Τι είναι άραγε αυτό που ονομάζουμε οργανωμένο έγκλημα και γιατί έχει τόσο αποθρασυνθεί; Πυροβολούν μέρα μεσημέρι όποιον θέλουν. Πριν λίγες εβδομάδες δολοφόνησαν τον δημοσιογράφο Γιώργο Καραϊβάζ. Αύριο ποιόν άλλον; Το κράτος θα πρέπει να περάσει από τη θεωρία στην πράξη και να αντιμετωπίσει σκληρά και άμεσα την απειλή. Και ας μην ψάχνουν την ελληνική μαφία σε τίποτε υπονόμους. Μία έρευνα στη λεγόμενη καλή κοινωνία δε βλάπτει. Αν θέλουν αποτέλεσμα πρέπει να σπάσουν αυγά.
Όσοι φαντάζονται «πόλεμο» με το οργανωμένο έγκλημα, είναι έτοιμοι να αποδεχτούν την πιθανότητα να βρεθούν αντιμέτωποι με «ανεπιθύμητες καταστάσεις»; Δεν τους έχει περάσει άραγε από το μυαλό ότι η μαφία κινείται απροκάλυπτα επειδή για κάποιον λόγο νιώθει πανίσχυρη;
Να μη γελιόμαστε. Στη διάρκεια των δώδεκα ετών της κρίσης οι έμποροι ναρκωτικών και οι λαθρέμποροι απέκτησαν ισχύ και δύναμη, καταλαμβάνοντας τον ζωτικό χώρο που άφησαν πίσω τους οι εκπρόσωποι της μεγαλοαστικής τάξης. Όταν οι φυσικοί ηγέτες της επιχειρηματικής κοινότητας αποφάσισαν να μετακομίσουν στο Λονδίνο και να έρχονται στην Ελλάδα μόνο για διακοπές, ήταν απολύτως φυσιολογικό να καλύψει κάποιος άλλος το κενό που θα άφηναν πίσω τους. Και ποιος θα το κάλυπτε; Ο Μπιλ Γκέιτς; Όχι, βέβαια! Σε αυτές τις περιπτώσεις ο υπόκοσμος βγαίνει δειλά - δειλά έξω από τα λαγούμια του και αρπάζει την ευκαιρία από τα μαλλιά. Ελλείψει αντιπάλου η δύναμη του χρήματος τον βοηθάει να διευρύνει τις σχέσεις του και να «ακουμπήσει» σε παραδοσιακούς πυλώνες στήριξης της κοινωνίας μας.
Η υπόθεση «οργανωμένο έγκλημα» είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Υπάρχει και σχετικός φάκελος της ΕΥΠ που δόθηκε στον τότε πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Με ονόματα και διευθύνσεις ακόμη και αστυνομικών. Και είδαμε κάποιους από τους εμπλεκόμενους με εκείνον τον φάκελο να πέφτουν νεκροί.
Πόλεμος, λοιπόν, με το οργανωμένο έγκλημα. Αυτό σημαίνει πόλεμο του κράτους. Σημαίνει μία ευρύτερη πολιτική συναίνεση. Το κράτος δεν είναι ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Δεν είναι η κυβέρνηση. Το κράτος είναι κάτι ευρύτερο και πάνω από υπουργούς και κυβερνήσεις. Λέμε με άλλα λόγια ότι αν θέλουν να ξεκινήσουν μία τέτοια προσπάθεια θα πρέπει να προετοιμαστούν για μεγάλες αντιστάσεις. Ακριβώς επειδή δεν έχουν να κάνουν μόνο με πιστολέρο και μαχαιροβγάλτες. Έχει «αναβαθμιστεί» το… είδος…
Αν πάντως θέλει να ξεκινήσει από κάπου το αρμόδιο υπουργείο, ας βάλει ειδικά μηχανήματα για να αποτρέπει τις επικοινωνίες με κινητό από τις φυλακές. Θα είναι μία καλή αρχή. Κι ας διδαχτεί από την εμπειρία άλλων χωρών που ανέθεσαν αυτές τις υποθέσεις σε νέες ομάδες αδιάφθορων αστυνομικών. Με δηλώσεις και ευχολόγια δε θα ξεριζωθεί η ρίζα του κακού.
Θανάσης Μαυρίδης
