Η θέση που διατυπώθηκε από τον Α.Τσίπρα είναι να δοθούν οι όποιες ενισχύσεις προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις τώρα, ενόσω διαρκεί η κρίση, ώστε να σταθούν στα πόδια τους. Να μη καταρρεύσουν. Αυτή είναι η έννοια του εμπροσθοβαρούς.
Το λογικό ερώτημα που ακυρώνει, εν τοις πράγμασι, αυτήν την λογική είναι, τι προγραμματισμός μπορεί να γίνει όταν δεν γνωρίζουμε πότε θα λήξει ο συναγερμός και ως εκ τούτου δεν γνωρίζουμε το ύψος του τελικού λογαριασμού.
Αν δεν έχουμε την τελική εικόνα δεν θα γνωρίζουμε ποιοι κλάδοι της οικονομίας θα χρειαστούν αυξημένη ενίσχυση και ποιοι πιο χαλαρή. Συνεπώς, με την πολιτική της εμπροσθοβαρούς παροχής ουσιαστικά βαδίζουμε στα τυφλά. Συγχρόνως, σε αυτήν την περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος να μείνουμε πρόωρα από ρευστό. Το πακέτο των ενισχύσεων δεν είναι απεριόριστο. Υπόκειται στους αμείλικτους νόμους που διέπουν την οικονομία μας, που η κρίση την βρήκε στην φάση της ανάρρωσης.
Μη γνωρίζονας σήμερα το επακριβές μέγεθος του προβλήματος υπάρχει ο φόβος να ξεμείνουμε από κονδύλια πρόωρα.
Ετσι, καθίσταται άνευ νοήματος η πρόταση να πέσουν λεφτά στην αγορά τώρα. Ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης σε άρθρο του στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» στις 11 Απριλίου, έγραψε: « Ας υποθέσουμε ότι χαρίζουμε σε όλους τους Ελληνες από 5.000 ευρώ ή για να χρησιμοποιήσω τον γνωστό όρο, ρίχνουμε χρήματα από το ελικόπτερο (helicopter money). Πού μπορούν να τα ξοδέψουν, αφού τα καταστήματα είναι κλειστά; Τι νόημα έχουν, συνεπώς, οι «ωκεανοί ρευστότητας» σήμερα; Η ρευστότητα έχει νόημα όταν θα ανοίξει η οικονομία και τότε διαβεβαιώνω ότι ρευστότητα θα υπάρξει—και περισσότερη αν χρειαστεί».
Παρέθεσα ολόκληρη την παράγραφο, γιατί τα γνωστά φερέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ απομόνωσαν την φράση «πού μπορούν να τα ξοδέψουν» και άρχισαν τις γνωστές επιθέσεις στον Αδωνι Γεωργιάδη. Οταν δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν στην κοινή λογική, καταφεύγουν στην μέθοδο της μονταζιέρας.
Νομίζω πως μέσα σε δέκα σειρές αποδομήθηκε όλη η φιλοσοφία των εμπροσθοβαρών μέτρων.
Η κυβέρνηση θα κριθεί αποκλειστικά και μόνον από τον τρόπο που θα μοιράσει τις ενισχύσεις. Ποιους κλάδους θα βοηθήσει κατά προτεραιότητα, με τι διαδικασίες και με τι ύψος ενισχύσεων. Οι επιχειρήσεις, εν μέσω της πανδημίας, θα παραμείνουν υπολειτουργούσες μεν, ζωντανές δε. Το κρίσιμο διάστημα είναι το μετά την πανδημία. Εκεί θα κριθούν όλα. Και για τους επιχειρηματίες και για τους εργαζόμενους.
Επειδή, όπως όλοι τονίζουν, βρισκόμαστε σε φάση επανεκκίνησης της οικονομίας μας όλα αυτά θα καθορίσουν και την μετέπειτα πορεία της, σε συνδυασμό βέβαια και με τις εξελίξεις στην ευρωζώνη.
Αυτό είναι ένα πεδίο που πάντα θα πρέπει να το έχουμε μέσα στην μεγάλη εικόνα των γεγονότων.
Ο πρωθυπουργός, επειδή έχει αποδείξει πως ξέρει να παίρνει αποφάσεις, είμαι σίγουρος πως θα ηγηθεί ένος επιτελείου που θα σχεδιάσει την επόμενη ημέρα. Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχει μπροστά του—όπως προανέφερα-- ολοκληρωμένο το παζλ της οικονομίας μας μετά την επιδημία.
Αναμφίβολα είμαστε τυχεροί που αυτήν την επανεκκίνηση θα την κάνει μια κυβέρνηση που πιστεύει στην φιλελεύθερη οικονομία. Γιατί μπορεί η κρίση να ξεπεραστεί με κρατική παρέμβαση, αλλά ο φορέας της ανάπτυξης θα είναι η ιδιωτική πρωτοβουλία.
Αυτό δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε.
