Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Την προηγούμενη εβδομάδα πήραμε μια καλή πρόγευση του προεκλογικού σκηνικού που θα επιχειρήσουν να στήσουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με στόχο μόνο η διαφαινόμενη εκλογική τους ήττα να μην καταλήξει σε συντριβή.
Από τη μία πλευρά η Νέα Δημοκρατία, η οποία ανακοίνωσε δεκαπέντε υποψηφιότητες για το Ευρωψηφοδέλτιο- η μία καλύτερη από την άλλη- έκανε πλήθος σημαντικών παρεμβάσεων για την οικονομία, με αφορμή τις εκθέσεις με τις δυσοίωνες προβλέψεις για την πορεία της οικονομίας, οργάνωσε στη Λάρισα μια πολύ μεγάλη εκδήλωση με θέμα την οικογένεια και το παιδί και έκλεισε την εβδομάδα με την παρουσίαση του προγράμματός της για την Υγεία.
Από την άλλη, η ατελείωτη “πολακειάδα” κάθε νέο επεισόδιο της οποίας λειτουργεί ως νέο ιστορικό χαμηλό για το πολιτικό σύστημα της χώρας μαζί με τα αδιανόητου ύφους και περιεχομένου μηνύματα που αντάλλαξαν ο πρώην ΥΠΕΞ με τον πρώην ΥΠΕΘΑ της χώρας.
Ο πολιτικός βούρκος όμως είχε στο πλευρό του το σύνολο του Τύπου και κυρίως των τηλεοπτικών καναλιών, συμπολιτευομένων και αντιπολιτευομένων, τα οποία αναμόχλευαν τη λάσπη με αλλεπάλληλες αναφορές στις εκπομπές σε εικοσιτετράωρη βάση κάποιοι φορώντας τον φερετζέ της αντιπολίτευσης.
Δεν είναι μόνο ότι ο Πολάκης και ο Καμμένος ανεβάζουν την τηλεθέαση και την επισκεψιμότητα στα σάιτ. Είναι κάτι βαθύτερο και σοβαρότερο που βρίσκεται πίσω από τη στάση αυτή. Καταρχάς είναι η απροθυμία εμπλοκής με τα ζητήματα που απαιτούν διάβασμα και καλή προετοιμασία. Κατά δεύτερον, οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται νυχθημερόν με τον Πολάκη, δηλαδή, “κλωτσάνε ένα ψόφιο άλογο”, όπως λένε, χαρακτηριστικά, οι Βρετανοί πιστεύουν ότι κάνουν “αντικειμενική αντιπολίτευση”. Μόνο που ο Πολάκης, ο Καμμένος και τα άλλα παιδιά, έχουν θέσει συνειδητά εαυτούς και από πολύ νωρίς εκτός του πεδίου της πολιτικής. Απολύτως συνειδητά καταλαμβάνουν το χώρο όπου τα πολιτικά επιχειρήματα δεν έχουν καμία αξία και τελικά επικρατεί αυτός που θα βουτήξει βαθύτερα στη λάσπη. Και όλο αυτό το θέαμα κάποιοι, δυστυχώς, το χαρακτηρίζουν “δυναμική αντιπολίτευση”.
Βρισκόμαστε στο σημείο που οι πολίτες πρέπει να αναλάβουν δράση αναλαμβάνοντας την ευθύνη της “μηντιακής τους διατροφής”. Το αίτημα αυτό ξεπερνά την αισθητική. Είναι βαθιά ουσιαστικό. Ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία παρουσιάζουν προγράμματα για όλες τις πτυχές της καθημερινότητας. Τους ελέγχει κανείς; Κρατάει κανείς σημειώσεις; Και ποιος άλλος είναι αρμοδιότερος να το κάνει από τους άμεσα ενδιαφερόμενους δηλαδή τους πολίτες; Το ζήτημα λοιπόν είναι βαθιά πολιτικό και ουσιώδες.
Ας γυρίσουμε την πλάτη στο βούρκο και τους λειτουργούς του και ας ασχοληθούμε με τρόπο κριτικό με όσους μας παρουσιάζουν προγράμματα. Είναι σημαντικό να γνωρίζουν κι αυτοί ότι τους βλέπουμε και ότι αυτή τη φορά δεν θα μας ξεγελάσει κανείς. Δεν υπάρχει άλλο περιθώριο άλλωστε.
