Τη θέση ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών εκφράζει με συνέντευξή του στο liberal.gr ο οικονομικός σύμβουλος του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Στέλιος Πέτσας, μετά το πρόσφατο eurogroup. Ο σύμβουλος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για θέματα δημοσιονομικής πολιτικής και υπεύθυνος παρακολούθησης του τρίτου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής χαρακτηρίζει δύσκολο το να κλείσουν όλα τα ανοιχτά ζητήματα σε μία μόνο αποστολή των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα και εκτιμά ως πιθανότερη ημερομηνία επίτευξης συμφωνίας, εάν αυτή συμβεί, την 22η Μαΐου.
Συνέντευξη στον Γιάννη Κ. Τρουπή
Την περασμένη Δευτέρα πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες η συνεδρίαση του Eurogroup. Η κυβέρνηση μιλάει για επίτευξη πολιτικής συμφωνίας. Η ΝΔ πώς αποτιμά το αποτέλεσμα; Υπήρξε ή όχι τελικά συμφωνία;
Ο πρόεδρος του Eurogroup J. Dijsselbloem στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε τη συνεδρίαση του Eurogroup δήλωσε ότι δεν υπάρχει πολιτική συμφωνία. Ποιος λέει ψέματα; Συμφωνία δεν υπάρχει. Εμείς εκτιμούμε ότι το μόνο που υπήρξε ήταν ένα «προσύμφωνο» για να γυρίσουν τα τεχνικά κλιμάκια των Θεσμών στην Αθήνα. Και για να βγάλουν εισιτήριο η κυβέρνηση τους υποσχέθηκε ότι θα μειώσει το «αφορολόγητο όριο», θα περικόψει την προσωπική διαφορά στις συντάξεις και θα αυξήσει το όριο των ομαδικών απολύσεων. Συνεπώς, δέχθηκε όλα τα αρνητικά μέτρα λιτότητας, χωρίς να πάρει τίποτα θετικό, δηλαδή την ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους, την ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και τη μείωση του στόχου των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Η κυβέρνηση επιμένει στη λήψη μέτρων αλλά και αντίμετρων. Πώς μπορεί αυτό να λειτουργήσει;
Όσον αφορά τα μέτρα, η πρόσφατη Έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα ζητούσε την ελάφρυνση του ελληνικού δημοσίου χρέους και μείωση του δημοσιονομικού στόχου των πρωτογενών πλεονασμάτων στο 1,5% του ΑΕΠ μετά το 2018. Αν δεν αποδέχονταν τη βασική του θέση οι Ευρωπαίοι και η Ελληνική Κυβέρνηση, το ΔΝΤ ζητούσε τη λήψη μέτρων λιτότητας 2% του ΑΕΠ ώστε να επιτυγχάνεται ο δημοσιονομικός στόχος 3,5% του ΑΕΠ. Και η κυβέρνηση δέχτηκε το δεύτερο! Δηλαδή τη διατήρηση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού στόχου 3,5% του ΑΕΠ για πολλά χρόνια, μέτρα λιτότητας 2% του ΑΕΠ ή 3,6 δισ. ευρώ, που μέχρι χθες ξόρκιζε, και την «προ-νομοθέτηση» των μέτρων, που μέχρι χθες χαρακτήριζε αντισυνταγματική.
Αναφορικά με τα «αντίμετρα», η κυβέρνηση υποστηρίζει σήμερα ότι τα μέτρα λιτότητας θα αντισταθμίζονται, ευρώ προς ευρώ, με φορολογικές ή άλλες ελαφρύνσεις. Θυμίζω ότι μέχρι χθες η κυβέρνηση έλεγε ότι η επίτευξη του στόχου 3,5% του ΑΕΠ για μετά το 2018 ήταν ανέφικτη. Τώρα λέει το αντίθετο! Δηλαδή, ότι όχι μόνο θα «πιάνει» τον στόχο 3,5% του ΑΕΠ, αλλά θα τον ξεπερνάει κατά 2% ή 3,6 δισ. ευρώ, ώστε να επιστρέφει ακριβώς ισόποσα «αντίμετρα». Το πότε έλεγε ψέματα ας το κρίνουν οι αναγνώστες.
Στην κυβέρνηση κατηγορούν την ΝΔ ότι δεν έχει ξεκάθαρη στάση, αναφορικά με τη διαπραγμάτευση. Από την μία ζητάτε, όπως λένε, να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση και από την άλλη επιρρίπτετε ευθύνες για ενδοτικότητα. Τελικά η ΝΔ τί ζητάει; Ποια είναι η θέση της;
Οι πράξεις της κυβέρνησης αποδεικνύουν ότι παίρνει με χαρακτηριστική ευκολία οποιοδήποτε μέτρο λιτότητας αφορά περικοπή μισθών και συντάξεων και αύξησης φόρων, αλλά δεν κάνει τίποτα για να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος και βάζει συνεχώς τρικλοποδιές στις αποκρατικοποιήσεις. Αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά δύο χρόνια τώρα και χαρακτηρίζει κάθε αξιολόγηση. Για παράδειγμα, την ίδια στιγμή που έχει ήδη επιβάλλει μέτρα ύψους 9 δισ. ευρώ σε όλους τους Έλληνες, λέει όχι στις αποκρατικοποιήσεις που φέρνουν επενδύσεις, ρευστότητα, τεχνογνωσία, δουλειές! Το 2016 είχαν εγγραφεί στον κρατικό προϋπολογισμό, έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις ύψους 1,8 δισ. ευρώ. Όμως εισπράχθηκαν μόλις 106 εκατ. ευρώ. Πλήρης αποτυχία! Και δεν είναι μόνο τα «ναυάγια», όπως της ΔΕΣΦΑ, είναι και οι συνεχείς αναβολές, όπως στην περίπτωση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, ή στην περίπτωση του Ελληνικού. Ενδοτική λοιπόν η κυβέρνηση σε ότι αφορά την καθημερινότητα των πολιτών, κολλημένη στο χθες σε ότι αφορά την ανάπτυξη και προοπτική της οικονομίας.
Ζητάμε εκλογές γιατί είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο που μας οδήγησε η κυβέρνηση, δηλαδή την καθημερινή μιζέρια, την αέναη λιτότητα, τις ανύπαρκτες προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο. Όσο περνάει ο καιρός και βουλιάζουμε στην κινούμενη άμμο τόσο πιο δύσκολο θα είναι να ξεφύγουμε από την παγίδα που μας έριξε η κυβέρνηση.
Τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών έρχονται μετά την Καθαρή Δευτέρα. Τί θα πρέπει να περιμένουμε;
Όταν έχουν ανοίξει τόσα θέματα για μέτρα λιτότητας ύψους 3,6 δισ. ευρώ, είναι πολύ δύσκολο να κλείσουν σε μια μόνο αποστολή των τεχνικών κλιμακίων των Θεσμών στην Αθήνα. Επομένως, αυτή η αποστολή θα εξαντληθεί στη συλλογή στοιχείων από τις συναρμόδιες υπηρεσίες της Ελληνικής δημόσιας διοίκησης και η ουσιαστική πρόοδος θα είναι ελάχιστη.
Θεωρείτε ότι η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει μέσα στον Μάρτιο ή μπορούμε να πάμε και πιο μετά;
Ο επόμενος στόχος της κυβέρνησης είναι η συνεδρίαση του Eurogroup στις 20 Μαρτίου 2017. Ποιο ρεαλιστικός είναι ένας στόχος επίτευξης συμφωνίας στις 7 Απριλίου 2017. Με βάση τη δυσκολία που υπάρχει να επέλθει συμβιβασμός σε όλα αυτά τα θέματα, ιδίως για τα τυχόν αντισταθμιστικά μέτρα, εκτιμώ είναι πιθανότερο να επέλθει συμφωνία στις 22 Μαΐου 2017. Αν τελικά η κυβέρνηση συμφωνήσει… Εντωμεταξύ, η οικονομία θα σέρνεται στην αβεβαιότητα, τα ταμειακά μας διαθέσιμα θα εξαντλούνται, η πραγματική οικονομία θα αφυδατώνεται οι αντοχές του τραπεζικού συστήματος θα δοκιμάζονται.
Συνοδέψατε τον πρόεδρο της ΝΔ στη συνάντηση που είχε με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Wolfgang Schaeuble. Ήταν μια συζήτηση που συζητήθηκε πολύ. Τελικά ποια ήταν η ουσία αυτού του τετ α τετ;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι λέει στο εσωτερικό, το λέει και στο εξωτερικό. Είχαμε μια εποικοδομητική συζήτηση για το σχέδιο Εξόδου από την Κρίση της Νέας Δημοκρατίας.
Μπορείτε να μας περιγράψετε το κλίμα που συναντήσατε συνολικά στη Γερμανία; Πρόκειται άλλωστε για μία από τις ευρωπαϊκές χώρες που πλέον μπαίνουν σε προεκλογική περίοδο με το ελληνικό ζήτημα να βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα.
Μετά από τρία προγράμματα προσαρμογής για την Ελλάδα, διαπιστώσαμε στη συνάντησή μας με βουλευτές μια κόπωση του πολιτικού συστήματος. Σε όλη την προεκλογική περίοδο, όχι μόνο στο Βερολίνο αλλά και στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, το ζήτημα θα είναι αν το 3ο Πρόγραμμα «βγαίνει». Γιατί αν δεν «βγαίνει» μπορεί να χρειαστεί να ξαναβάλουν το χέρι στην τσέπη οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι. Και αυτό είναι κάτι που κανείς υποψήφιος δεν θα ήθελε να το πει στους ψηφοφόρους του. Εμείς πρέπει να το αποτρέψουμε. Για αυτό είναι απαραίτητο να κλείσει η εκκρεμότητα της β' αξιολόγησης άμεσα. Αν δεν μπορεί να την κλείσει άμεσα ο κ. Τσίπρας, ας δρομολογήσει εκλογές. Από την άλλη πλευρά, διαπιστώσαμε ένα πολύ θετικό κλίμα από τις επιχειρήσεις για τις προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας. Τα περιουσιακά στοιχεία (π.χ. ακίνητα, αποτιμήσεις εταιρειών) είναι σχετικά φθηνά για τα ευρωπαϊκά στάνταρντ, η χώρα μας εξακολουθεί να έχει καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, με σχετικά χαμηλούς μισθούς πλέον, ενώ η γεωπολιτική μας θέση εξακολουθεί να είναι μοναδική. Αυτό που κρατά μακριά τους επενδυτές είναι η αλλεργία της κυβέρνησης στο Επιχειρείν και το κλίμα έλλειψης εμπιστοσύνης. Προϋπόθεση για να φύγει από τη μέση αυτό το εμπόδιο είναι η πολιτική αλλαγή.
