Μπορούν να βγουν δημοσιογραφικά προϊόντα χωρίς δημοσιογράφους; Να είναι όλοι οι δημοσιογράφοι σε διαθεσιμότητα και οι εφημερίδες να βγαίνουν κανονικά; Να προσπαθεί το κράτος σε μία τόσο δύσκολη στιγμή να σταθεί αρωγός σε κάθε επιχείρηση και κάποιες απ’ αυτές να καταστρατηγούν τον Νόμο; Η επιθεώρηση εργασίας του κ. Βρούτση θα κάνει την δουλειά της. Τι όχι; Σε μας θα έρθει; Που πληρώνουμε κανονικά τους ανθρώπους;
Είναι ο ορισμός του αθέμιτου ανταγωνισμού. Ναι, αλλά ο Τύπος έχει προβλήματα. Σωστά. Μόνο που ένα πρόβλημα δεν λύνεται δημιουργώντας ένα ακόμη πρόβλημα. Εμείς, οι άνθρωποι του Τύπου, θα πρέπει να ενισχύουμε την εμπιστοσύνη των αναγνωστών στα Μέσα και όχι να συμπεριφερόμαστε σαν κλεφτοκοτάδες.
Τα πράγματα είναι απλά! Πολλές επιχειρήσεις του Τύπου έβγαλαν τους εργαζόμενούς τους σε διαθεσιμότητα για να εκμεταλλευτούν το 800άρι. Το κράτος, λοιπόν, πληρώνει τους εργαζόμενους και τα προϊόντα βγαίνουν κανονικά. Είναι σωστό; Είναι δυνατόν να βγάζουν έτσι κοροϊδευτικά την γλώσσα στους πολίτες οι άνθρωποι που καλούνται να ασκήσουν για λογαριασμό τους κριτική στην εξουσία;
Δεν πιστεύουμε ότι το υπουργείο του κ. Βρούτση θα έχει το…κουράγιο να τα βάλει με τα… δελτία ειδήσεων των τηλεοράσεων και με τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Η επιθεώρηση Εργασίας δεν θα ελέγξει αυτές τις καταστάσεις. Το υπουργείο Εργασίας ήταν άλλωστε αυτό που πέρασε μία απίστευτη αρχική ρύθμιση, βάση της οποίας οι εργαζόμενοι που είναι σε διαθεσιμότητα θα μπορούσαν και να εργάζονται ταυτόχρονα με τηλεργασία. Μιλάμε για κανονικό δούλεμα. Απ΄αυτά που κάνουν πολιτικάντηδες για να κερδίσουν μερικά ψηφουλάκια. Ευτυχώς η απρέπεια διορθώθηκε. Ακριβώς επειδή πρόκειται για καταστρατήγηση του Νόμου. Ακριβώς επειδή την έκαναν εκείνοι που δεν επιτρεπότανε να την κάνουν. Οι αδιάφθοροι, οι ζηλωτές, οι υπερασπιστές του δικαίου. Αλλά την μία μέρα να έχεις πρωτοσέλιδο για τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης και το ίδιο απόγευμα να βγάζεις σε διαθεσιμότητα το προσωπικό σου; Ξεφτίλα. Το λιγότερο.
Ο Τύπος έχει μεγάλο πρόβλημα αυτή την στιγμή, καθώς η διαφημιστική δαπάνη έχει υποχωρήσει σε απίστευτα μεγάλα ποσοστά. Η κυβέρνηση από την άλλη οφείλει ένα πακέτο μέτρων για τον Τύπο, όπως έχουν κάνει αντίστοιχα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το είχε ανακοινώσει ο Νίκος Παπάς, πήγε να το εφαρμόσει ο Στέλιος Πέτσας με τον λάθος τρόπο και τώρα καλείται κάποιος να δει το δάσος και να μην χαθεί στην απραξία της καραντίνας. Το δάσος είναι ότι η χώρα και η δημοκρατία χρειάζονται εφημερίδες και οι εφημερίδες χρειάζονται αναγνώστες. Δεν μπορώ να φανταστώ μία Ελλάδα χωρίς την Καθημερινή, χωρίς τα Νέα, το Βήμα, το Πρώτο Θέμα, την ΕΦ.ΣΥΝ, την Αυγή. Και δεν αξίζει στην χώρα ο ημερήσιος Τύπος να έχει στο σύνολό της αναγνώστες λιγότερους απ’ όσους έχει μία επαρχιακή εφημερίδα στην Ευρώπη. Οι Έλληνες δεν διαβάζουν κι αυτό δεν είναι θέμα επιβίωσης των εκδοτών. Είναι θέμα της ίδιας της δημοκρατίας. Και το ίδιο ισχύει και για την αγορά βιβλίου.
Πρέπει να γίνει μία σοβαρή συζήτηση. Όχι με προτάσεις του τύπου το κράτος να πληρώνει τους εργαζόμενους, το χαρτί και την εκτύπωση. Σε αυτή την περίπτωση ο κάθε ένας μπορεί να γίνει επιχειρηματίας.
Εφημερίδες και ιστοσελίδες πρέπει να συνεχίσουν να λειτουργούν. Το ίδιο τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί. Κυρίως αυτές τις κρίσιμες ημέρες που η ενημέρωση είναι πολύτιμη. Ένα εστιατόριο μπορεί να αναστείλει την λειτουργία του και να ανοίξει σε αυτές τις έκτακτες συνθήκες έπειτα από τρεις μήνες. Ένα μέσο ενημέρωσης δεν μπορεί και ας μην έχει έσοδο ένα ευρώ. Μέτρα ενίσχυσης, λοιπόν, χρειάζονται. Αλλά και η τήρηση της νομιμότητας. Αυτό είναι πριν και πάνω απ όλα.
Θανάσης Μαυρίδης
