Του Δημήτρη Καμπουράκη
Παλιότερα, όποτε έβλεπα τα κόμματα να βγάζουν στον αέρα τηλεοπτικά σποτ προπαγάνδας των θέσεων τους ή συκοφάντησης των αντιπάλων τους, έψαχνα στο συρτάρι το εκλογικό μου βιβλιάριο για να το 'χω πρόχειρο. Το ίδιο έκανα όταν έβλεπα τις κυβερνήσεις να θεσπίζουν διατάξεις νομιμοποίησης των αυθαιρέτων ή να εξαγγέλλουν μειώσεις τιμών των αυτοκινήτων. Αναφέρομαι βέβαια σε παλιότερες εποχές ευμάρειας, όταν ψηφίζαμε μέσω βιβλιαρίων, όταν το κεραμίδι πάνω στο κεφάλι μας και το αμαξάκι ήταν τα κλασσικά όνειρα του Έλληνα και όταν η δημιουργία ενός τηλεοπτικού σποτ απαιτούσε την ενεργοποίηση πλείστων όσων δημιουργικών ανθρώπινων δυνάμεων και οικονομικών πόρων.
Τώρα πια, σποτ φτιάχνει μόνη της με το κινητό ή τον υπολογιστή της και η κουτσή-Μαρία, το τηλεοπτικό σποτάκι έγινε στοχευμένο διαδικτυακό, το κεραμίδι έγινε εφιάλτης λόγω ΕΝΦΙΑ και το αμαξάκι έχει μεταβληθεί σε ακίνητο διότι οι πινακίδες του έχουν κατατεθεί στην οικεία ΔΟΥ. Άρα, οι σταθερές που διέθετα παλιότερα για να μυρίζομαι τις επερχόμενες εκλογές, όπως το κυνηγόσκυλο οσμίζεται τον λαγό, έχουν πάει περίπατο. Γύρω μου γίνεται της κακομοίρας από μηνύματα και ενδείξεις, όμως εγώ νιώθω πολιτικά και εκλογικά τυφλός. Μιλάμε για την απόλυτη παρακμή του πάλαι ποτέ έμπειρου πολιτικού συντάκτη, μπροστά στην πολυπλοκότητα των μοντέρνων καιρών.
Τούτης της ζοφερής πραγματικότητας δοθείσης, αναγκάζομαι το λοιπόν να καταφεύγω σε θλιβερούς κομπογιανιτισμούς μπας και καταφέρω να ξεστραβωθώ. Για παράδειγμα, προσπαθώντας να καταλάβω πότε θα γίνουν εκλογές, καταλήγω να αξιολογώ στις διαρροές του Λεβέντη μετά από τις συναντήσεις του με τον Τσίπρα –οποία κατάντια- ή προσπαθώ να ψαρέψω κανένα ΑΝΕΛικό στελεχάκι για να μου πει τι σκέφτεται να κάνει ο Καμένος, αν τελικά ο Αλέξης με τον Κοτζιά του φέρουν στην Βουλή συμφωνία για το Σκοπιανό. Παρακολουθώ επίσης ανελλιπώς τα ΣΥΡΙΖΑϊκά διαδικτυακά σποτάκια με τα ρυζόγαλα και τις θείτσες των στελεχών του Μαξίμου, προσπαθώντας να αντιληφθώ αν πρόκειται για εκλογικές πρόβες ή για αξιοθρήνητες προσπάθειες τόνωσης του δικού τους ηθικού και μόνο. Τέλος καταφεύγω στις εμβριθείς αναλύσεις των Νεοδημοκρατών, οι οποίοι έχουν τεθεί εδώ και καιρό σε «εκλογική ετοιμότητα» κατ' εντολήν Κυριάκου. «Κάτι θα ψυλλιάζονται» λέω, πλην φαίνεται ότι έχουν πάθε αγκύλωση απ' την πολλή αναμονή διότι μου απαντούν μ' ένα μοιραίο ανασήκωμα των ώμων τους και μόνο. Τζίφος.
Τελικά, αναγκάστηκα να καταφύγω στους χρησμούς του Στεφανή, ψιλοαγράμματου και υπέργηρου μπάρμπα μου, συνωμοσιολόγου ως το κόκκαλο και τερατολόγου άνευ προηγουμένου, ο οποίος ερωτηθείς για το πότε «βλέπει» εκλογές, μου έδωσε την ακόλουθη Σιβυλλική απάντηση: «Δεν μπορώ να δω από δω που είμαι, καθότι αυτό δεν αποφασίζεται στην Αθήνα. Βγάλε μου εισιτήρια να πάω μέχρι την Γερμανία και την Αμερική και θα σου πω αμέσως».
