Πέρασαν δώδεκα μήνες από την εκδήλωση του πρώτου κύματος της πανδημίας στη χώρα μας. Και αν επιβιβαστούμε στη μηχανή του χρόνου και διασχίσουμε ξανά αυτήν την χρονική περίοδο θα διαπιστώσουμε με ευκολία, ότι κάποιες συμπεριφορές επαναλαμβάνονται. Τα υγειονομικά δεδομένα έχουν αλλάξει, η επιστήμη προσφέρει πλέον αποτελεσματικές λύσεις, όμως η αντιπολίτευση της αριστεράς εμμένει στις ίδιες πρακτικές.
Ήδη από τον Μάρτιο του 2020, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε θεωρήσει την πανδημία ως μια χρυσή ευκαιρία επιχείρησης επανόδου στη εξουσία. Ταυτόχρονα η υπόλοιπη αριστερά βρήκε μια ακόμα αφορμή για να εξασκήσει τα επαγγελματικά και ερασιτεχνικά μέλη της στη γνωστή επαναστατική γυμναστική.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε βάλει πλάτη στα καρναβάλια, στις «μωρομάνες» που έπρεπε να βγάζουν τα μωρά τους βόλτα, στα νέα ζευγάρια που έπρεπε να ερωτεύονται ελεύθερα στις πλατείες και στα κινήματα προάσπισης των συνταγματικών ελευθεριών που «καταπατούσε» η κυβέρνηση μέσω της επιβολής των γνωστών περιοριστικών μέτρων.
Την ίδια στιγμή που η ανθρωπότητα συγκλονισμένη, αγωνιζόταν να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει τον άγνωστο εχθρό της για να επανέλθει όσο το δυνατόν νωρίτερα στην κανονικότητα, την ίδια στιγμή που ολόκληρη η Ελλάδα παρακολουθούσε καθημερινά με ευλάβεια και πίστη στην επιστήμη, τις δηλώσεις των υπευθύνων του κρατικού μηχανισμού, την ίδια στιγμή που η αγωνία για την υγεία, την ανεργία και την οικονομική ανασφάλεια κτυπούσε την πόρτα του κάθε νοικοκυριού, το δύσμορφο προσωπείο του διχαστικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ, επιζητούσε την ένταση και το χάος.
Στο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ, ο covid-19 ήταν προϊόν του καπιταλισμού και η εκλεγμένη κυβέρνηση ήταν χούντα. Οι ίδιοι άρρωστοι εγκέφαλοι, που είχαν καταστρέψει την Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2008, που είχαν υποδαυλίσει το “κίνημα των αγανακτισμένων”, το “κίνημα του δεν πληρώνω” και το κίνημα της ανυπακοής, είχαν επαναφέρει τις απειλές τους, πίσω από το σύνθημα “μετά θα λογαριαστούμε”.
Διάνθιζαν δε την επιχειρηματολογία τους τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με δήθεν οικονομικές πολιτικές, που δεν θα στέκονταν ούτε σε καφενείο. Τι θα είχε γίνει άραγε αν η κυβέρνηση, είχε υιοθετήσει το «εμπροσθοβαρές πρόγραμμα στήριξης της κοινωνίας» που πρότειναν τότε, οι εμπνευστές του γνωστού προγράμματος Θεσσαλονίκης; Πέρα από κάθε αμφιβολία, η χώρα θα είχε πέσει στα βράχια.
Ακολούθησε το δεύτερο κύμα, με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να σηκώνουν ψηλά την παντιέρα των επιτάξεων και της επιχείρησης φθοράς των ιατρών του υγειονομικού επιτελείου μέσω συνωμοσιολογικών σεναρίων και απόψεων. Αυτή τη φορά το στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ είχε εστιάσει και στη έννοια της «ατομικής ευθύνης». Η ατομική ευθύνη, μπήκε μαζί με το «νεοφιλελευθερισμό» στο ίδιο μίξερ, έτσι ώστε να φαίνεται ότι το κράτος είχε αποτύχει, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να βάλει κατά των πολιτών, «μεταθέτοντας σε αυτούς το κόστος της αποτυχίας της».
Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια του δεύτερο κύματος, είχε περάσει πλέον σε ένα ανώτερο επίπεδο παραλογισμού με την αμφισβήτηση της ανακάλυψης των εμβολίων. Προέβαλε την επιθυμία του να μη βρεθεί λύση για το ξεπέρασμα της πανδημίας, παρ’ όλο που η πραγματικότητα είχε ήδη προχωρήσει. Αφού ήδη από το Νοέμβριο του 2020, τα εμβόλια ήταν προ των πυλών.
Κατά τη διάρκεια του τρίτου κύματος ζήσαμε την Κουφοντινιάδα και τη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ στις πάνω από 600 διαδηλώσεις, καταλήψεις, διαμαρτυρίες και συγκεντρώσεις που λειτούργησαν σαν βόμβες covid. Άλλωστε όσα διαδραματίστηκαν είναι τόσο πρόσφατα που τα θυμόμαστε με απόλυτη ακρίβεια.
Σήμερα βιώνουμε το τέταρτο κύμα. Όχι του covid. Αλλά του ΣΥΡΙΖΑ. Βιώνουμε την κλιμάκωση του κλεφτοπόλεμου απέναντι στα προληπτικά μέτρα της κυβέρνησης, την ίδια στιγμή που είναι οφθαλμοφανές ότι το σύστημα υγείας ίσως και να βρίσκεται πέρα από τα όρια του. Τα κορονοπάρτι
στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, τα καθημερινά πάρτι στα σκαλάκια της Πάτρας, οι πανηγυρισμοί των ποδοσφαιρόφιλων στις 11 το βράδυ, μαζί με τα υπαίθρια αυτοσχέδια μπαράκια στις γειτονιές, δείχνουν ότι ο κλεφτοπόλεμος του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βγει νικητής.
Το 4ο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να στείλει χιλιάδες πολίτες στα νοσοκομεία και εκατοντάδες στις ΜΕΘ. Το στρατηγικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ προστατευμένο μέσα στα γραφεία και στα σπίτια του, βρίσκει πρόσφορο έδαφος κινητοποιώντας και τον τελευταίο αγανακτισμένο και καταπονημένο πολίτη, στη μάχη κατά της κυβέρνησης και υπέρ του covid, καλώντας σε εκδηλώσεις με ευφάνταστα αιτήματα και ανόητες απαιτήσεις. Και φυσικά σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις απουσιάζει τόσο η εποπτεία, όσο και η καταστολή. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταστήσει σαφές ότι χωρίς το γνωστό εκβιαστικό moratorium, οι δρόμοι των Αθηνών και των υπόλοιπων μεγάλων πόλεων μπορούν κάλλιστα να μετατραπούν σε θέατρο πολεμικών συγκρούσεων με πρωταγωνιστές τους ημιπιτσιρικάδες, τους μπάχαλους, τους αναρχικούς και τους χούλιγκανς.
Αλλά και στον τομέα των επαγγελματιών και των καταστημάτων, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ψαρεύει στα θολά νερά, για να προκαλέσει κι εκεί, αναταραχή και πρόβλημα. Μόλις πριν από λίγες ημέρες στη Βουλή, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ διερωτάτο : «Στα 1.000 κρούσματα μας πήγατε σε lockdown και στα 4.000 κρούσματα ανοίγετε την αγορά, κύριε Μητσοτάκη». Και μόλις χθες, το ίδιο κόμμα δήλωνε : «Σε οριστικό θάνατο της αγοράς και κατά συνέπεια την καταστροφή χιλιάδων επαγγελματιών και των οικογενειών τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια η ξαφνική χθεσινοβραδινή απόφαση της κυβέρνησης για το μη άνοιγμα των καταστημάτων.»
Το 4ο κύμα που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας, δεν έχει να κάνει ούτε με τις μεταλλάξεις του ιού, ούτε με το άνοιγμα των δραστηριοτήτων, ούτε με τη χαλάρωση των μέτρων. Έχει να κάνει με την πλήρη καταστρατήγηση όλων των μέτρων, με την κατασυκοφάντηση των προγραμμάτων εμβολιασμού και τη συνειδητή υπονόμευση της λειτουργίας του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Η καλοστημένη παγίδα του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ως στόχο την κυβέρνηση. Δυστυχώς όμως κινδυνεύει να πάρει μαζί της, ό,τι έχουμε πετύχει σαν χώρα μέχρι σήμερα.
