Είναι γνωστό τοις πάσι πως το τένις ανέκαθεν υπήρξε το λαϊκό άθλημα. Αυτό που συνήρπαζε τις μάζες. Που συγκινούσε την εργατιά και έτσι ξεχνούσε τα πραγματικά προβλήματα της, όπως έλεγαν τότε οι κομμουνιστές. Θυμάμαι παιδί τον Καλογερόπουλου, τον Πουρπούρη, τον Μαμάση και λίγο αργότερα τον Καλοβελόνη. Κάθε Κυριακή οι οπαδοί του Καλογερόπουλου, που είχε και θέση στην παγκόσμια κατάταξη, πλακώνονταν στο ξύλο με τους αντιπάλους τους. Το ποδόσφαιρο ήταν για τις ελίτ. Ήταν το άθλημα της αστικής τάξης, που ας σημειωθεί ήταν και παρασιτική, όπως έλεγαν και πάλι οι κομμουνιστές. Ποιος ήξερε τον Νεστορίδη, τον Υφαντή, τον Μπέμπη ή τον Δομάζο; Ελάχιστοι.
Καλογερόπουλος και πάσης Ελλάδος.
Αυτές οι αναμνήσεις μού ήρθαν στο μυαλό, με αφορμή τον θρίαμβο Τσιτσιπά - Σάκκαρη στο Roland Garros. Διαπίστωσα για μια ακόμα φορά πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η αντισφαίριση στην ελληνική κοινωνία. Τόσο βαθιά που υπάρχει φωτογραφία ένας μπαχαλάκης να αποκρούει δακρυγόνο με ρακέτα του τένις. Τι μεγαλύτερη απόδειξη για τη λαϊκότητα του αθλήματος!
Σήμερα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με το Roland Garros και είναι λογικό. Διακρινόμαστε στο εθνικό μας σπορ. Μάλιστα το ειδύλλιο της Σάκκαρη με τον νεαρό Κώστα Μητσοτάκη μού ανακάλεσε στη μνήμη το ειδύλλιο του διαδόχου με την εθνική μας σταρ στη δεκαετία του '60.
Βέβαια, και μόνον το άκουσμα του ονόματος «Μητσοτάκης», πολιτικοποίησε και το Roland Garros ακόμα. Οι Συριζαίοι αιφνιδιάστηκαν. Τα έχασαν. Είναι δυνατόν να υποστηρίξουν τη σύντροφο ενός Μητσοτάκη; Αδύνατον! Πολύ δε περισσότερο τώρα που η Μαρία είπε ότι ο Κώστας της έφερε γούρι. Αυτή η φράση αποδομεί όλο το συριζαϊκό αφήγημα για την γκαντεμιά του Μητσοτάκη.
Από την άλλη μεριά δεν μπορεί να πάνε κόντρα στην εθνική ανάταση. Θα απομονωθούν κι άλλο. Θα είναι σαν να υποστηρίζουν τους εισβολείς - μετανάστες αν έκαναν επίθεση στον Έβρο. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Για αυτό και βγάζουν κάτι κατινίστικες τσιριδούλες, σαν αυτές που απολαμβάνουμε στον καλό παλιό ελληνικό κινηματογράφο, αυτόν που οι κουλτουριάρηδες αποκαλούν υποτιμητικά, εμπορικό. Τέλος πάντων.
Αύριο είναι μια πολύ κρίσιμη ημέρα. Όχι, βέβαια λόγω κάποιας απεργίας που κάνουν οι γνωστοί επαγγελματίες απεργοί, αλλά γιατί παίζει το κορίτσι μας εναντίον μιας Τσέχας. Την λένε Μπαρμπόρα Κροϊτσίκοβα. Σκληρό καρύδι, έρχεται από 19 νίκες σερί. Θέλει προσοχή.
Εννοείται πως αύριο την ώρα του αγώνα, όλη η Ελλάδα θα βρίσκεται στις τηλεοράσεις. Όσοι το απολαύσετε σε δημόσιους χώρους να φοράτε τη μάσκα σας, και τον νου σας στον διπλανό σας. Αν δεν χειροκροτεί όταν η Μαρία κερδίζει πόντους θα είναι συριζαίος κανονικός ή με πολιτικά.
ΥΓ. Το χιούμορ είναι δύσκολη υπόθεση. Απαιτεί την ύπαρξη κοινού κώδικα μεταξύ πομπού και δέκτη. Αν δεν υπάρχει, δεν φταίει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Έτσι το έφερε η ζωή.
