Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
«Όσο είμαστε εμείς εδώ, παιδεία άλλη για τους γόνους και άλλη για τον λαό δεν θα επιτρέψουμε», δήλωσε ο πρωθυπουργός που πηγαίνει τα παιδιά του σε ιδιωτικό σχολείο, χλευάζοντας έτσι με τον χειρότερο τρόπο όσους γονείς στέλνουν τα παιδιά τους στο πλήρως απαξιωμένο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.
Η αριστερά στο νωθρό και εμμονικό μυαλό της, έχει εντάξει την παιδεία και ειδικά τα Πανεπιστήμια στο μηχανισμό αναπαραγωγής των ιδεοληψιών της και στο ψηφοθηρικό έλεγχο των διορισμών και της στελέχωσης των σχολείων και των ΑΕΙ. Δεν αντιλαμβάνεται την παιδεία ως εφαλτήριο ανάπτυξης, τη γνώση και την έρευνα ως εργαλεία δημιουργικότητας και παραγωγικότητας. Αντίθετα, την αντιλαμβάνεται ως εκκολαπτήριο συγκρουσιακών λογικών, ως μηχανισμό ανάδειξης συνδικαλιστικών και πολιτικών στελεχών και ως προμαχώνα της επαναστατικότητας.
Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, για να δούμε πως η εκπαίδευση απογείωσε το επίπεδο ζωής των πολιτών, δημιούργησε πολίτες του κόσμου έκανε πράξη την καινοτομία και την ενσωμάτωση στην 4η βιομηχανική επανάσταση. Σήμερα βλέπουμε την Ολλανδία να εκμεταλλεύεται το Brexit και να ετοιμάζεται τα υποκαταστήσει τον κυρίαρχο βρετανικό ρόλο στην ευρωπαϊκή πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Η Φινλανδία ετοιμάζεται να γίνει το νέο ερευνητικό και τεχνολογικό κέντρο της Ευρώπης, κτίζοντας Πανεπιστημιουπόλεις από το μηδέν, Πανεπιστήμια με καινοτόμες μεθόδους διδασκαλίας, ερευνητικά κέντρα και ρομποτικές μονάδες.
Αντίθετα στη χώρα μας, χθες μάζευαν τα απομεινάρια των καταστροφών από τις εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ως μαυσωλείο αριστερής μνήμης λειτουργεί το Πολυτεχνείο. Ως κειμήλιο επαναστατικότητας και αντίστασης η Νομική και η Φιλοσοφική. Το γεγονός πως η Φιλοσοφική Αθηνών θα μπορούσε να αποτελεί την υπ' αριθμόν ένα παγκοσμίως, σχολή για τη φιλοσοφία και για την αρχαιολογία, λόγω ιστορίας και αρχαιολογικού πλούτου, είναι προφανώς αδιάφορο για την αριστερά.
Ας αφήσουμε όμως τον μακρινό βορά και τους «βελανιδοφάγους» ευρωπαίους εταίρους μας και ας έρθουμε πιο κοντά. Και όχι στην Κωνσταντινούπολη με τα 8 Δημόσια, τα 29 Ιδιωτικά Πανεπιστήμια και τα δεκάδες ερευνητικά πάρκα τεχνολογία, καινοτομίας και ρομποτικής. Ας έρθουμε στην Κύπρο, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα και στο θέμα της ανώτατης εκπαίδευσης. Αυτή τη στιγμή στην Κύπρο συντελείται μια αλλαγή που θα σημαδέψει όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Οι 24,000 από τους 48,000 φοιτητές είναι ξένοι. Από αυτούς οι 9,000 είναι πολίτες τρίτων χωρών και οι 15,000 είναι από ευρωπαϊκές χώρες.
Όσοι έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό γνωρίζουν τους δεσμούς και τις σχέσεις που δημιουργούνται ανάμεσα στους φοιτητές και στα πανεπιστήμια, στις κοινωνίες και στις χώρες που τους φιλοξενούν. Είναι σχέσεις ζωής, είναι βαθιές σχέσεις με πολιτισμικό υπόβαθρο και δυναμική για συνεργασίες. Ας προβάλουμε αυτές τις σκέψεις στη χώρα μας. Με αγγλόφωνα Πανεπιστήμια στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Κρήτη, ποιος αμφιβάλει πως χιλιάδες φοιτητές από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από τα Βαλκάνια, από τη Μέση Ανατολή, από τις πρώην ανατολικές χώρες και από τις χώρες της Αφρικής θα επιθυμούσαν να φοιτήσουν εδώ; Σε ποια χώρα θα επιθυμούσε κάποιος να σπουδάσει Φιλοσοφία, Αρχαιολογία, Μαθηματικά, Τεχνολογία Φωτοβολταϊκών, Ναυπηγική, Ναυτιλιακά ή Τουριστικά; Μα φυσικά στην Ελλάδα αν υπήρχε υποδομή.
Η στείρα άρνηση κατά της ιδιωτικής εκπαίδευσης και ειδικότερα κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι τόσο ανόητη και ανεδαφική. Δεν γνωρίζουν πως το A.C.G. και το ALBA προσφέρουν υψηλού επιπέδου σπουδές και πως τα πτυχία τους γίνονται πλήρως αποδεκτά από το εξωτερικό; Δεν γνωρίζουν τις διαδικτυακές πλατφόρμες που επιτρέπουν στους νέους να παρακολουθήσουν μαθήματα στο LSE, στο ΜΙΤ ή στο Stanford; Δεν γνωρίζουν πως μέσω διαδικτύου οι νέοι εκπαιδεύονται σε νέες γλώσσες προγραμματισμού και αναπτύσσουν νέες δεξιότητες; Δεν γνωρίζουν άραγε οι υποστηρικτές των πανεπιστημίων της «αμφισβήτησης» και της μολότοφ, πως ήδη πολλά κέντρα εκπαίδευσης λειτουργούν ως παραρτήματα πανεπιστημίων και πως τα πτυχία που δίνουν αναγνωρίζονται πάραυτα από το κράτος;
Τα σκοτεινά οκνηρά μυαλά τους, έχουν μείνει κολλημένα στην παπαγαλία των «αγωνιστικών» μηνυμάτων των πανεπιστημίων, στη μούχλα του πανεπιστημιακού ασύλου και τις θλιβερές αντιαμερικανικές πορείες, τη ίδια στιγμή που οι ίδιοι επισκέπτονται επίσημα τις ΗΠΑ, στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και σε ξένα πανεπιστήμια. Καταστρέφουν συνειδητά τη χώρα στην προσπάθεια τους να μακροημερεύσουν στη εξουσία.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
