Του Δημήτρη Καμπουράκη
Υπάρχει ένας πολιτικός μύθος που καλλιεργείται συστηματικά, με αφορμή μια επιπόλαιη ανάγνωση των δημοσκοπήσεων. Ότι το συντριπτικό ποσοστό των αναποφάσιστων είναι πολύ πιθανό να καταλήξει τελικά στην κάλπη του Σύριζα, οπότε οι θηριώδεις διαφορές που καταγράφονται σήμερα μεταξύ ΝΔ και κυβερνώντος κόμματος να μειωθούν την τελευταία στιγμή. Λάθος.
Η ερμηνεία αυτή που διακινείται κατά κόρον από τον Σύριζα διότι βολεύει την θεωρία του περί διαχειρίσιμης ήττας, φαίνεται αληθοφανής διότι ''πατάει'' σ' ένα συγκεκριμένο δεδομένο: Πράγματι, οι περισσότεροι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι που καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις, είχαν ψηφίσει Σύριζα στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. Εξ ου και η χαμηλή συσπείρωση (περίπου 55%) που εμφανίζει το κυβερνόν κόμμα.
Άρα, λέει αυτή η ερμηνεία, αφού αυτοί οι ψηφοφόροι δεν έχουν ήδη μετακομίσει πολιτικά αλλά το σκέπτονται ακόμα, πιθανότερο είναι να ξαναψηφίσουν τελικά το κόμμα που είχαν υποστηρίξει παρά να πάνε σε αντίπαλο πολιτικό σχηματισμό. Το συμπέρασμα δεν είναι παράλογο, έχει όμως ορισμένα τρωτά σημεία που πλήττουν σοβαρά την αξιοπιστία του.
Παρατήρηση πρώτη: Η σχέση των ψηφοφόρων-Σύριζα, δεν έχει το ιστορικό βάθος που έχουν οι ψηφοφόροι της ΝΔ με το κόμμα τους ή είχαν οι πάλαι ποτέ ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ με το παλιό τους κόμμα. Η μέγιστη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Σύριζα πήγαν στην κάλπη μόνο μια χρονιά (το 2015) για να υποστηρίξουν εμπράκτως τον Τσίπρα. Δεν είναι το ίδιο με κείνους που ψήφιζαν ένα κόμμα σε διάρκεια μιας δεκαπενταετίας και παραπάνω. Η σχέση ψηφοφόρων και κόμματος δεν είναι δουλεμένη και γερά θεμελιωμένη.
Περίτρανη απόδειξη είναι το γεγονός ότι δεν σπεύδουν να υποστηρίξουν σε εκλογές τα παρακλάδια του Σύριζα σε δήμους, σε περιφέρειες, σε επαγγελματικά ή επιστημονικά συνδικάτα. Η πανθομολογούμενη ανυπαρξία παράταξης του Σύριζα, τι άλλο δείχνει παρά την ρηχότητα της σχέσης του με τους ψηφοφόρους του; Δεν σας κάνει εντύπωση που ενώ είναι πανίσχυρη κυβέρνηση επί πέντε σχεδόν χρόνια, δεν έχει έναν δήμαρχο ή περιφερειάρχη της προκοπής να υποστηρίξει;
Παρατήρηση δεύτερη: Κανένας από τους δημοσκόπους δεν σκέφτηκε να ρωτήσει τους αναποφάσιστους (για να φτιάξει ένα καλύτερο προφίλ τους) ποια χρονική στιγμή πριν τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές αποφάσισαν ποιο κόμμα θα ψηφίσουν. Πήραν την απόφαση τις τελευταίες μέρες πριν την κάλπη, έναν μήνα πριν, δυο ή έξι μήνες; Αν υπήρχε αυτό το στοιχείο στην ανάλυση μας, τότε θα βλέπαμε ότι μπορεί μεν οι περισσότεροι αναποφάσιστοι να έχουν ψηφίσει Σύριζα, ήταν όμως ψηφοφόροι της τελευταίας στιγμής.
Αυτό σημαίνει ότι πρώτα περίμεναν να δουν το διαμορφωμένο ρεύμα της τότε εποχής και μετά πήγαν με τον διαφαινόμενο νικητή. Οι ψηφοφόροι της τελευταίας στιγμής ξέρετε, έχουν λιγότερη σχέση με το κόμμα που ψηφίζουν κάθε φορά και περισσότερη σχέση μ' ένα ισχυρό εσωτερικό ή συμφεροντολογικό ένστικτο που τους οδηγεί στην κάλπη αυτού που πάει να κερδίσει.
Ο συνδυασμός λοιπόν χαλαρής σχέσης ψηφοφόρων- Σύριζα και σαρωτικής παράστασης νίκης στις δημοσκοπήσεις (ανεξαρτήτως του τι ψηφίζετε, ποιος πιστεύετε ότι θα κερδίσει;) οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι αναποφάσιστοι δεν τριγυρίζουν στα πέριξ του Σύριζα, ψάχνοντας την πόρτα του για να ξαναμπούν μέσα. Δεν αποκλείεται μάλιστα, αυτή η ομάδα ψηφοφόρων να γίνει η κρυφή αιτία για ένα Βατερλό του Σύριζα που ούτε οι δημοσκοπήσεις θα πιάσουν, Καθότι θα συντελεστεί κρυφίως την τελευταία βδομάδα.
