Οι γιατροί του νοσοκομείου Λαμίας καταγράφουν την βεβαρημένη υγεία του αρχιεκτελεστή της 17Ν, ο οποίος από χθες και με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειάς του δεν δέχεται ούτε την αντιβίωση.
Ο εκβιασμός συνεχίζεται και η επιλογή όσων εμπλέκονται στην υπόθεση δείχνει να είναι η μετατροπή του κατά συρροή δολοφόνου σε «μάρτυρα» της ακροαριστεράς και των οπαδών του «αντάρτικου πόλεως». Ο ίδιος δεν προσέφυγε ποτέ στη Δικαιοσύνη για το αίτημά του και επέλεξε την απεργία πείνας με στόχο την κινητοποίηση των οπαδών και των «στρατολογημένων» θιασωτών της τρομοκρατίας.
Η προσπάθεια εκβιασμού της ίδιας της Δημοκρατίας ήταν εξαρχής εμφανής. Η απεργία πείνας δεν είναι η πρώτη και άλλωστε η προηγούμενη, η οποία είχε γίνει επί ΣΥΡΙΖΑ και αφορούσε το αίτημα για παροχή άδειας εξόδου από την φυλακή, είχε πιάσει τόπο. Και ο κρατούμενος βρέθηκε να κάνει βόλτες στα σημεία όπου ο Λουκάς της 17Ν είχε εκτελέσει εν ψυχρώ, όσους ο ίδιος και οι σύντροφοί του είχαν «καταδικάσει», ρίχνοντας σε πολλές περιπτώσεις τη χαριστική βολή με το γνωστό 45αρι που σημειωτέον δεν βρέθηκε ποτέ. Όπως δεν βρέθηκε ποτέ και η γραφομηχανή με το προβληματικό γράμμα Ρ που ήταν χαρακτηριστική.
Μάλιστα ο αμετανόητος κατά συρροή δολοφόνος πέρασε και από το σημείο που είχε χάσει την ζωή του ο 20χρονος τότε φοιτητής Θάνος Αξαρλιάν. Η κατά τον ίδιο «παράπλευρη απώλεια» κατά την απόπειρα δολοφονίας του Ιωάννη Παλαιοκρασσά, η οποία είχε επισπευσθεί, καθώς πιεζόταν από τη σύζυγό του να φύγουν για διακοπές. Τουλάχιστον αυτό είχε αναφέρει ο σύντροφός του Βασίλης Τζωρτζάτος στη δίκη αλλά και στην επιστολή που είχε στείλει στην Ελευθεροτυπία το 2014, όπου και μιλούσε ακόμη και για ληστείες τραπεζών που κάποια μέλη έκαναν για «ίδιον όφελος»
Και δολοφόνοι και ληστές για «ίδιον όφελος» και όχι για τον «αγώνα», τον οποίο επικαλούντο και εξακολουθούν να επικαλούνται, επιχειρώντας να μπολιάσουν νέα, άγουρα μυαλά με μαύρες σκέψεις περί ενόπλων συγκρούσεων, αντάρτικων πόλεων και κόκκινων αγώνων κατά του ίδιου του κράτους δικαίου.
Ένα κράτος από το οποίο απαιτεί να ικανοποιήσει το αίτημά του για μεταφορά σε φυλακή της αρεσκείας του, αυτό που επικαλούνται και οι υποστηρικτές του αναφέροντας ταυτόχρονα και την ανάγκη η δημοκρατία να φανεί υπεράνω όλων. Ένα κράτος δικαίου που ο κατά συρροή δολοφόνος δεν αναγνωρίζει, και δεν έχει δηλώσει την οποιαδήποτε μεταμέλεια για την αφαίρεση 11 τουλάχιστον ζωών κατά τη διάρκεια της δράσης του, απαιτώντας μόνο να αναγορευθεί σε πολιτικό κρατούμενο και κατ επέκταση σε πολιτικό αντίπαλο της φιλελεύθερης δημοκρατίας που δεν αναγνωρίζει.
Η προσπάθεια «θυματοποίησης»
Η δράση της 17Ν δεν είχε τίποτα το ρομαντικό, όπως η προσπάθεια που καταβάλλεται προκειμένου να πειστούν νέοι άνθρωποι που δεν γνώρισαν την πραγματικότητα. Και οι οποίοι μπορούν να πειστούν εύκολα κάτω από σημαίες ευκαιρίας κάποιων ανύπαρκτων υψηλών ιδανικών. Οι ίδιοι νέοι άνθρωποι που θαυμάζουν έναν Τσε Γκεβάρα τον οποίο επίσης ποτέ δεν γνώρισαν.
Το ερώτημα είναι ποιους σκοπούς εξυπηρετεί η «θυματοποίηση» του Δημήτρη Κουφοντίνα και έναντι ποιων θα αξιοποιηθεί ως μάρτυρας.
Η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας στήριξε και επισήμως τον εκβιασμό που επιχειρεί ο Δημήτρης Κουφοντίνας, με αναφορές περί κράτους δικαίου, παρ' ότι γνωρίζει ότι σε αυτή την περίπτωση έχουν τηρηθεί οι νόμοι και οι προβλεπόμενες διαδικασίες. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εξήγηση σε επίπεδο πολιτικής. Εκτός και αν το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας εκρηκτικής κατάστασης, στην περίπτωση όπου ο Δ. Κουφοντίνας χάσει, κατ' επιλογή του και της οικογένειάς του, την ζωή, εξυπηρετεί αλλότριους σκοπούς.
Οι πάνω από 300 καταδρομικές επιθέσεις εκφοβισμού και τρομοκράτησης εκπροσώπων των θεσμών δημιουργούν μια καλή εκρηκτική μαγιά, αν και στην παρούσα φάση θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι πως είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία μέσα στην κρίση που καλείται να αντιμετωπίσει. Άλλωστε οι συνθήκες δεν είναι ίδιες με αυτές της περιόδου «μνημόνιο και αντιμνημόνιο».
Το θέμα στην περίπτωση του Κουφοντίνα είναι ξεκάθαρο, όποια θέση και αν πάρουν οι επικαλούμενοι τον ουμανισμό υποστηρικτές του:
- Ο Δημήτρης Κουφοντίνας επέλεξε την απεργία πείνας ως εκβιαστικό μοχλό άσκησης πίεσης.
- Δεν απευθύνθηκε στη Δικαιοσύνη προκειμένου να υποστηρίξει το αίτημά του για μεταφορά στον Κορυδαλλό αν και υποστηρίζει πως η μεταφορά στις φυλακές Δομοκού παραβιάζει τον σχετικό νόμο.
- Απαιτεί ικανοποίηση του αιτήματος και καταγγέλλει το κράτος δικαίου που δεν αναγνωρίζει.
- Είναι το πρόσωπο που ουδέποτε δήλωσε μεταμέλεια για τη δράση του, ενώ ακόμη και για τη δολοφονία του Θάνου Αξαρλιάν ζήτησε συγνώμη, δηλώνοντας ωστόσο όταν έκανε εκείνη την αποφράδα ημέρα το τηλεφώνημα για την ανάληψη της ευθύνης ότι για τον θάνατο «ενδεχομένως να φταίει και η αργοπορία του ασθενοφόρου».
- Ο Δημήτρης Κουφοντίνας κατά την προηγούμενη απεργία πείνας καλούσε τους ομοϊδεάτες του σε αγώνες.
Είναι δεδομένο ότι η απώλεια μιας ζωής για τη Φιλελεύθερη Δημοκρατία δεν είναι αποδεκτή. Και για το λόγο αυτό οι αρχές κάνουν ότι μπορούν ώστε να αποφευχθεί μια τέτοια εξέλιξη. Ο ίδιος και η οικογένειά του από την άλλη εμμένουν, παραγνωρίζοντας πως όσο φιλελεύθερη και ουμανιστική είναι η Δημοκρατία, άλλο τόσο ο σε βάρος της εκβιασμός με οποιαδήποτε μορφή και αν επιχειρείται, είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτός, ανοίγοντας κερκόπορτες με άγνωστε προεκτάσεις.
Το ερώτημα είναι κατά πόσο το δίλημμα στο οποίο βρίσκεται μπροστά η κυβέρνηση έχει λύση. Και αν αυτή μπορεί να αντέξει μια τέτοια εξέλιξη. Η απάντηση είναι δύσκολη. Όσο δυνατή και αν είναι η Δημοκρατία για να μπορεί να υπαναχωρήσει, άλλο τόσο δυνατή είναι και για να αντιμετωπίσει τους σε βάρος της εκβιασμούς.
Αυτό που πρέπει να αποφευχθεί είναι οι πάνω από 300 επιθέσεις να λάβουν διαστάσεις και να γίνει κατανοητό ειδικά στους νέους πως καμία ιδεολογία δεν μπορεί να βαδίζει πάνω σε μια γραμμή που να είναι μια γραμμή…. αίματος.
