Του Σάκη Μουμτζή
Ως γνωστόν, «ενός κακού μύρια έπονται». Η πυρκαγιά με τους 90 νεκρούς δεν έπληξε μόνον την εικόνα του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Έφερε και την πολιτική της απομόνωση. Χάθηκαν όλοι αυτοί που μιλούσαν για την σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Εξαφανίστηκαν από προσώπου γης όλοι αυτοί που έβλεπαν την ακροδεξιά στροφή της Νέας Δημοκρατίας και έτρεμαν την επιστροφή μιας ρεβανσιστικής Δεξιάς. Βέβαια, κάποιοι από αυτούς επειδή είναι ευφυή άτομα καταλαβαίνουν πως λένε ανοησίες, αλλά κάτι πρέπει να πουν για να υποστηρίξουν την μεταστροφή τους. Υπάρχουν βέβαια και οι βλάκες που τα πιστεύουν.
Και τώρα τι γίνεται; Ένας ολόκληρος σχεδιασμός κινδυνεύει να αποτύχει εξαιτίας μιας «στραβής», όπως χαρακτήρισε την καταστροφή η Δούρου. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η πολιτική ορίζεται και από τα απρόοπτα και από τα τυχαία γεγονότα. Η πυρκαγιά με τους νεκρούς της σφράγισε αμετάκλητα την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την ήττα. Σήμερα, μετά την τραγική διαχείριση του συμβάντος από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και μετά την ισοπέδωση της εικόνας του Α.Τσίπρα, όποιοι τους πλησιάζουν «καίγονται» και αυτοί.
Γι΄αυτό εξαφανίστηκαν. Δεν τόλμησαν να αρθρώσουν κουβέντα για την μπούρδα της κλιματικής αλλαγής σε σχέση με την πυρκαγιά ούτε να μιλήσουν για την αυθαίρετη δόμηση. Προσπαθούν να διασώσουν την αξιοπρέπεια τους. Γιατί μπορεί μεν η συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ να είναι μια πολιτική επιλογή, η στήριξη όμως της διαχείρισης της πυρκαγιάς οδηγεί και στον προσωπικό τους εξευτελισμό.
Και σιωπούν. Και καλώς σιωπούν.
Όλοι αυτοί που βλέπουν αυτά που δεν βλέπει η πλειοψηφία των πολιτών, δηλαδή πως ο ΣΥΡΙΖΑ «κανονικοποιείται», έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στην επόμενη ημέρα. Στην Δευτέρα μετά τις εκλογές. Στην Δευτέρα μετά την ήττα.
Τότε που ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ θα διασπαστεί. Ένα τμήμα του θα κινηθεί προς την Κεντροαριστερά και ένα άλλο προς τον ριζοσπαστικό χώρο. Ο όλος ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει σήμερα λόγω της εξουσίας. Όταν αυτή θα εκλείψει θα εμφανισθεί η νοοτροπία της ήττας που είναι συστατικό στοιχείο της Αριστεράς.
Βέβαια, σε όλην αυτήν την απόπειρα του μετεκλογικού αναπροσανατολισμού του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ένα πρόβλημα. Ποιος θα ηγηθεί της πορείας προς την Κεντροαριστερά; Ο Α.Τσίπρας αποκλείεται. Είναι ο κατ΄εξοχήν φορέας του διχαστικού και πολωτικού λόγου. Άλλωστε, θα είναι απαξιωμένος ο ίδιος.
Πιθανόν οι «πρόθυμοι» να προσδοκούν σε μια συλλογική ηγεσία στην οποία να πρωταγωνιστούν και αυτοί. Σήμερα πάντως, στις δύσκολες ημέρες που περνά ο ΣΥΡΙΖΑ όλοι κρύφτηκαν. Ούτε ένας από αυτούς δεν τόλμησε να βγει μπροστά και να πει πως φταίνε οι προηγούμενοι ή ο αέρας ή ο καπιταλισμός.
Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι διανοούμενοι που βάζουν απλόχερα την υπογραφή τους για να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ, χάθηκαν κι αυτοί. Στην ριζοσπαστική Αριστερά έπεσε πολλή μοναξιά.
Η μόνη επιλογή που έχει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι να περιμένει με το πέρασμα του χρόνου να αλλάξει η ατζέντα.
Τότε πιθανόν να βγουν από τις σπηλιές τους και οι «πρόθυμοι».
