Του Γιώργου Κύρτσου
Η μετατροπή του κ. Τσίπρα σε έναν «σκαφάτο», ο οποίος ζήτησε και πήρε το 34ων μέτρων υπερπολυτελές γιoτ γνωστού επιχειρηματία, εφοπλιστή για να «χαλαρώσει» μετά την καταστροφή στο Μάτι, είναι η λογική κατάληξη της διαπλεκόμενης πορείας του.
Η ριζοσπαστική Αριστερά ποτέ δεν είχε το ηθικό πλεονέκτημα, απλά το κατασκεύασε σε επίπεδο επικοινωνίας και προπαγάνδας. Η λεγόμενη ανανεωτική κομμουνιστική Αριστερά από την οποία προέρχεται ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχε κανένα πρόβλημα να συνεργαστεί, για λόγους τακτικής, με το καθεστώς Τσαουσέσκου στη Ρουμανία, ούτε φυσικά είχε πρόβλημα να συνεννοηθεί με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για να βολέψει, με διάφορους τρόπους, τα στελέχη της στην Ελλάδα.
Το γεγονός ότι δεν είχε κυβερνητικές ευθύνες στην Ελλάδα διευκόλυνε την ανάπτυξη του μύθου του ηθικού πλεονεκτήματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Η Αριστερά όμως είναι πάντα πιο διεφθαρμένη από τα λεγόμενα αστικά κόμματα γιατί οι εκπρόσωποί της είναι οπαδοί της απόλυτης εξουσίας, στην οποία δεν έχουν θέση η διαφάνεια και ο δημοκρατικός έλεγχος.
Επιβαρυντικός παράγοντας είναι και η έλλειψη επαγγελματικού παρελθόντος για τα περισσότερα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί από αυτούς δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους και δεν εκπαιδεύτηκαν στον καθημερινό επαγγελματικό αγώνα για να μετρήσουν τις δυνάμεις τους αλλά και τις αντιστάσεις τους.
Ο σκαφάτος Τσίπρας είναι μία ακόμη έκδοση του διαπλεκόμενου και προκλητικά βολεμένου Τσίπρα.
Ξεκίνησε τη συνεργασία του με τον Καμμένο στη βάση της κοινής υπογραφής για άχρηστα εξοπλιστικά προγράμματα.
Στήριξε την προσπάθεια δημιουργίας της λεγόμενης νέας διαπλοκής αλλά και φόρτωσε φοροαπαλλαγές, διακανονισμούς εκκρεμοτήτων και διευκολύνσεις σε μεγάλο μέρος της παλαιάς διαπλοκής.
Πήρε το πρωθυπουργικό αεροσκάφος και διαχειρίστηκε σε ατομική βάση τη συμφωνία με τη Ρότσιλντ για συμβουλές στη διαχείριση του δημόσιου χρέους.
Έστησε το φαινόμενο Καλογρίτσα και όταν αυτός έμεινε από δυνάμεις βρήκε τον αντικαταστάτη του στα κατασκευαστικά συμφέροντα Κόκκαλη.
Ενέταξε για λόγους συμβολισμού και… ουσίας τον Πέτρο Κόκκαλη στην ευρωλίστα του ΣΥΡΙΖΑ.
Περνάει τα καλοκαίρια του πολυτελώς σε βίλα επιχειρηματία με ειδίκευση στην… εμφύτευση μαλλιών.
«Λογικό» ήταν να θέλει να συμπληρώσει τη βίλα με ένα σκάφος.
Αυτός είναι ο Τσίπρας και έτσι τον περιμέναμε όσοι έχουμε βασικές γνώσεις για την ιδεολογία του, την πορεία του, τον τακτικισμό και τη βουλιμία του.
Έχουμε την πιο διαφθαρμένη και διαπλεκόμενη κυβέρνηση που έχω γνωρίσει 40 χρόνια παρατηρητής και σχολιαστής του δημοσίου βίου. Το εκπληκτικό είναι ότι ο Τσίπρας ξεκίνησε την προεκλογική αναμέτρηση καταγγέλλοντας, υποκριτικά, την ελίτ του πλούτου, τα τζάκια και τη διαπλοκή, με τα οποία είναι ταυτισμένος.
Πραγματοποίησε το αρρωστημένο όραμά του για οικονομική και κοινωνική άνοδο με τους αντίθετους κανόνες από αυτούς που περιγράφει δημόσια.
