Του Νικόλαου Α. Μπινιάρη *
Μελέτησα προσεκτικά το άρθρο της κυρίας Ευθυμιοπούλου «Δειλοί» προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω σε ποιους απευθύνεται. Το άρθρο αναφέρεται σε ένα γκρουπ, τάξη, ομάδα ή σύνολο το οποίο ορίζεται από το κατηγόρημα: «όσοι ονομάζουν τους λαθρομετανάστες λαθρομετανάστες» ή σε όσους κάνουν εσωτερική αντιπολίτευση στον Κύριο Μητσοτάκη; Επειδή ανήκω στο πρώτο σύνολο και έχω δημοσίως και ενυπογράφως δηλώσει πως όσοι εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος δίχως την νόμιμη άδεια του ελληνικού κράτους ή μια νόμιμη μεταναστευτική πολιτική πράξη η οποία έχει περάσει από τη βουλή, όπως υπάρχει σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Αυστραλία, αλλά δεν υπάρχει στη Σαουδική Αραβία, στην Αίγυπτο, στη Νιγηρία, στο Πακιστάν, είναι παράνομοι και πρέπει η ελληνική πολιτεία να τους χειριστεί ως τέτοιους, προφανώς είμαι και εγώ δειλός.
Αν από την άλλη το άρθρο αναφέρεται στην εσωτερική αντιπολίτευση κατά του Πρωθυπουργού, τότε δεν έχει σχέση με εμένα διότι η θέση μου αυτή είναι πάγια από τριάντα τόσα χρόνια που προέκυψε το ζήτημα της μαζικής λαθραίας μετακίνησης ανθρώπων μετά την πτώση της ΕΣΣΔ. Είμαι παγίως εναντίον όλων των Πρωθυπουργών ασχέτως πολιτικής χροιάς ή ιδεολογίας.
Η Κυρία Ευθυμιοπούλου ευθαρσώς θεωρεί (ποια ομάδα άραγε;) ως άτομα δειλά και αποτρόπαια τα οποία ευαγγελίζονται τη βίαιη απώθηση των λαθραίων μεταναστών, πράγμα βάρβαρο και εγκληματικό σύμφωνα με τον Διαφωτισμό και την Καντιανή κατηγορική προσταγή η οποία οφείλει να διέπει τις πράξεις μας. Πληροφοριακά αναφέρω πως η Ινδική κυβέρνηση έχει διατάξει την βίαιη (σκοτώνονται 1000 άτομα κατ'' έτος τα οποία προσπαθούν να περάσουν λαθραία από τα περιφραγμένα σύνορα από το Μπανγκλαντές) απώθηση λαθρομεταναστών. Η Αυστραλία τους βάζει σε ειδικές βάρκες και τους αφήνει να επιστρέψουν στην Ινδονησία ή αλλού, ή τους εγκαθιστά σε νησιά 500 μίλια μακριά από την ενδοχώρα.
Μας καλεί η Κυρία Ευθυμιοπούλου: «τώρα κι ας συστρατευθούν στον αγώνα για να αντιμετωπίσουμε ενωμένοι αυτή την εθνική πρόκληση.» αλλιώς μας προτρέπει: «αν αντέχουν ας εκστομίσουν το αποτρόπαιο: να εξοντώσουμε τους «εισβολείς» στην πατρίδα μας.»
Κατ' αρχάς η αρθρογράφος δέχεται πως υπάρχει μια εθνική πρόκληση. Σε τί ακριβώς συνίσταται αυτή η πρόκληση και από πού προέρχεται; Η «είσοδος» ανθρώπων που επιζητούν εργασία και ασφάλεια, σε ξένους τόπους σπρωγμένοι από την πείνα, την αδικία, τον πόλεμο (ελπίζω να είναι αρκετά αξιακά πολιτικά ορθή η περιγραφή των γεγονότων δίχως να προσδίδω τη βαρύτητα της ύβρεως ή της μείωσης συνανθρώπων μου) αποτελεί εθνική πρόκληση; Τί είδους πρόκληση, οικονομική, πολιτική, εσωτερικής ή εξωτερικής ασφάλειας, πολιτιστική, εθνικής συνοχής μήπως;;;! Θα προσέθετα και την πρόκληση της φαλκίδευσης της δημοκρατίας μια και η απόδοση ιθαγένειας και πολιτικών δικαιωμάτων αλλοιώνει τη σύνθεση του Ελληνικού Δήμου ο οποίος είναι το θεμέλιο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Οφείλει η αρθρογράφος να μας πει ξεκάθαρα για ποια ή ποιες από τις παραπάνω εθνικές προκλήσεις πρόκειται και να μας καλέσει να συζητήσουμε και να βρούμε λύσεις μαζί...
Για να μιλήσουμε ρεαλιστικά και δίχως υπεκφυγές και ωραιοποιήσεις. Όσοι, όπως εγώ ο δειλός, δεν εισακουστήκαμε δεκαετίες πριν, είμαστε όσοι μισούμε θανάσιμα τα φαινόμενα που τώρα στοιχειώνουν την Ευρώπη ολόκληρη. Αυτά τα φαντάσματα του Σαδισμού, του Άουσβιτς και των Γκουλάγκ θα φέρουν πίσω οι «καλοί άνθρωποι» της Ευρώπης, όχι όσοι προειδοποίησαν για το αποτρόπαιο μέλλον που έρχεται. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Τα δύο τρίτα τον Νιγηριανών θέλουν να μεταναστεύσουν, οι μισοί Αιγύπτιοι θέλουν να μεταναστεύσουν, η μισή υπό-Σαχάρειος Αφρική θέλει να μεταναστεύσει. Αυτές είναι στατιστικές διεθνών οργανισμών. Από δε την Ασία δεν τολμώ να μετρήσω. Πού θα βρεθούν τα χρήματα από μία πτωχευμένη χώρα να στεγάσει, να θρέψει να εκπαιδεύσει, να περιθάλψει και να ασφαλίσει τις μυριάδες αυτές; Αυτό θυμίζει τις «μεγάλες μεταναστεύσεις των λαών» σε διάφορες ιστορικές στιγμές οι οποίες άλλαξαν τα πάντα στην ανθρώπινη ιστορία. Η Ελλάς είναι μικρή σε έκταση, θνήσκουσα πληθυσμιακά, και με έναν απειλητικό Ερντογάν να θέλει να πάρει ό,τι του αρέσει από αυτήν. Ναι, η απειλή είναι εθνική. Και πρόκειται για τη συνέχειά μας ή την αποδοχή πως η ιστορία μας έχει ξεγράψει. Ίσως αυτό να συμβαίνει. Καμιά χώρα δεν υπέγραψε συμβόλαιο με την αιωνιότητα.
Λοιπόν πριν να είναι πολύ αργά και οι πυροβολισμοί αρχίσουν πραγματικά μεταξύ μας και οι «καλοί άνθρωποι» βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να γίνουν κακοί, ας αποφασίζουμε πως Α) Δια νόμου δεν πρέπει να δοθεί ποτέ ελληνική ιθαγένεια και άδεια εργασίας σε κανέναν παράνομα εισελθόντα στη χώρα. Β) Οι πρόσφυγες να γνωρίζουν πως θα εγκατασταθούν σε κλειστά στρατόπεδα σε νησιά και θα επιστρέψουν στη χώρα τους. Αν ευρωπαϊκές χώρες τους θέλουν μπορούν να εγκατασταθούν εκεί. Γ) Να αρνηθεί η Ελλάς να υπογράψει τη Σύμβαση για το δικαίωμα των ανθρώπων της ελεύθερης εγκατάστασης οπουδήποτε την οποίαν μεθοδεύει ο ΟΗΕ την οποίαν ο Τσίπρας έτρεξε να δεχθεί στο Μαρόκο. Δ) Να καταστήσει σαφές στην Τουρκία πως η συμπεριφορά της στο ζήτημα αυτό είναι πράξη εχθρική και να αποσύρουμε τον Πρέσβη μας για διαβουλεύσεις. (Το ίδιο θα έπρεπε να είχε γίνει και για το θέμα ΑΟΖ και Λιβύης) Ε) Να καταστεί σαφές στο ΝΑΤΟ και στον ΟΗΕ πως η χώρα αδυνατεί να φιλοξενήσει ή να προστατεύσει το κύμα προσφύγων και λαθρομεταναστών ( έτσι τους περιγράφω εγώ ο δειλός και πάλι δηλώνω πόσο αποτρόπαιος είμαι).
Το να παριστάνουμε πως είμαστε Ευρωπαϊκή οργανωμένη χώρα ενώ δεν ξέρουμε πόσες εταιρείες του δημοσίου υπάρχουν είναι πέραν του γελοίου.
Ελπίζω πως δεν θα δω τις αποτρόπαιες πράξεις που θα γίνουν στην Ευρώπη αν οι τρελοί και ηλίθιοι ηγέτες, Ευρωπαίοι και ντόπιοι δεν καταλάβουν την κίνηση της ιστορίας. Θα έχω βρει την «Αιώνια Ειρήνη» που με τόση ευφυΐα και αυτοσαρκασμό έβαλε ως προμετωπίδα ο Καντ στο περίφημο εκείνο έργο του. Ένα έργο απόλυτα σύγχρονο που καταδικάζει, μεταξύ άλλων κάθε παρέμβαση σε εμφύλιο πόλεμο. Κατά τα άλλα έχουμε επιτύχει μεγάλη πρόοδο από τότε!!!!!!
* Νικόλαος Α. Μπινιάρης, Συγγραφέας
