Του Δημήτρη Καμπουράκη
Η ΔΕΗ δεν έχει λεφτά ν' αγοράσει κολώνες. Το είπε ευθαρσώς ο Χατζηδάκης. Οι συντάξεις που εκκρεμούν δεν είναι 150.000 που έλεγαν η Αχτσιόγλου και ο Πετρόπουλος, αλλά ξεπερνούν τις 400.00. Το είπε ο Βρούτσης αφού επισκέφθηκε τον ΕΦΚΑ. Υποθέτω ότι αντίστοιχα χαριτωμένα μαντάτα θα έχουμε το επόμενο διάστημα και από άλλους υπουργούς.
Θα κατεβαίνουν στα υπόγεια των υπουργείων τους, θα ανοίγουν την πρώτη ντουλάπα που θα βλέπουν και θα πέφτουν πάνω τους οι σκελετοί που είχαν καταχωνιάσει οι προηγούμενοι. Έτσι γίνεται πάντα. Μόλις αναλαμβάνει νέα κυβέρνηση, βγάζει στην επιφάνεια όλα όσα επιμελώς έκρυβε η κυβέρνηση που αποχώρησε. Ως ένα σημείο είναι λογικό. Όποιος ξεκινά θέλει να ξεκαθαρίσει που ακριβώς βρίσκεται το πραγματικό σημείο εκκίνησης του, για να κριθεί με βάση αυτό. Άλλο είναι να ελεγχθεί ο Βρούτσης ότι δεν έλυσε αμέσως το πρόβλημα με 150.000 εκκρεμούσες συντάξεις κι άλλο για σχεδόν μισό εκατομμύριο.
Συνήθως, το τελικό άθροισμα των σκελετών που παραλαμβάνει κάθε νέα κυβέρνηση από την προηγούμενη, αποκτά την κωδική ονομασία «καμένη γη». Η καμένη γη είναι πολιτικό όπλο, ενίοτε εξαιρετικά ισχυρό. Γι αυτό άλλωστε, κάθε καινούρια αντιπολίτευση φροντίζει να καταγγέλλει τους φρέσκους κυβερνήτες πως κατασκευάζουν επίτηδες τους σκελετούς αυτούς, για να δημιουργήσουν στον κόσμο την πεποίθηση ότι διαδέχτηκαν καταστροφείς και ότι έχουν να σουλουπώσουν από την αρχή ένα κράτος-ρημαδιό.
Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι έχει συμβεί και αυτό στην πρόσφατη ιστορία μας, γι αυτό τον λόγο κάθε καταγγελία της σημερινής κυβέρνησης πρέπει να συνοδεύεται από ατράνταχτα στοιχεία. Βεβαίως, οι καινούριες κυβερνήσεις διαθέτουν την λαϊκή υποστήριξη, οπότε ηγεμονεύουν και στο επίπεδο της πληροφόρησης. Η πλειοψηφία του κόσμου που έχρισε μια κυβέρνηση νικήτρια, αναζητά και εκ των υστέρων δικαίωση για τον τρόπο που ψήφισε πριν λίγες βδομάδες.
Το πρόβλημα όμως με την σημερινή συγκυρία είναι ότι ο μέσος Έλληνας είναι τόσο κουρασμένος, που δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί την θεωρία της «καμένης γης». Και δεν είναι διατεθειμένος διότι πίσω από την αποδοχή της κρύβεται η περίφημη «περίοδος χάριτος» την οποία οι Έλληνες σιχαίνονται. Άρα ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές, πρέπει να ξεκαθαρίσει ένα απλό θέμα που θα αφορά ολόκληρη την κυβέρνηση του: Παρέλαβε ή δεν παρέλαβε καμένη γη από τον Τσίπρα; Είναι κρίσιμο, για να ξέρουν και οι υπουργοί του τι θα λένε στις τηλεοράσεις και στις εφημερίδες. Αλλά κυρίως για να ξέρει ο κοσμάκης τι να περιμένει.
Αν αρχίσει ο κάθε υπουργός ξεχωριστά να λέει ότι στο υπουργείο του βρήκε χάος που χρειάζεται ένα θαύμα για να σουλουπωθεί, τότε πως ο Κυριάκος θα εγγυηθεί γρήγορη ανάκαμψη της χώρας; Δεν βγαίνει λογικά. Αν πάλι επιλέξει να μην αναφερθεί διόλου σ' αυτά που παρέλαβε και μιλήσει μόνο για το μέλλον, ας έχει υπ 'οψη του ότι σε έξι μήνες οι Συριζαίοι θα λένε ότι του παραδώσανε έναν παράδεισο τον οποίον αυτός κατέστρεψε. Πρωθυπουργικά διλήμματα, με πρωθυπουργό κάποιον που δεν τον τρέφει η αντιπαράθεση και η πόλωση. Η συνταγή του Αλέξη ήταν ευκολότερη...
