Προσπαθούμε να καταλάβουμε πού ακριβώς βρίσκεται η «ένσταση» του Αλέξη Τσίπρα στην ελληνογαλλική συμφωνία και αδυνατούμε να κατανοήσουμε προς τι οι αντιδράσεις και πώς θα αλλάξει την συμφωνία αν τυχόν επιστρέψει στην εξουσία. Τις ίδιες απορίες, φανταζόμαστε, έχει ο κάθε Έλληνας! Δεν θέλει ο Αλέξης Τσίπρας την ρήτρα στρατιωτικής υποστήριξης από τη Γαλλία σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης; Εκτός κι αν επιστρέφει σε θεωρίες του τύπου «το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του»…
Αν ο κ. Τσίπρας ήταν σήμερα πρωθυπουργός και αντιμετώπιζε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κ. Μητσοτάκης, τι θα έκανε; Διότι επί των ημερών του δεν επιχείρησαν οι Τούρκοι να «σπάσουν» το φράγμα του Έβρου, ούτε και έκαναν ό,τι έκαναν τα τελευταία δύο χρόνια στο Αιγαίο. Εκείνο που συνέβη επί των ημερών του είναι το γεγονός ότι ήρθε ο κ. Ερντογάν στην Αθήνα και έδωσε ένα σόου αντάξιο σε Σουλτάνο που επισκέπτεται μία υποτελή χώρα…
Πράγματι, επί των ημερών του κ. Τσίπρα δεν έγιναν επενδύσεις στην Άμυνα της χώρας. Οι άνθρωποι που εργάζονται στις Ένοπλες Δυνάμεις γνωρίζουν πολύ καλά τι έχει συμβεί. Αντί, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας να απολογείται σήμερα για το γεγονός ότι δεν έκανε αυτά που έπρεπε, ζητάει και τον λογαριασμό για τις αγορές όπλων από τη Γαλλία! Μπορεί να ψαρεύει στα θολά για αντιπολιτευτικούς και μόνο λόγους, αλλά η ουσία παραμένει: Η στάση του δύσκολα μπορεί να ερμηνευτεί από έναν καλόπιστο παρατηρητή των γεγονότων.
Στο παρελθόν η Αριστερά είχε λόγο να αντιταχθεί στις αμυντικές δαπάνες. Η Ελλάδα ήταν μέλος του ΝΑΤΟ και η χώρα μας θα μπορούσε να βρεθεί απέναντι στις δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Οι αμυντικές δαπάνες δεν ήταν καλές επειδή αγοράζαμε αμερικανικά και όχι ρωσικά όπλα και επειδή βρισκόμασταν από την άλλη πλευρά του ποταμού. Η Αριστερά δεν είχε αντίστοιχες ευαισθησίες για τις αμυντικές επενδύσεις της Βουλγαρίας και ας βρισκόντουσαν στα βόρεια σύνορά μας. Σήμερα που δεν υφίσταται το «φιλικό» προς αυτούς Σύμφωνο της Βαρσοβίας, προς τι οι αντιδράσεις; Και μάλιστα έχοντας απέναντι μία άκρως επιθετική Τουρκία;
Το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι τους ενοχλεί ακόμη και η ρήτρα υποστήριξης από τη Γαλλία σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης. Δηλαδή, τι ακριβώς θέλουν; Ποιο είναι το ζητούμενο; Να μην έρθουν οι Γάλλοι σε περίπτωση που μας επιτεθούν οι Τούρκοι; Ακόμη ηχούν στα αφτιά μας παλιότερες δηλώσεις στελεχών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που υποστήριζαν ότι δεν θα γινότανε και κάτι αν χάναμε μερικά νησιά. Θέσεις που ουδέποτε καταδικάστηκαν από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Τι να υποθέσουμε έπειτα και από την αντίδρασή τους στη συμφωνία με τη Γαλλία; Ότι πρόκειται για ένα ρεσιτάλ ανευθυνότητας; Δεν μπορούμε να φανταστούμε κάτι άλλο. Δεν περνάει από το μυαλό μας ποια άλλη δύναμη μπορεί να οδήγησε Έλληνες βουλευτές στην καταψήφιση αυτής της συμφωνίας…
Θανάσης Μαυρίδης
