Νομίζω ότι η Φώφη περνά καλά αυτή την περίοδο. Βέβαια, το δημοσκοπικό ποσοστό του 5%- 6% που διατηρεί το ΚΙΝΑΛ δεν το λες και επίτευγμα, η αρχηγός του όμως ίσως κοιμάται πιο ήσυχα κι από τον Κυριάκο και από τον Τσίπρα. Το ποσοστό της παρουσιάζεται τόσο μπετοναρισμένο, που μοιάζει να έχει πετρώσει μέσα στον χρόνο. Αυτό που αναρωτιέται ο Κυριάκος ή ο Αλέξης, «μήπως κάνω κείνο ή το άλλο και χάσω δικούς μου», η Φώφη ούτε που το βάζει κατά νου. Δεν φεύγει κανείς από κει.
Αλλά δεν έρχεται και κανείς. Αυτό ομολογουμένως είναι προβληματάκι. Αλλά πάλι, εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Ξέρω ιδιοκτήτες θηριωδών πολυκαταστημάτων που βγάζουν τον καρκίνο κάθε μέρα από το άγχος τους να επεκταθούν, ξέρω και περιπτεράδες στην γωνία που είναι ευτυχέστατοι με την μικρή σταθερή τους πελατεία και τα λελογισμένα έσοδα-έξοδα τους. Μαγαζάτορας κι ο ένας, μαγαζάτορας κι άλλος.
Η Φώφη, σαν όλους του αρχηγούς, έχει κι αυτή τις συμπληγάδες της. Οι οποίες υποψιάζομαι ότι προέρχονται πρωτευόντως από τα στελέχη της -που μαθημένα απ’ τις παλιές δόξες θέλουν να παίξουν έναν κάποιο ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή- και δευτερευόντως από τους οπαδούς της που απέκτησαν συν το χρόνο συνείδηση μικρού κόμματος και μάλλον βολεύτηκαν σ’ αυτήν. Δεν βλέπω εγώ κανέναν ψηφοφόρο του ΚΙΝΑΛ να έχει άγχος για συμμαχίες ή για συγκυβέρνηση με κάποιον απ’ τους δυο μεγάλους.
Για να μην σας πω ότι οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ έχουν γυρίσει εβδομήντα χρόνια πίσω στην Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου και είναι πια –σαν τους κεντρώους της προδικτατορικής εποχής- εξίσου αντιδεξιοί και αντιαριστεροί. Και τον Τσίπρα σιχαίνονται και τον Μητσοτάκη αντιπαθούν, μ’ αυτή την αξιολογική σειρά και ένταση. Η Φώφη συνεπώς είναι υποχρεωμένη να κάνει (ή να παριστάνει ότι κάνει) διμέτωπο και κατά την ΝΔ και κατά του Σύριζα.
Στην πραγματικότητα, ο Κυριάκος δεν της κάνει παιχνίδι. Χρησιμοποίησε βέβαια κάποια παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Χρυσοχοίδη, Πιερακάκη, Μενδώνη, κλπ) που όμως είχαν από καιρό απομακρυνθεί από τον μητρικό κομματικό τους χώρο. Και τώρα προσπαθεί δια της προσωπικής του επιρροής και της πολιτικής του να προσεγγίσει κομμάτι των σημερινών ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ. Αυτό δεν είναι αθέμιτο. Η Φώφη βέβαια δεν μπορεί να το αφήνει αυτό αναπάντητο πολιτικά, αλλά σε γενικές γραμμές τα πράγματα ανάμεσα στους δυο είναι ξεκάθαρα.
Ο Αλέξης είναι που προσπαθεί να κάνει χοντρό παιχνίδι παίζοντας τον κεντρώο σοσιαλδημοκράτη και τον συνεχιστή του Ανδρέα. Αρχικά προσπάθησε να κονιορτοποιήσει το ΚΙΝΑΛ δια του εισοδισμού κι έπειτα να το απορροφήσει, ενώ όταν είδε πως αυτό δεν έπιασε προσπαθεί να το χρίσει με το ζόρι κυβερνητικό του εταίρο μέσω της απλής αναλογικής. Πρακτικά, ο Αλέξης θέλει να πείσει ότι θα ξαναγίνει πρωθυπουργός όντας αρχηγός του δεύτερου κόμματος, που θα έχει αντιπρόεδρο την Φώφη ως αρχηγό του τρίτου κόμματος. Μια κυβέρνηση δηλαδή χωρίς το κόμμα που έχει την πλειοψηφία του λαού. Είναι δυνατόν να συμμετάσχει σε κάτι τέτοιο η Φώφη;
Η Φώφη προφανώς δεν θέλει εκλογές τώρα. Χρειάζεται χρόνο, μπας και εισπράξει τίποτα από την κυβερνητική φθορά. Από τον Σύριζα που θα θελε να εισπράξει παλιούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, είναι μάλλον απίθανο να το πετύχει. Ο δεύτερος πόλος είναι μεν στα πολύ χαμηλά του ποσοστά, τίποτα όμως δεν δείχνει ότι πάει για διάλυση. Οι οπαδοί της Φώφης πάλι, δεν θέλουν κυβερνητική σύμπραξη με τον Τσίπρα. Κι αν παρ’ ελπίδα διαφανεί στον ορίζοντα πολιτική συμπόρευση Σύριζα-ΚΙΝΑΛ, ο Κυριάκος θα αλλάξει άρδην στρατηγική και θα καταφύγει αμέσως στην κάλπη τώρα που διαθέτει δύναμη. Δεν θα αφήσει βέβαια να σχηματιστεί λαϊκό μέτωπο εναντίον του δίχως να αντιδράσει.
