Η κυβέρνηση δεν πρόκειται να εφαρμόσει το νόμο για την πανεπιστημιακή αστυνομία πριν τις επόμενες εκλογές που, όπως όλα δείχνουν, θα γίνουν μόλις ανοίξουν πάλι τα παράθυρα, δηλαδή μόλις οι καιρικές συνθήκες μπορούν να διευκολύνουν την εκλογική διαδικασία εν μέσω πανδημίας.
Αυτή είναι η δική μας εκτίμηση που φυσικά μπορεί να αποδειχθεί λανθασμένη. Το ευχόμαστε άλλωστε.
Ο λόγος που η κυβέρνηση δεν θα επιχειρήσει καν να εμφανίσει στα ΑΕΙ τους νεοπροσληφθέντες αστυνομικούς πριν τις εκλογές, όσο καλά και να τους έχει εκπαιδεύσει, είναι γιατί αυτό ακριβώς περιμένουν οι ομάδες των χούλιγκαν στα Πανεπιστήμια που με τις ευλογίες της Αριστεράς έχουν επιβάλλει το καθεστώς τρομοκρατίας.
Από την εποχή ακόμα που Υπουργός Προστασίας του Πολίτη ήταν ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοίδης η κυβέρνηση έβλεπε το πρόβλημα που θα δημιουργούσε η λειτουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Οι επιθέσεις στους αστυνομικούς θα ήταν καθημερινές και για τη δημιουργία εντυπώσεων στην κοινή γνώμη θα βιντεοσκοπούνταν κιόλας και μετά θα κυκλοφορούσαν στο διαδίκτυο ως τεκμήριο κυβερνητικής ανικανότητας, εξαγριώνοντας ολόκληρη την κοινωνία.
Γνωστά αυτά και πολύ απλοί συλλογισμοί που όλοι τους έχουμε κάνει. Οπότε, ενώ μας είναι απολύτως κατανοητή η δυσφορία της μειοψηφίας της πανεπιστημιακής κοινότητας και της κοινωνίας απέναντι στα συνεχιζόμενα φαινόμενα βίας στα ΑΕΙ, μια δυσφορία που συμμεριζόμαστε και στην οποία συμπαραστεκόμαστε, θα έπρεπε να έχει γίνει φανερό αυτό που κάποιοι υποστηρίζουν από την αρχή: ότι δηλαδή η ευθύνη για την αντιμετώπιση της διάχυτης βίας βαρύνει την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της και δεν είναι υπόθεση μόνο της αστυνομίας.
Χρειαζόμαστε με κοινωνική συμμαχία κατά της βίας. Πανεπιστημιακοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, φοιτητές αλλά και ιερείς και συνδικαλιστές, πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δηλώσουν από κοινού ότι η βία που δεν επηρεάζει μόνο της λειτουργία των πανεπιστημίων αλλά διαβρώνει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Κάποιοι πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους για να εξηγήσουν καταρχάς την επιτελεστικότητα του λόγου μίσους. Κάποιοι με κύρος αναγνωρισμένο από τη θέση που έχουν στην κοινωνία (οι Πανεπιστημιακοί είναι ανάμεσα σε αυτούς) πρέπει να εξηγήσουν ότι ο λόγος μίσους που παράγουν κύκλοι στην Εκκλησία της Ελλάδος, στα Κόμματα, στα Μήντια, κανονικοποιεί την ανοχή μας προς το φαινόμενο, κάνει τη βία μια καθημερινή υπόθεση που καταλήγει να μην εντυπωσιάζει πλέον κανένα και το χειρότερο είναι ότι η αντιμετώπισή της έχει γίνει πολιτικά ασύμφορη για τις κυβερνήσεις και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Η πανεπιστημιακή αστυνομία πρέπει να ξεκινήσει άμεσα τη λειτουργία της γιατί είναι κυβερνητική εξαγγελία και γιατί δεν είναι ανεκτό να ψηφίζονται νόμοι και να μην εφαρμόζονται. Αναγνωρίζουμε ότι ο δισταγμός δεν είναι αβάσιμος όμως τώρα είναι η ώρα της επίδειξης πυγμής.
Βέβαια, οι κύκλοι που σήμερα δυσφορούν και έχουν στοχοποιήσει τον υπουργό Τάκη Θεοδωρικάκο που στο θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας συνεχίζει απλώς την πολιτική του προκατόχου του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, θα ασκούσαν αποτελεσματικότερη πίεση προς την κυβέρνηση εάν της έκαναν πότε-πότε καλοπροαίρετη και εποικοδομητική κριτική και για τα υπόλοιπα θέματα. Γιατί πλέον και η κυβέρνηση τους θεωρεί δεδομένους και είναι σίγουρη ότι θα καταπιούν την γκρίνια τους μπροστά στην κάλπη ως κατεξοχήν υπηρέτες της αντισύριζα στρατηγικής και η κοινή γνώμη παντελώς αναξιόπιστους.
