Του Αλέξανδρου Σκούρα
Οι μήνες πριν από τις εθνικές εκλογές είναι η καλύτερη περίοδος για να τεστάρουν τα επικοινωνιακά επιτελεία τα διάφορα μηνύματα που θα κυριαρχήσουν κατά την προεκλογική περίοδο. Μεγάλες ομιλίες μπροστά σε ψηφοφόρους και πολιτικά στελέχη είναι χρήσιμες ως προς τον εντοπισμό των θεμάτων που θα ενθουσιάσουν τη βάση ώστε να σπεύσει στις κάλπες.
Μία από αυτές τις ομιλίες έδωσε χθες ο πρωθυπουργός στο πλαίσιο της συνεδρίασης της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και από ότι φαίνεται ο κος Τσίπρας και το επικοινωνιακό του επιτελείο έχουν ανακαλύψει τον νέο λαϊκισμό που θα διαδεχθεί τον ανένδοτο αντιμνημονιακό αγώνα που τους έφερε στην εξουσία το 2015.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα το ΚΕΦίΜ δημοσίευσε την μελέτη του σουηδικού ινστιτούτου Timbro για τον λαϊκισμό στην Ευρώπη. Εκεί οι Σουηδοί μελετητές κατέταξαν την Ελλάδα ως τη 2η πιο λαϊκιστική χώρα επισημαίνοντας ότι περισσότεροι από τους μισούς βουλευτές στο κοινοβούλιο ανήκουν σε κάποιο κόμμα που χαρακτηρίζεται ως λαϊκιστικό.
Η έρευνα κατατάσσει το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή στα ακραία, αντιδημοκρατικά λαϊκιστικά κόμματα και τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ως λαϊκιστικά κόμματα που αντιτίθενται στη φιλελεύθερη δημοκρατία. Η ίδια έρευνα όριζε ότι ο λαϊκισμός στην Ευρώπη εμφανίζει τρία κύρια χαρακτηριστικά: διαχωρισμός ανάμεσα στις ελίτ και τον λαό, την προώθηση αμεσοδημοκρατικών λύσεων έναντι της συνταγματικής οδού, και την ενίσχυση του ρόλου του κράτους στην οικονομία και την κοινωνία.
Λαϊκισμός:
Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του ήταν λες και ήθελε να επιβεβαιώσει τη σουηδική έρευνα. Χαρακτηριστικά, ο κ. Τσίπρας αναφέρει για τα δημοσιονομικά ελλείμματα που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία ότι «Τα ελλείμματα έγιναν προς χάριν μιας κρατικοδίαιτης ελίτ που σήμερα ζητά να πάρει τη ρεβάνς γιατί τόσα χρόνια έμεινε έξω από το μεγάλο φαγοπότι» ενώ λίγο νωρίτερα ανέφερε ότι η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έφερε «μια νέα εποχή, στην οποία τον τόνο δίνουν όχι η διατήρηση των προνομίων των λίγων, αλλά οι ανάγκες των πολλών».
Αμεσοδημοκρατία:
Σύμφωνα με χθεσινά δημοσιεύματα, ένας από τους στόχους που έθεσε η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει ευρωεκλογών ήταν η «δημοκρατική θωράκιση των θεσμών και των διαδικασιών εντός της ΕΕ, με στόχο τη συνέχιση της πορείας για την ευρωπαϊκή ενοποίηση».
Παλαιότερα, αρκετά στελέχη της κυβέρνησης έχουν προβάλλει αντίστοιχα αιτήματα για μεγαλύτερη χρήση δημοψηφισμάτων με αποκορύφωμα τη γνωστή φαρσοτραγωδία (sic) του 2015. Οι λαϊκιστές είναι σταθεροί υπέρμαχοι τέτοιων πολιτικών διότι τους λύνουν τα χέρια από τους ελέγχους και τις θεσμικές ισορροπίες μίας συνταγματικής δημοκρατίας.
Μέγεθος Κράτους:
Όπως ήταν αναμενόμενο ο πρωθυπουργός μίλησε και για την οικονομία στη χθεσινή συνεδρίαση όπου και παρουσίασε για ακόμα μια φορά το συνηθισμένο μείγμα άγνοιας και λαϊκισμού. Τα κύρια σημεία της ομιλίας του αφορούσαν πρωτίστως τον κ. Μητσοτάκη αλλά ορισμένες δηλώσεις του είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικές για τον τρόπο που βλέπει τον ρόλο του κράτους στην οικονομία.
Για την πρόταση της ΝΔ περί συντάξεων, ο πρωθυπουργός μίλησε για το σύστημα Πινοσέτ. Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει προτείνει ποτέ ένα αμιγώς κεφαλαιοποιητικό σύστημα όπως αυτό της Χιλής αλλά αντίθετα, οι προτάσεις που έχουν ακουστεί από την Πειραιώς μοιάζουν περισσότερο με τα συστήματα της Σουηδίας και των σκανδιναβικών χωρών.
Ο κος Τσίπρας, ως γνήσιος εχθρός της αγοράς και της μη-κρατικής οικονομίας, χρησιμοποιεί την καρικατούρα ενός δικτάτορα (Πινοσέτ) διότι δεν έχει την παραμικρή ιδέα πως να αντιμετωπίσει την τεράστια ανάγκη μεταρρύθμισης του σχεδόν χρεοκοπημένου συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας μας.
Επίσης, σε μία απεγνωσμένη προσπάθεια να συγκρατήσει τις εξ αριστερών διαρροές, επαναφέρει τον «μπαμπούλα» του νεοφιλελευθερισμού στο επίκεντρο της ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Δυστυχώς για τον ίδιο οι Έλληνες ψηφοφόροι - σε αντίθεση με προηγούμενες δεκαετίες - δεν τρέχουν πανικόβλητοι στο άκουσμα της λέξης. Αντίθετα, σύμφωνα με την ετήσια έρευνα της Διανέοσις σχετικά με το τί πιστεύουν οι Έλληνες, ο αριθμός των αυτοπροσδιοριζόμενων νεοφιλελευθέρων ξεπερνά το 8% του εκλογικού σώματος.
Πάντως, με τη συνεχή εναντίωση του κ. Τσίπρα σε κάθε μεταρρύθμιση που θα μείωνε το κράτος αλλά και με τις αλλεπάλληλες υποσχέσεις του για νέα επιδόματα και παροχές ολοκληρώνεται η εικόνα ενός αμιγώς λαϊκιστικού ΣΥΡΙΖΑ ενόψει εκλογών.
