τους) και τίναξε έτσι τα δημόσια οικονομικά στον αέρα, με την ανοχή της ανόητης τρόικας. Σημειώνω εδώ ότι αν το πολιτικό σύστημα είχε υιοθετήσει την πρόταση που είχα την τόλμη να κάνω τον Απρίλιο του 2010, όταν ζήτησα από τη ΝΔ τότε να υιοθετήσει την πλήρη διακοπή των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων που δεν γίνονται για λόγους υγείας και την άνοδο του ορίου ηλικίας στα 66, η Ελλάδα θα είχε βγει προ πολλού από την κρίση, με το μικρότερο δυνατό κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Συμπέρασμα. Το Brexit φέρνει την Ελλάδα σε πολύ χειρότερη διαπραγματευτική θέση. Η στάση των Ευρωπαίων θα είναι πολύ σκληρότερη (αφού θα πιέζονται από την προσωρινή ελπίζω άνοδο του ευρωσκεπτικισμού στο βορά), η αστάθεια θα κάνει πιο καχύποπτους τους επενδυτές και τις αγορές για την Ελλάδα και ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός χωρίς τα χρήματα των βρετανών θα μειωθεί, μειώνοντας το ΕΣΠΑ και τις αγροτικές επιδοτήσεις που λαμβάνουμε από την Ευρώπη. Αν δε η Ευρώπη ή το ευρώ διαλυθεί, όπως ελπίζουν διάφοροι ημεδαποί ανόητοι, οι μισθοί και οι συντάξεις θα υποστούν πλήρη κατάρρευση γιατί η δραχμή θα είναι παντελώς αναξιόπιστη ενώ εμείς θα συνεχίσουμε να χρωστάμε στα κράτη, το ΔΝΤ, τον ESM κ.λπ., ποσά που ακόμα κι αν μας χαρίσουν το μισό χρέος, η συρρικνωμένη κατά τουλάχιστον 30% (επιπλέον των σημερινών) οικονομία μας των 3 εκ. συνταξιούχων, δεν θα μπορεί ποτέ να ξεπληρώσει.
Το μήνυμα προς τους εγχώριους λαϊκιστές, που πανηγυρίζουν σαν μεθυσμένοι για το BREXIT, λες και συνέβη κάτι καλό για την Ελλάδα, είναι απλό: «Πάλι τὸν καῦκον ἔπιες, πάλιν τὸν νοῦν ἀπώλεσας».*
*«Πάλι το ποτηράκι σου ήπιες πάλι το νου σου έχασες». Σύνθημα του λαού προς τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Φωκά (όχι τον Νικηφόρο), που ήταν περιώνυμος πότης και χείριστος αυτοκράτωρ
* Ο κ. Θόδωρος Σκυλακάκης είναι Πρόεδρος της Δράσης.
