Του Γιάννη Παντελάκη
Ο πρωθυπουργός είπε στη Βουλή, πως οι πολίτες στερούνται το δικαίωμα αντικειμενικής και πλουραλιστικής ενημέρωσης από τα κανάλια. Σωστό. Υπονόησε, πως επειδή έγινε ο διαγωνισμός και οι τέσσερις καναλάρχες θα δώσουν σε βάθος τριετίας 255 εκατ. ευρώ, οι πολίτες θ'' αποκτήσουν αυτό το στερημένο δικαίωμα. Λάθος. Οι πολίτες, θα εξακολουθήσουν να έχουν το ίδιο ή και μεγαλύτερο πρόβλημα. Ενώ, ακόμα και τα δημόσια έσοδα θα είναι μικρότερα σε βάθος τριετίας.
Το ισχυρότερο ίσως χαρτί που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ πριν κερδίσει την εξουσία, ήταν η δεδομένη διαπλοκή του τριγώνου πολιτική-μιντιακή-οικονομική εξουσία. Αν εξαιρέσουμε την συμμετοχή του Συνασπισμού, στην δημιουργία του φαινομένου υπερσυγκέντρωσης Μέσων ενημέρωσης στα χέρια λίγων ισχυρών (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, έδωσαν το 1989 δικαίωμα στους πανίσχυρους εκδότες ν'' αποκτήσουν και κανάλια), ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαχειρίστηκε την εξουσία ώστε να κατηγορηθεί πως δεν έκανε κάτι για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο που παρατηρήθηκε εδώ και 27 χρόνια.
Η στοχοποίηση των –ήδη αναξιόπιστων- καναλιών αλλά και πολιτικών εξουσιών από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια επιτυχημένη πολιτική συνταγή. Είχε άλλωστε βάση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είχε το δίκιο με το μέρος του. Ωστόσο, αυτό το δίκιο ο Τσίπρας φρόντισε να το εκμεταλλευτεί, όχι για να περιοριστεί το φαινόμενο της διαπλοκής, αλλά για να προσπαθήσει να δημιουργήσει την δική του διαπλοκή. Και κάπου εκεί έχασε το παιχνίδι. Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, δεν μετείχαν ευκολόπιστοι πολίτες, αλλά ισχυροί παράγοντες, με ανάλογα συμφέροντα.
Ο Τσίπρας και η στενή πολιτική του παρέα, δεν επιχείρησαν να ενισχύσουν θεσμούς (π.χ.ΕΣΡ) οι οποίοι θα αναλάμβαναν να βάλουν μια στοιχειώδη τάξη στα Μέσα. Επιχείρησαν να δημιουργήσουν επιρροές μέσα στα Μέσα και να δημιουργήσουν δικά τους Μέσα. Οι αποκαλύψεις για συναντήσεις με τους κ.Ψυχάρη και Μπόμπολα (και ενδεχομένως με μερικούς ακόμα), είναι ενδεικτικές. Όταν κάποιες από αυτές απέτυχαν ως προς το προσδοκώμενο όφελος, άλλαξε η στόχευση. Επιχειρήθηκε (και επιχειρείται) να δημιουργηθούν τα δικά τους Μέσα. Αλλωστε, το περιέγραψε με παραστατικό τρόπο ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κούλογλου σε συνέντευξή του (στον Αθήνα 9.84):«φυσικά και είναι δουλειά της κυβέρνησης να έχει κάποια φιλικά μέσα ενημέρωσης. Όταν έχει όλα τα μέσα εναντίον της, όταν φτιάχνεται ένα καινούργιο τηλεοπτικό τοπίο, θέλει να έχει και κάποια μέσα φιλικά προσκείμενα!»
Για να περιγράψει όμως κάποιος τις σχέσεις Τσίπρα με καναλάρχες, υπάρχει ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Ενδεικτικό και χαρακτηριστικό. Αφορά στις σχέσεις του με το κανάλι του Κοντομηνά. Ο συγκεκριμένος καναλάρχης, είναι υπόδικος για κακουργήματα από το 2014. Έως πρόσφατα, το κανάλι του ήταν σχετικά φιλικά διακείμενο στον ΣΥΡΙΖΑ (εγώ τους βοήθησα γιατί είναι νέοι άνθρωποι και πίστευα ότι θα βοηθήσουν τη χώρα, είπε πρόσφατα ο καναλάρχης). Μέχρι ν'' αποκλειστεί το κανάλι από τις άδειες, Τσίπρας και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, περιόριζαν την κριτική τους σε άλλους καναλάρχες και εξαιρούσαν τον συγκεκριμένο. Πρόσφατα, το κανάλι δεν πήρε άδεια και άρχισε την σκληρή κριτική. Χθες, ο πρωθυπουργός θυμήθηκε-μετά από δυο χρόνια-πως ο καναλάρχης είναι υπόδικος !
Όταν ο κ. Τσίπρας λέει πως οι πολίτες στερούνται αντικειμενικής και πλουραλιστικής ενημέρωσης, γνωρίζει πως αυτό θα εξακολουθήσει να συμβαίνει και με το νέο τηλεοπτικό τοπίο. Ποιος άλλωστε πιστεύει πως επειδή στην θέση των Κοντομηνά, Μπόμπολα ή όποιου άλλου, θα μπουν οι Μαρινάκης, Σαββίδης ή όποιος άλλος, θα αλλάξει η ποιότητα της παρεχόμενης πληροφόρησης; Θα έχει ο ίδιος ο πρωθυπουργός τεράστια ευθύνη γι αυτό.
Όσο ανίσχυρα ακούγονται πια τα επιχειρήματα Τσίπρα ότι περιορίζει την διαπλοκή, τόσο αδύνατα είναι και εκείνα που αφορούν στο όφελος των 255 εκ. ευρώ από τις άδειες. Με την λειτουργία περισσότερων καναλιών, το όφελος θα ήταν πολλαπλάσιο. Και από το κόστος καταβολής για τις άδειες και από τα έσοδα που θα μπορούσαν να εισπραχθούν ως φόροι, ασφαλιστικά ταμεία κ.ο.κ.
