Μερικά χρόνια μετά την κατάργηση της πολιτικής του ενός παιδιού, η κυβέρνηση της Κίνας θέλει να ενθαρρύνει τα ζευγάρια να έχουν ακόμα περισσότερα παιδιά όμως σκοντάφτει στο παρελθόν που η ίδια δημιούργησε.
Όλα ξεκίνησαν όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1970, το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας (ΚΚΚ), αποφασισμένο να ενισχύσει την οικονομική ανάπτυξη, έκρινε ότι η απάντηση ήταν ο έλεγχος του πληθυσμού. Λίγους μήνες λοιπόν μετά την επίσκεψη του αξιωματούχου του ΚΚ Κίνας Σονγκ Τζιαν στην Ευρώπη και την επαφή του με «δεξαμενές σκέψης» (think tanks), το 1979 υιοθετήθηκε η εν λόγω πολιτική.
Τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν από το υπουργείου Υγείας της Κίνας το 2013, δείχνουν ότι από το 1971 ως το 2012, έγιναν 336 εκατομμύρια εκτρώσεις σε νόμιμες εγκαταστάσεις.
Λίγο μετά την εφαρμογή της, επιτράπηκε στα ζευγάρια που ζούσαν στην ύπαιθρο, μακριά από τα αστικά κέντρα, να αποκτούν δύο παιδιά, εφόσον όμως το πρώτο παιδί ήταν κορίτσι. Επίσης, περισσότερα του ενός παιδιά επιτράπηκε να έχουν οικογένειες που ανήκαν σε εθνικές μειονότητες. Όσα ζευγάρια παραβίαζαν τον νόμο του ενός παιδιού καλούνταν να καταβάλουν τσουχτερά πρόστιμα ανάλογα με το εισόδημά τους, αν και σε κάποιες περιπτώσεις αγροτικές οικογένειες είδαν το βιός τους, χοίρους και όρνιθες, να κατάσχεται.
«Στρατιές από Γεροντοπαλίκαρα»
Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων η πολιτική αυτή είχε μακροπρόθεσμες δημογραφικές συνέπειες για την χώρα. Πρώτη από όλες, οι «στρατιές» από μοναχοπαίδια-αγόρια για περίπου 150 εκατομμύρια οικογένειες. Τα παιδιά αυτά, επίκεντρο της ζωής των γονιών και πολλές φορές και των παππούδων τους, συνηθισμένα να αποκτούν ό,τι ζητούν και να ικανοποιείται κάθε επιθυμία τους, έχουν αναπτύξει σχέση απόλυτης εξάρτησης από την οικογένεια τους και ελάχιστη δυνατότητα αυτενέργειας.
Το 2013, ο αριθμός των αγοριών 0-24 ετών ξεπερνούσε εκείνον των κοριτσιών κατά 23 εκατομμύρια, κάτι που σημαίνει ότι πάνω από 20 εκατομμύρια νεαροί άνδρες στο μέλλον δεν θα βρίσκουν συντρόφους. Για τον λόγο αυτό οι Κινέζοι στρέφονται προς την αναζήτηση νύφης από τα πέριξ. Βιετνάμ, Ρωσία αλλά και άλλες χώρες της Ασίας βρίσκονται στις προτιμήσεις των μοναχικών Κινέζων.
Η ανάγκη να βρουν οι Κινέζοι άνδρες γυναικά είναι επιτακτική αν αναλογιστούμε ότι σιγά-σιγά ότι η γενεά της πολιτικής του ενός παιδιού γερνάει - προσθέτοντας 10 εκατομμύρια συνταξιούχους ετησίως – δημιουργώντας την ανάγκη για υπέρογκες δαπάνες για τη συντήρηση πολλών εξ αυτών, κυρίως για συντάξεις και προγράμματα υγειονομικής περίθαλψης.
Πολλοί προβληματίζονται επίσης για το γεγονός ότι, το πρώτο διάστημα μετά την εφαρμογή του νέου μέτρου των «παιδιών χωρίς περιορισμούς», τα νεαρά τέκνα των Κινέζων, μέχρι να εισέλθουν στην αγορά εργασίας, μετά από 20 και πλέον χρόνια, θα αυξήσουν προσωρινά το ποσοστό του μη οικονομικά ενεργού πληθυσμού, αυξάνοντας περαιτέρω τις πιέσεις στα δημόσια οικονομικά της Κίνας.
Ο πελαργός δεν έρχεται...
Ο τερματισμός της πολιτικής ενός παιδιού με στόχο την αντιμετώπιση της γήρανσης του πληθυσμού δεν φαίνεται αποδίδει αφού ο πελαργός δεν καταφθάνει. Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνει η Εθνική Επιτροπή Υγείας και Οικογενειακού Σχεδιασμού της Κίνας. Το 2016 γεννήθηκαν 18,46 εκατομμύρια μωρά σε κινεζικά νοσοκομεία, ο μεγαλύτερος αριθμός γεννήσεων από το 2001 και αυξημένος κατά 1,31 εκατομμύρια σε σχέση με το 2015. Την πρώτη χρονιά μετά το τέλος της πολιτικής ενός παιδιού, πάνω από το 45% των νέων γεννήσεων αφορούσαν σε δεύτερο παιδί. Το ποσοστό αυτό είναι αυξημένο κατά 10% από το 2013, όταν επετράπη στα ζευγάρια να αποκτούν δεύτερο παιδί, εάν κάποιος από τους δύο γονείς ήταν μοναχοπαίδι.
Ωστόσο, η αύξηση των νεογέννητων μετά τη στροφή της Κίνας στην πολιτική των δύο παιδιών δεν είναι ικανοποιητική, σύμφωνα με τον δημογράφο Χουάνγκ Γουεντσένγκ. «Έχει εξασθενήσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων να αυξήσουν τις οικογένειες τους», δήλωσε.
Σύμφωνα με έρευνα της NHFPC, η πλειονότητα των οικογενειών δεν εξέφρασαν επιθυμία να αποκτήσουν δεύτερο παιδί, λόγω ανησυχιών για τα οικονομικά τους και για τη φροντίδα των παιδιών. Η έρευνα έδειξε ότι οι δαπάνες για τα παιδιά αντιστοιχεί σε σχεδόν το 50% του συνολικού διαθέσιμου εισοδήματος των κινέζικων νοικοκυριών. Μόνο το 4% των μωρών, ηλικίας κάτω των 3 ετών, γεννήθηκαν σε ειδικά ιδρύματα, σε σύγκριση με το 50% στις αναπτυγμένες χώρες, σημείωσε η έρευνα, προσθέτοντας ότι έπαιξαν τον ρόλο τους και η άνοδος των τιμών των κατοικιών καθώς και η διακριτική μεταχείριση εις βάρος των γυναικών που παίρνουν άδεια μητρότητας.
